Voal-online 31 gusht - Heshtja absolute çon në trishtim. Ajo është imazhi i
vdekjes.
Të gjitha fatkeqësitë e mia vijnë nga që kam pasur mendim tepër të mirë për
miqtë e mi.
Edhe pse modestia është e natyrshme për njeriun, ajo nuk është e natyrshme për
fëmijët. Modestia fillon vetëm me njohjen e së keqes.
Një trup i dobët e dobëson mendjen.
Durimi është i hidhur, por fryti i tij është i ëmbël.
Çdo njeri ka të drejtë të rrezikojë jetën e tij në mënyrë që ta mbrojë atë.
Është thënë ndonjëherë se një njeri që hidhet nga dritarja për të shpëtuar nga
një zjarr është fajtor për vetëvrasje?
Fyerjet janë argumentet e përdorura nga ata që janë gabim.
Njerëzit të cilët dinë shumë pak janë zakonisht fjalëtarë të mëdhenj, ndërsa
njerëzit të cilët dinë shumë, flasin pak.
Çdo njeri ka të drejtë të rrezikojë jetën e tij për ruajtjen e saj.
Fama është thjesht fryma e njerëzve, dhe shpesh është e dëmshme.
Mirënjohja është një detyrë që duhet të paguhet, por që askush nuk ka të drejtë
ta presë këtë.
Gënjeshtra ka një pafundësi kombinimesh, por e vërteta ka vetëm një mënyrë për
të qenë.
Është një mani e filozofëve të të gjitha moshave për të mohuar atë që ekziston
dhe për të shpjeguar atë që nuk ekziston.
Asnjë njeri nuk ka ndonjë autoritet natyror ndaj miqve të tij.
Mirënjohja është një detyrë e cila duhet të shpërblehet, por askush që bën mirë nuk ka të drejtë ta presë këtë shpërblim.
Ne kemi të lindur të dobët, ne kemi nevojë për forcë: të pafuqishëm, ne kemi
nevojë për ndihmë; qesharakë, ne kemi nevojë arsye. E gjitha që na mungon në
lindje, e gjitha që ne kemi nevojë kur vjen puna te pasuria e njeriut, është
dhuratë e arsimit.
Personi i cili ka jetuar më shumë nuk është ai me më shumë vite, por ai me
përvojat më të pasura.
Fëmijëria është gjumi i arsyes.
Unë i urrej librat; ata vetëm na mësojnë të flasim rreth gjërave për të cilat
nuk dimë asgjë.
Unë mund të mos jem më i miri, por të paktën jam i ndryshëm.
Unë gjithmonë kam thënë dhe menduar se gëzimi i vërtetë nuk mund të
përshkruhet.
Për të duruar, është gjëja e parë që një fëmijë duhet të mësojë, dhe atë që ai
do të ketë më nevojë të dijë.
Vullneti ynë është gjithmonë për të mirën tonë, por ne jo gjithmonë shohim se
çka është.
Shpirtrat e rëndomtë nuk kanë besim në individë të mëdhenj.
Natyra nuk na mashtron, jemi ne që e mashtrojmë veten.
Asnjë besimtar i vërtetë nuk mund të jetë intolerant ose përndjekës. Nëse unë
do të isha gjyqtar dhe ligji do të përmbante dënimin me vdekje kundër
ateistëve, unë do të dërgoja në turrën e druve cilindo që do të denonconte
dikë tjetër.
Njeriu ka lindur i lirë, dhe ai është kudo në zinxhirë.
Lumturia: një llogari bankare të mirë, një kuzhinier të mirë, dhe një tretje të
mirë.
Kushdo që skuqet tashmë është fajtor, pafajësia e vërtetë nuk ka turp për
asgjë.
Ju harroni se frutat iu përkasin të gjithëve dhe se toka nuk i takon askujt.
Është shumë e vështirë për të menduar fisnikërisht kur dikush mendon vetëm për
të fituar jetesën.
Kur një keqe ju ndodh ju, ose mposhteni prej saj, ose e mposhtni atë.
Bota e realitetit ka kufijtë e saj, bota e imagjinatës është e pakufishme.
Njerëz të lirë, mos e harroni këtë parim: ne mund ta fitojmë lirinë, por ajo
kurrë nuk rifitohet në qoftë se është humbur një herë.
Forca nuk përbën drejtësi ... bindja është e drejtë vetëm ndaj fuqive të
ligjshme.
Është e panatyrshme për një shumicë të sundojë, sepse një shumicë rrallë mund
të organizohet dhe të bashkohet për veprim të veçantë, dhe një pakicë mundet.
Heronjtë nuk janë të njohur për mendjemadhësi; mburravecët e mëdhenj janë në
përgjithësi ligavecët më të mëdhenj.
Sa heronj të famshëm dhe shpirtmëdhenj kanë jetuar gjatë?
Të këqijat tona të mëdha rrjedhin nga vetja.
Ne nuk e dimë se çfarë është me të vërtetë fat i mirë apo i keq.
Anglezët mendojnë se ata janë të lirë. Ata janë të lirë vetëm gjatë zgjedhjes
së anëtarëve të parlamentit.
Organizmi i pushtetit, si dhe trupi i njeriut, fillon të vdesë sapo ka
lindur, dhe mbart në vetvete shkaqet e shkatërrimit të tij.
Dashuria tona si dhe organet tona
janë në fluks të vazhdueshëm.
Mbill dhe bashkëshorti do të mbjellë me ty, tëharr dhe do të tëharrësh vetëm.
Ne ndjejmë keqardhje për të tjerët vetëm për ato të këqija të cilat ne vetë i
kemi përjetuar.
Leximi, vetmia, papunësi, një jetë e butë dhe e ndenjur, marrëdhëniet me gratë
dhe të rinjtë, janë rrugët e vështira për një të ri, dhe këto e çojnë atë
vazhdimisht në rrezik.
Paraja është farë e parave, dhe shilingu i parë është nganjëherë më i vështirë
për ta fituar se milion i dytë.
Ne nuk duhet t'ua mësojmë fëmijëve shkencat, por t'iu japim atyre një shije për
to.
Anglezët janë të predispozuar për krenarinë, francezët për të pavërtetën.
Shumica e kombeve, si dhe njerëzit janë të pamundur vetëm në rininë e tyre, ata
bëhen të pandreqshëm sapo rriten.
Merrni nga filozofi kënaqësinë e të qënit të dëgjuar dhe dëshira e tij për dije
pushon.
Ata që janë më të ngadalshëm në marrjen e një premtimi janë më besnikë në
kryerjen e tij.
Keqardhja fle gjatë prosperitetit por zgjon vetëdijen e hidhur gjatë
fatkeqësisë.
Merrni kurs të kundërt ndaj zakonit dhe pothuajse gjithmonë të bëni mirë.
Hapi i parë drejt vesit është të zhytim veprimet e pafajshme në mister, dhe
kushdo që i pëlqen për të fshehur diçka, herët a vonë ka arsye për ta fshehur
atë.
Sado natyral talenti i njeriu mund të jetë, akti i të shkruarit nuk mund të
mësohet i gjithi përnjëherë.
Lexues të zakonshëm, më falni për paradokset e mia: ato duhet bërë kur pasqyron
diçka; dhe çdo gjë që mund të thoni, unë preferoj më mirë të jem një njeri me
paradokse se një njeri me paragjykime.
A guxoj të përcaktoj këtu më të rëndësishmen, rregullin më të dobishëm të të
gjithë edukimit? Kjo nuk është për të kursyer kohë, por për ta shkapërderdhur
atë.
Unë shoh qartë vetëm çfarë më kujtohet.
Unë mbeta për një kohë të gjatë fëmijë, dhe jam ende fëmijë në shumë aspekte.
Ne jemi të lindur, ta themi kështu, mbi dy herë; kemi ardhur në ekzistencë, dhe
kemi ardhur në jetë; kemi lindur si një qenie njerëzore, dhe kemi lindur si një
njeri.
Përndjekësit fetarë nuk janë besimtarë, ata janë kurvarë.
Unë marr përsipër të njëjtin projekt si Montaigne, por me një qëllim të
kundërt: sepse ai ka shkruar esetë e tij vetëm për të tjerët, dhe unë shkruaj
lavdërimet e mia vetëm për veten time.
Virtyti është një gjendje lufte, dhe për të jetuar në të, ne kemi gjithmonë për
të luftuar me veten.
Çfarë diturie mund të gjeni e cila të jetë më e madhe se sa mirësia?/ELIDA BUÇPAPAJ
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
