VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve

BUKURI Nga PABLO NERUDA E Enjte, 04.24.2014, 05:43pm (GMT1) Bukuri, si gur-ftohtin e burimit, uji hap me një vetëtimë plot shkumë ashtu fytyrën tënde hap buzëqeshja bukuri. Bukuri, duar imcake e këmbë vocërr, që si kalth i argjendë, endesh, lule e botës, ashtu të shoh, bukuri. Bukuri, me një fole bakri pa shkëlqim në kokën tënde, një fole ngjyrë mjalti të errët ku zemra ime digjet dhe pushon, bukuri. Bukuri, syve të tu fytyra jote s'iu mjafton për sytë e tu toka nuk mjafton, Ti vende zotëron, e lumenj ke në të tutë, atdheu im është në sytë e tu, për ta eci, dritë i japin botës ata atje ku unë endem, bukuri. Bukuri gjitë e tu si dy bukë drithi prej tokës dhe hënës' artë janë, bukuri. Bukuri, rrethi i belit tënd krahët në lumë mi ktheu që qark trupit tënd të ëmbël për mijra vjet ti shkojne bukuri. Bukuri, S'ka si kofshët e tua, ndoshta toka diçka mban në një vend të fshehtë aromën e përkuljen e trupit tënd, ndoshta diku, bukuri. Bukuri, imja bukuri zëri yt, këmba jote, thonjë e tu, bukuri, imja bukuri, qenia jote, drita, hija jote, bukuri, të gjitha ato timet janë, bukuri, të gjitha ato timet janë, timja je, kur shkon apo pushon, kur këndon apo fle, kur vuan a ëndëron, gjithmonë, kur afër je apo larg, gjithmonë, imja je, bukuria ime, gjithmonë. Përktheu: EMIL ASDURIAN

Copyright © 2005-2008 Nulled by [x-MoBiLe]. All rights reserved.