LEJLA SELACI-TRIMRESHA MËRGIMTARE Nga AGIM GASHI
E Shtunë, 07.26.2014, 08:49am (GMT+1)
(Në trevjetorin e shuarjes) (09 01 1994-22.07.2011)
U mbushen tre vite kur dora e një krimineli në Norvegji vrau dhe masakroi afër njëqind të rinjë dhe po aq i plagosi. Në mesin e të rinjëve ishte edhe shqiptarja Lejla Selaci e cila ishte edhe udhëheqëse e një grupi të rinjësh në ato aktivitet që organizoheshin ato ditë. Lejla, për ti mbrojtur bashkëmoshatarët e saj u kap fyt më fyt me kriminelin derisa ra e qëlluar me plumbat e tij vrastar.
Para se të vritej Lejla i dergoi mesazh babit me këtë përmbajtje:
"Babë, deshtëm me u nisë po nuk po na lejon policia me hip në anije se paska ndodhë një sulm në Oslo", ishte ky mesazhi i fundit me telefon, që kishte pranuar Yrfete dhe Bajrush Selaci, të premten pasdite nga e bija Lejla (17) e që ishte mesazhi i fundit nga Utoya të Norvegjisë.
KUR U NDAL ZEMRA E LEJLES (Kushtuar Lejla Selacit e cila dhunshëm u nda nga jeta sëbashku me njëqind të rinjë e të reja në ishullin Utoja të Norvegjisë)
I O moj Lejla e shqiptarit Heroinë në Norvegji, Gjakun derdhe, jetën fale, Vajzë e njomë plot bukuri.
II Fati i jonë si fat jetimi Na përcolli në botën mbarë, Kudo të shkojmë e të punojmë Na thërrasin mërgimtar.
Të huaj n´atdhe e në dhena t´hueja Kemi mbetë në mexhë të askujt, Herë na vrasin e herë na rrahin Sikur leckat tue na gjujt.
Mërgimtar njerz të pafat Edhe vdekjen e kemi t´randë, Vdesim në punë, në rrugë e parqe, Pa e pas afer askand.
Por ma e randa ashtë kur na vrajnë Na e marrin jetën në pafajsi, Të merr plumbi e të pren thika Pa t´pyet a je plak a i ri.
Jeta e jonë prej refugjati Ashtë nji jetë e mbushun lot, E dhumbshme dje, sot e nesër, Me tragjedi e mbushun plot.
Prej shumë vdekjeve të randa plumb Me kangë vaji e lot në sy, Sot ja kushtoj 17 vjeçares Që e vranë në Norvegji.
III Pushoj pak sa me i fshi lotët E sharkis telat me ja shtrengu, Me i thanë zemres mos u ndal Këtë kangë vaji pa e këndu.
Kur ju këndoj zemrave t´njoma Që n´këtë jetë nuk rrahin ma, Të thahet fyti e t´mashtron zani Lotët rrjedhin pa ia nda.
E mendoj Lejlen skur Nelin E përcjell vajin me sharki, Kokrra loti pa ndal rrjedhin Përse vritet kjo rini?
Erdhën prindërit nga Kosova N´fund të botës për një jetë, Ska mendue nëna e shkretë Bija e saj këtu me i vdekë.
Në janar ka lindur Lejla Muaj i ftoftë me zemër flak´, Në korrik pas 17 vjetëve Trupi i saj lahet me gjak.
Rritej vasha e shqiptarit Bukuroshe e trime e dheut, Për kësi vasha si sorkalle Ka nevojë toka e Skënderbeut.
Por një ditë të nxehtë korriku Të vititdymijëenjimbdhjetë, Ishulli i Vdekjes në Norvegji Nga kjo botë mori shumë jetë.
Një kriminel pa nder pa fis Në Utoja lart në veri, Villte zjarr e shkrepte plumba Tue vra vasha e djemtë ri.
Vrau e vrau sa u lodh Askush para nuk i dilte, As Lejla me gjak shqiptari Një moment të tillë se priste.
I doli para si luaneshë Ndale zjarrin kriminel, Po si vritet kjo rini Ooooo i poshter e i pa nder.
Ju versul drejt kriminelit Flak i ndrisnin ata sy, Porse plumbat ia ndalen turrin Me duer të buta smundi me mbërri.
I zbrazi plumbat krimineli Se Lejla kohen ja ndaloj, Tuj shpëtue shumë shokë e shoqe Në amshim po Lejla shkoj.
Njëqind vasha e djelmosha Një kriminel sot i ka vra, Sa shumë nana me duer në gji E tanë jeten me lot tuj qa.
IV Lindi vasha jashtë atdheut, Për me vdekë trimreshë beqare, O moj Lejla e Arbrisë O moj Lejla bijë shqiptare.
E ëndërrove nji djalëtë ri, Ta bësh dasmën në atdhe, Në vend të dasmës funerali Beqareshë me të lshue në dhe.
Në vend t´fustanit të nusnisë, Të veshen n´flamuj të miqësisë, Fli e qetë egjull rinor O moj engjull i bukurisë.
Vinë korriket e ndrrohen motet Qelin lulet nji nga nji, Ashtë një nanë diku n´mërgim I mbledh të freskëta vetëm për Ty.
Ah për fatin po të shqiptarit, Di të flas e lumja botë, Sa shumë eshna e gjak të njomë I mban në zemër e lumja tokë.
25.06.13 Düren
AGIM GASHI
|