'Bukuria është e vërtetë, e vërteta është bukuri,' - kjo është e gjitha çfarë ti mëson në fytyrë të tokës, kjo është e gjitha çfarë ti ke nevojë të dish.
A e dini sa është një botë dhimbjesh e telashes për ta shkolluar një zgjuarsi dhe për ta shndërruar atë në një shpirt?
Nuk kurorëzohet kurrë me pavdekësi Kush ka frikë të shkojë atje ku e prijnë zërat e lirisë.
Meloditë e dëgjuara janë të ëmbëla, por meloditë e padëgjuara janë më të ëmbëla.
Këtu prehet dikush, emri i të cilit ishte shkruar në ujë.
Nuk jam i sigurtë për asgjë përveç shenjtërisë së ngrohtësive të zemrës dhe përfytyrimit të së vërtetës.
Unë jam një natyrë të tillë që, po të jem nën ujë, do të bëja çmos dhe të dilja në majë.
Jam ndjerë i shastisur nga fakti që njerëzit mund të bëhen martirë për fenë - Kam ndjerë keqardhje të madhe. Por nuk ndjej më keqardhje. Unë do të bëhesha martir për fenë time. Dashuria është feja ime. Unë do të vdisja për të.
Unë kam dy lukse në udhëtimin tim, dashurinë tënde dhe orën time të vdekjes. Ah sikur t'i kisha të dyja së bashku në të njëjtën minutë.
Unë të dua ty më tepër gaqë besoj se më keni pëlqyer mua kështu siç jam dhe për asgjë tjetër.
Unë do t'ju jepja një përkufizim të njeriut krenar: ai është një njeri që nuk ka as kotësi dhe as dituri. Nëse do të ishte i mbushur me urrejtje nuk mund të jetë as bosh, as i zgjuar.
Unë shumë më shpejt do të dështoja se të isha në mesin e të mëdhenjve.
Mua më duket se pothuaj gjithkush mund të pëlqejë rrjetën e merimangës nga brendësia e kështjellës së tij prej ajri.
Toka dhe deti, dobësia dhe rënia janë ndarësit e mëdhenj, por vdekja është divorcuesi i madh përgjithmonë.
Dashuria është religjoni im - unë do të vdisja për të.
Kam udhëtuar shumë në mbretërit e arit, dhe kam parë shumë shtete e mbretëri të mëdha.
Imagjinata ime është një manastir dhe unë jam murgu i saj.
Asgjë nuk bëhet reale derisa të jetë përjetuar.
Tani një puthje e butë - por pas asaj puthjeje, unë i përkas një parajse të pafundme.
Filozofia do të priste me gërshërë krahët e një engjëlli.
Poezia duhet të jetë e madhe dhe matur, një gjë që hyn në shpirtin e dikut dhe nuk e tremb apo shastis atë me pamjen e saj, por me shpirtin e saj.
Vlerësimi ose përçmimi ka vetëm një ndikim të çastit tek njeriu dashuria e të cilit ndaj abstraktes e bën atë kritik të ashpër të veprave të tij.
Sfondi i natyrës është i bukur - por natyra njerëzore është më e bukur.
Shkëlqimi i çdo arti është thellësia e tij, i aftë ta bëjë të avullojë gjithçka që nuk pajtohet me të.
Poezia e tokës nuk vdes kurrë.
Nuk ka ferr më të madh se dështimi në një synim të madh.
Ti je gjithnjë i ri, puthja jote e fundit ishte më e ëmbla e të gjithave.
Nuk ka asgjë të qëndrueshme në këtë botë; kryengritja është e vetmja muzikë.
Mjeti i vetëm i forcës së intelektit të dikujt është t'ia mbushë mendjen tjetrit nga asgjëja, ta bëjë mendjen të jetë e depërtueshme nga të gjitha mendimet.
Publiku është një gjë që nuk të ndihmon duke e shikuar si armik, dhe të cilit nuk mund t'i drejtohesh me ndjenjë armiqësie.
Tek një poet i madh ndjesia e Bukurisë i kalon të gjitha përmasat ose i asgjëson të gjitha përmasat.
Ndonëse një grindje në rrugë është një gjë për t'u urryer, energjitë që shpalos ajo janë të mrekullueshme; edhe njeriu më i zakonshëm në grindjen e tij shpalos një nur të veçantë.
Ju flisni për Lordin Bajron dhe mua; ka një ndryshim shumë të madh midis nesh. Ai përshkruan atë që shikon, unë përshkruaj atë që përfytyroh. Synimi im është më i vështiri./Elida Buçpapaj
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
