KOLOS I RI
Nga EMMA LAZARUS (1849-1887)
E Premte, 07.25.2014, 08:28am (GMT+1)
Jo si kolos prej bronzi i famës greke,
Pushtues, këmbëhapur nga bregu në breg;
Këtu e larë nga deti, portë muzgu do të qëndrojë
Një grua i fuqishëm me pishtar, flaka e të cilit
Eshtë rrufe e pritur, dhe emri i saj
Nënë e të Ikurve. Me pishtarin në dorë
Me vështrim drejt brigjeve të largta
Në botë shpërndan mirëseardhjen;
Sytë e saj të butë urdhërojnë;
"Mbajini tokat e lashta dhe historitë pompoze!"
- qan ajo me buzë të heshtura;
"Më jep të lodhurit, të pikëlluarit e tu,
Njerëzit që duan të marrin frymë të lirë,
Të pashpresët që mbushin brigjet tuaja
Dërgo, të pastrehët, të hedhurit nga stuhia për mua,
Unë ngre dritën pranë derës së artë! "Shqipëroi: ASTRIT LULUSHI
|
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
