KUR BIE BORA E SË DIELËS Nga ARTUR VREKAJ
E Shtunë, 01.17.2015, 10:58am (GMT+1)
I shtron çarçafët më të rinj mbi liqenngririn dhe mbi dhe', të dallohen zogjtë vëndalinj, kur fluturojnë re nën re.
I shtron çarçafët më të rinj dhe era prapë ja zhubros, rrugëve ku njeri s'pipëtin, pyllit ku heshtja ditën vulos.
Kur shtron çarçafët më të rinj borë e së dielës, flokëhyjnore, një mall i zjarrtë më përpin për vatrën e tokës arbërore...
Kur binte borë fushë e mal nuse e vëndit nderte çarçafët, larë me finjë e ujë kristal dhe kurrë nuk ndjeu të mardhët...
Se dashurinë mbillte pragut për prindër, burrë e fëmijë, me fjalë të nënës, vath-rruazë gjaku ndritte shtëpinë sy-perëndisë...
I shtron çarçafët më të rinj edhe një lule ma shkrin në sy, vlagë merr shpirti për Trebeshinën, dashuribardhën ta kujtoj ty...
ARTUR VREKAJ
|