GRUA E PLOTË, MOLLË E MISHIT, HËNË E NGROHTË
Nga PABLO NERUDA
E Premte, 08.29.2014, 10:56am (GMT+1)
Grua e plotë, mollë e mishit, hënë e ngrohtë,
aromë e rëndë algash, brumë balte e drite
mes kollonave të tua ç'është ajo qartësi e errët?
Ç'natë të lashtë preku njeriu me ndjesitë e tua?
Ah, të dashurosh është të lundrosh në yje e ujë
në ajër që të mbyt e stuhi mielli të papritur:
të dashurosh është një luftë rrufesh
e dy trupa për pak mjaltë rraskapitur.
Mes puthjesh paanësinë tënde të vogël kaloj
kufijtë e tu, lumenjtë, fshatrat e tu të mitur
në zjarrin e pjellorisë kthyer në ngazëllim
që rend në rrugët e ngushta të gjakut
deri sa si një karafil i natës të ndriçojë
deri sa të jetë e të mos jetë si rrezja në hije.Përktheu: EMIL ASDURIAN
|
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
