VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve

BRENGAT E NËNËS Kushtuar nënës sime nga burgu i Nishit 1987 Serbi Nga ASLLAN DIBRANI E Mërkurë, 08.20.2014, 07:13am (GMT1) Sa e brengosur ishe Ti nënë Kur në errësirë u ndamë E madhe ishe moj nënë Ti kurrë s`me le të vetmuar. E pa mposhtur mbete nënë Prangat në duar kur mi vunë Në ballin tënd rrudhat ti përshkonte djersa Në sytë e tu shkëlqente krenaria Në zërin tënd dashuria Të gufonte zemra urrejtje Ndaj atyre që më prangosen Pa gjumë dhe pa ngrënë mbete Me ëndërroje ti nënë Te gjakosur, e të përmbytur Të përvëluar e të munduar Shpirti i yt nënë i trazuar Për vitet që na ndanë me mungove shumë Nënë edhe kur kisha dhimbje Ti me silleshe gëzime Në vizitë në mes grilash Përmes teje nënë E shihja Pranverën me lule të bukura Edhe vjeshtën shumë ngjyrëshe Me mbrëmje dhe muzgje të kuqërremtë U çmalleshim me shikime Nga kafazi i burgut me grila të trashë Pa mundur të përqafoj Edhe se kisha ndryshuar i tëri Edhe se u shtange në shikimin e parë Qëndrove krenare As pikë loti nuk lëshove pranë armikut Ma ngrohe ti zemrën nënë Më dhe forcë dhe nderë Atëherë mi shërove plagët e torturave Kështu ikën ditët e netët pa gjumë Ikën javët e muajt, pa mua nënë Na ndanë vitet deri sa u përqafuam. ASLLAN DIBRANI

Copyright © 2005-2008 Nulled by [x-MoBiLe]. All rights reserved.