VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve

AFORIZMA NGA WALT WHITMAN (Uollt Uitman,1819-1892) E Hënë, 07.15.2013, 04:08pm (GMT1) Voal-online - 15 KORRIK - E kundërshtoj veten? Shumë mirë, kur e kundërshtoj veten time, unë jam i madh, unë përfshij turma të tëra. Mbani fytyrën tuaj gjithmonë drejt diellit - dhe hijet do të bien prapa jush. Çdo moment drite terri është një mrekulli. Unë jam aq i keq sa më e keqja, por, falënderoj Perëndinë, unë jam aq i mirë sa më e mira. Pa asnjë dyshim, unë i meritoj armiqtë e mi, por unë nuk besoj se i kam merituar miqtë e mi. Rishqyrto gjithçka që të është thënë... zhduke atë që fyen shpirtit tënd. Nuk ka asnjë javë, asnjë ditë, asnjë orë kur tirania nuk mund të hyjë në këtë vend, në qoftë se njerëzit humbasin vendosmërinë e tyre dhe shpirtin e sfidës. A i keni nxënë vetëm mësimet e atyre që ju admiruan, dhe që ishin të mirë me ju, dhe ju qëndruan pranë? A nuk i keni nxenë mësimet e mëdha nga ata që u hakërryen kundër jush, dhe u ndeshën ballë për ballë me ju? Ji kurioz, jo gjykues. Unë kam mësuar se të jem me ata që i pëlqej, është e mjaftueshme. Kur unë jap, unë jap veten. Unë ekzistoj siç jam, kjo është e mjaftueshme. Unë shoh gjëra të mëdha në bejsboll. Kjo është loja jonë - Loja amerikane. Oh, ndërsa unë jetoj, për të qenë sundimtar i jetës, jo një rob, për të përmbushur jetën si një pushtues i fuqishëm, dhe asgjë jashtë meje nuk ndonjëherë nuk do të marrë komandën ndaj meje. Në konfuzion ne qëndrojnë me njëri-tjetrin, që të jemi të lumtur së bashku, duke folur pa shqiptuar një fjalë të vetme. Unë besoj se një fije barit është diçka më pak se udhëtimi ditor i yjeve. Gjenia e Shteteve të Bashkuara nuk është më së miri apo më së shumti në qeveritarët e saj apo në ligjvënësit e saj, as në ambasadorët e saj apo autorët, apo kolegjet, apo kishat, apo sallonet, madje as në gazetat apo shpikësit e saj, por gjithmonë e më shumë në njerëzit e thjeshtë. Një mëngjes i hatashëm në dritaren time më kënaq mua më shumë se metafizika e librave. Le të qëndrojë shpirti juaj i ftohtë dhe i tërë përpara një milion universeve. Tani unë shoh sekretin që e bën personin më të mirë: kjo është që të rritet në ajër të hapur dhe të hajë e të flejë me tokën. E ardhmja nuk është më e pasigurt se e tashmja. Arti i artit, lavdia e të shprehurit dhe moti i mirë dritës së letrave, është thjeshtësia. Unë e pranoj realitetin dhe nuk guxoj ta vë në dyshim atë. Dhe mishi yt do të jetë një poemë shumë e madhe. I panjohur, nëse ju duke kaluar më takoni mua dhe dëshironi më të më flisni mua, pse nuk u dashka të flisni me mua? Dhe pse nuk u dashka të flas unë me ty? Për mua, çdo orë të ditës dhe natës është një mrekulli e papërshkrueshme e përkryer. Një qytet i madh është ai që ka burrat dhe gratë më të mëdhenj. O rrugë publike, unë them përsëri unë nuk kam frikë të largohem nga ti, por unë të dua ty, më shpreh mua më mirë se unë mund të shpreh veten. Tani e tutje unë nuk kërkoj fat të mirë. Unë vetë jam fat i mirë. Asgjë nuk vlen sa cilësitë personale. Nëse ndonjë gjë është e shenjtë, trupi i njeriut është i shenjtë. Shikimi, dëgjimi, ndjenja, janë mrekulli, dhe çdo pjesë dhe fije e imja është një mrekulli. Ne bindemi me praninë tonë. Çfarëdo që e kënaq shpirtin është e vërtetë. Asgjë nuk mund të ndodhë më e bukur se vdekja. Duke gjykuar nga pjesët kryesore të historisë së botës, deri më tani, drejtësia është gjithmonë në rrezik. Dhe unë do të tregoj se asgjë nuk mund të ndodhë më e bukur se vdekja. Liria - të ecësh i lirë dhe pa epror. Unë festoj veten time, dhe këndoj veten. Të gjitha gabimet mund t'i falen atij që ka sinqeritet të përkryer. Betejat janë humbur në të njëjtin frymë në të cilin ato janë të fituar. Thjeshtësia është lavdia e shprehjes. Të cektit e konsiderojnë lirin një lirim nga tërë ligjet, nga çdo detyrim. Njeriu i mençur sheh tek liria të kundërtën, Ligjin e fuqishëm të Ligjeve. E nderon stilin tim ai që prej tij mëson të shkatërrojë mësuesin. Nuk ka freski më të papërshkrueshme dhe më të pavetëdijshme në lidhje me një person të pashkolluar që përqesh dhe tall fuqinë e gjeniut fisnike ekspresiv. Teoria e tërë e universit është e drejtuar pagabueshëm ndaj një individi të vetëm. Këtu ose paskëtaj kjo është e gjitha e njëjtë për mua, unë e pranoj kohën absolutisht. Flokët e bukur të paprerë të varreve. Libri më i keq i të gjithëve është libri i censuruar. Qyteti më i madh është ai që ka burrin më të madh apo gruan më të madhe: edhe nëse është me ca kasolle zhelane, ai është prapë qyteti më i madh në të gjithë botën. Luftën e vërtetë kurrë nuk do ta gjeni në libra. Shtetet e Bashkuara janë në thelb vetë poema më e madhe. Të vdesësh është e ndryshme nga ajo që çdonjëri supozon, dhe më fatlume. Për të pasur poetë të mëdhenj, duhet të kesh publik të madh. Kushdo që e degradon një tjetër më degradon mua, dhe çdo gjë që është bërë ose thënë kthehet në fund te unë. Pse ka pemë nën të cilat kurrë nuk eci, por mendimet e mëdha dhe melodioze zbresin mbi mua? Unë i them njerëzimit, mos ji kurioz rreth Perëndisë. Sepse unë, që jam kurioz për gjithçka, nuk jam kurioz rreth Zotit - unë e dëgjoj dhe shoh Zotin në çdo objekt, e prapë nuk e kuptoj më pak Perëndinë. Ai që qëndroi në ballë le të shkojë prapa, ai që ishte prapa të të dalë përpara, fanatikët, budallenjtë, personat e ndyrë, le të ofrojnë propozime të reja, propozimet e vjetra le të shtyhen. Parë lirisht, gjuha angleze është shtim dhe rritje e çdo dialekti, race, dhe rangu të kohës, dhe është njëkohësisht përbërja e lirë dhe kompakte e të gjithëve. Dhe nuk ka asnjë treg apo punësimi, por një i ri që më vonë mund të bëhet një hero. Vendet e tjera kanë vitalitetin e tyre në pak njerëz, në një klasë, por ne e kemi atë në pjesën më të madhe të popullit tonë. Dëshmi e një poeti është se vendi i tij e përthith atë aq ngrohtësisht sa ai e ka përthithur atë. Fjalët e librin tim asgjë, domethënia e tij gjithçka. Fjala është binjak i vizionit tim, ajo është e pabarabartë për të matur veten, ajo më provokon mua përgjithmonë, ajo thotë me sarkazëm, Walt ti e përmban veten mjaft, pse nuk le atë në punë të saj, atëherë? Unë them se demokracia nuk mund të provojë veten, derisa ajo të themelojë dhe të rritë begatisht format e veta të artit, poezive, shkollave, teologjisë, duke zëvendësuar gjithçka që ekziston, ose që ka qenë prodhuar kudo në të kaluarën, nën ndikime të kundërta./ELIDA BUÇPAPAJ ELIDA BUÇPAPAJ

Copyright © 2005-2008 Nulled by [x-MoBiLe]. All rights reserved.