Lideri nuk e meriton këtë emër
nëse nuk është i prirur që rast pas rasti të qëndrojë edhe i vetëm.
Një lider që e kufizon rolin e
tij në përvojën e njerëzve të tij e dënon vetveten me vendumëro; një lider që i
shpërfill përvojat e njerëzve të tij ka rrezikun të mos kuptohet.
Pranoje veten tënde në tërësi -
absolutisht në tërësi. Ti je ti fillim dhe mbarim - mos u shfajëso, mos të vijë
keq.
Çdo fakt që është e nevojshme të publikohet, duhet të publikohet tani ose sa më
shpejt që të jetë e mundur, përndryshe rrjedhjet nuk do të pushojnë.
Arti është shprehje në laborator
e gëzimit të njeriut.
Të bekuar janë njerëzit liderët e
të cilëve mund ta shikojnë fatin drejt e në sy pa iu dridhur qerpiku, por
gjithashtu po tentuar të luajnë rolin e Zotit.
Diplomacia: art i frenimit të pushtetit.
Çdo sukses vetëm blen një biletë
pranimi tek një problem më i vështirë.
Edhe një
paranoid mund të ketë armiq.
Për kombet e tjera, utopia është
një e kaluar e bekuar që nuk kthehet kurrë; për amerikanët ajo është bash
përtej horizontit.
Postet e larta të mësojnë
vendimmarrjen, jo thelbin. Ato konsumojnë kapital intelektual; nuk e krijojnë
atë. Zyrtarët më të lartë largohen nga posti me mendimet dhe ndjenjat me të
cilat hypën në post; ata mësuan si të marrin vendime, por jo se çfarë vendimesh
të marrin.
Unë jam i çiltër për veten në
këtë libër. Unë tregoj për gabimin tim të parë në faqen 850.
Unë nuk e di pse ne duhet të
rrimë dhe shikojmë se si një vend po bëhet komunist për faj të
papërgjegjshmërisë së njerëzve të tij.
Çështjet janë tejet shumë të rëndësishme se të
lihen votuesit kilianë për të vendosur për veten e tyre.
Nëse tetëdhjetë për qind e shitjeve tua vijnë nga njëzet për qind e mjeteve
tua, atëherë mbaji ato njëzet përqind.
Nëse do të kapesha rob ndonjëherë, nuk dua bisedime - dhe nëse do të kërkoja
bisedime me pengmarrësit, ata do ta shikonin këtë si një shenjë shtrëngimi.
Diçka që ka për t'u bërë publike, më mirë të bëhet publike menjëherë.
Nëse nuk e di se ku po shkon, çdo
rrugë të çon ty në askund.
Në kriza linja më e guximshme
është shpesh më e sigurta.
Ishte një tragjedi greke. Niksoni
po e plotësonte natyrën e tij. Me të filluar njëherë, ajo nuk do të kishte fund
tjetër.
Liderët nuk janë përgjegjës për kryesimin e anketave të opinionit publik, por
për pasojat e veprimeve të tyre.
Liderët mund të ndjellin një
alkimi të vizionit të madh.
Vetëpërmbajtja është një virtut vetëm për ata që mendohet se e kanë një
alternativë.
Shumë politika të jashtme të
cilat historia i ka çmuar lart, në cilindo vend, e kanë pasur zanafillën tek
liderë të cilët i kishin kundër ekspertët.
Javën tjetër nuk mund të ketë
kriza. Unë do të jem i zënë deri në fyt me punë.
Nëntëdhjetë përqind e
politikanëve iu japin dhjetë për qindëshit tjetër një reputacion të keq.
Asnjë vend nuk mund të veprojë në
të njëjtën kohë në të gjithë pikat e globit në çdo çast.
Asnjë politikë e jashtme - sado
gjeniale - nuk mund të ketë sukses nëse ka lindur në mendjet e pak vetave dhe
nuk është në zemrën e asnjërit prej tyre.
Askush nuk mund ta fitojë ndonjëherë betejën midis gjinive: ka tepër vëllezërim
midis armiqve.
Njerëzit janë të habitur si mund
të mbajë të gjallë interesin e tyre duke folur pa pushim tri orë rresht.
Pushteti është një afrodiziak i hatashëm.
Mungesa e alternativave i kthjellon mendjet mrekullisht.
Trauma e politikës së jashtme
amerikane të viteve Gjashtëdhjetë dhe Shtatëdhjetë shkaktohej nga zbatimi i
parimeve të vlefshme në kushte të papërshtatshme.
Prirja amerikane është të besohet se politika e jashtme është një nënndarje e
psikiatrisë.
Ushtria konvencionale humb nëse nuk fiton. Ushtria partizane fiton nëse nuk
humb.
Thelbi i Richard Nixon është
vetmia.
Të paligjshmen e bëjmë menjëherë.
Jokushtetuesja kërkon diçka me shumë kohë.
Sa më gjatë që kam jashtë postit, aq më i pagabueshëm më duket vetja.
Gjëja e bukur e të qenit famoz është se, nëse i mërzit njerëzit, ata mendojnë
se është faji i tyre.
Siguria e Izraelit është një urdhër moral për të gjithë njerëzit e lirë.
Detyra e burrështetasit është të
ndërtojë urë midis përvojës së kombit dhe vizionit të tij.
Superfuqitë shpesh sillen si dy
njerëz të verbër tejet të armatosur duke u vërtitur nëpër një dhomë, secili
duke u ndjerë në rrezik vdekjeje prej tjetrit, për të cilin ai mendon se ka një
përfytyrim të përkryer.
Qëllimi i liderit është ta marrë popullin e tij prej aty ku ndodhet dhe ta çojë
atje ku nuk ka qenë.
Lufta e Vietnamit na u desh ne
për të theksuar interesattona kombëtare më shumë se për parime abstrakte.
Çfarë Presidenti Nixon dhe unë u
përpoqëm ishte e panatyrshme. Dhe kjo ngaqë ne nuk e bëmë atë gjë.
Për të qenë absolutisht i qartë për diçka, njeriu duhet të dijë gjithçka se
asgjë për të.
Ne nuk mund ta sigurojmë gjithmonë të ardhmen e miqve tanë; ne kemi më shumë
mundësit të sigurojmë të ardhmen tonë, nëse ia kujtojmë vetes se kush janë
miqtë tanë.
Çfarëdo që më në fund do të ndodhë, le të ndodhë tani.
Ndërkohë që ne nuk i shkelim kurrë parimet tona, ne duhet ta kuptojmë
gjithashtu se nuk mund t'i mbajmë parimet tona nëse nuk mbijetojmë.
Nuk mund të bësh luftë në Lindjen e Mesme pa Egjipin dhe nuk mund të bësh paqe
pa Sirinë./Elida Buçpapaj