VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve

PUTHJA Nga LAURETA PETOSHATI E Mërkurë, 08.06.2014, 10:43am (GMT1) Kjo puthja mbi buzën time çdo të jetë?- pyeti goja kureshtare. - Nëse është veprim i shenjtë, unë pastaj nuk do flas fare! Veshi tha: - Duhma shpirti që s'rrëfehen, mërmërima, psherëtima, si refren në timpan ngelen rrahje zemrash në gulçima! Syri tha: - Buzët kthehen në petale, trëndafila të kuq, frymorë, me ca rremba që nuk ndalen, prush, me një vegim qiellor! Hunda tha: - Erëmojnë papushim, përsosmëri të purpurtë, trille zogjsh në fluturim, gjethnajë në hovin e gurtë! Gishtat thanë: - Ne prekim me mollëza ç'gjurmë nga puthja do të ketë, çfarë gdhend fryma apo shkronja, kur buza është fron i shenjtë. Dashuria tha: - Mbi buzë unë s'ula dy vetë, por dy shpirtra në ngazëllim, bashkë në rrëzëllim të kthjelltë, e gjithë kjo për hatrin tim! Buzët e detit, në përjetësi të puthen presin, Ndaj çdo gjurmë mbi rërë fshin dallga me furi Shpirtrat e dashuruar mbi buzë njerëzore ecin, Ndaj dallgë e dashurisë i mbështjell të dy! Vazhdoi: - Unë nuk fshij gjurmë, gdhend ndjenjë, Shkëlqej dielladritas me farfuri, puthja dhe në ëndërr vjen më gjen, jam një tempull ku shpirti zgjuar rri! Gjuha tha: - I lëpiva buzët ja, aty, ku në një puthje dy shpirtra bëhen një, qiellza mbeti e shushatur në dalldi, ç'shije të magjishme mbi buzë shpirti lë! Kur mbi buzë të çlodhej shpirti doli, goja u dridh nga puthja dhe më s'foli! © Vlorë qershor 2014 LAURETA PETOSHATI

Copyright © 2005-2008 Nulled by [x-MoBiLe]. All rights reserved.