Midis prillit dhe qershorit, kryeqyteti anglez priti Festivalin Botëror të Islamit, një ngjarje që synonte të sillte në Perëndim pasurinë dhe diversitetin e kulturës dhe të qytetërimeve islamike. Akoma më e rëndësishme, tregoi unitetin e qytetërimit islamik përtej diversitetit të gjuhëve, të kombësive, të kulturave.

Festivali animohej nga shpirti i një prej atyre heronjve të mëdhenj dhe jo të celebruar të kohëve moderne, Raxhai i Mahmudabad, që qe ndër promotorët e këtij evenimenti. Muhammar Amir Ahmad Khan - apo Raja Sahib, siç njihej nga të gjithë ne - vdiq në vitin 1973.

„Subjektit i është zgjidhur njëra këpucë. E majta.“ Dita e parë e qershorit 1974: një ditë e jetës së Milan Kunderës. Autorët: agjentët sekretë të STB, sherbimeve speciale sekrete çekosllovake, në mënyrën më të përçudshme nën petkun e shokëve bullgarë në shëtitje nëpër Pragë. Foto të bëra tinëz dhe gabime gramatikore trashanike, trembëdhjetë gabime në shtatë rreshta të raportit. Hollësi qesharake deri në gërditje, të cilat shpalosin fytyrën paranoiake tirane e terrorizuese të regjimit komunist. „Nuk mund të themi nëse subjekti kishte qenë brenda pallatit, sepse kur ne dolëm jashtë për të parkuar makinat tona, ai tashmë ishte larguar prej vendparkimit.”

Trullosja e përdorur si armë e terrorit. “Meqë subjekti ka një makinë të vogël, ai e parakalon kamionin e plehrave. Ndërsa Volga e madhe gri e organeve të sigurimit, kurthohet.” Një botë e ndarë midis “subjektit” dhe “organeve”, njerëz “me kokë zbuluar” dhe burra “me kapela”: nga njëra anë qytetarët, nga ana tjetër spiunët.

Ashtu si një Indiana Jones në jetën reale, arkeologu rebel David hatcher Childress ka ndërmarrë shumë udhëtime të pabesueshme në disa prej qosheve më të vjetra dhe më të largëta të botës. Duke shkruajtur në mënyrë shumë pjellore për qytete të humbur dhe qytetërime të lashtë, ai ka prodhuar jo më pak se gjashtë libra të gjatë (seritë e qyteteve të humbur), duke realizuar një kronikë të lavdive të kujtuara turbull për vendndodhje të fshehta që nga shkretëtira e Gobit deri tek Puma Punku në Bolivi, nga Mohenjo Daro në Ba'albek. Këtë shkrim ekskluziv ai e ka ofruar vetëm pak kohë para se të nisej në një tjetër udhëtim për në Guinenë e Re në një tjetër ekspeditë arkeologjike.

Matematika është pika ku takohen dhe harmonizohen feja, shkenca dhe arti. Për këtë, doktrina e tij mund të jetë gjithësore dhe të përmbajë harmonikisht, konceptin fetar, kërkimet shkencore dhe eksperimentin

Në foto: Bashkim Shehu

Pas botimit të romanit "Mozart, me vonesë", Bashkim Shehu ka preferuar të mos flasë në media. Madje, edhe në promovimin e librit, ato pak fjalë që artikuloi ishin prononcime të shkurtra. Ai i thotë të gjitha në një rrëfim të veçantë për "Gazeta Shqiptare". Në këtë intervistë, pinjolli i familjes Shehu, një prej familjeve më të dëgjuara në Shqipëri, flet për botimin e tij më të fundit, duke na shpjeguar simbolet që përmenden në roman dhe domethëniet e tyre, ngacmimin për të shkruar veprën, atë çfarë fshihet pas personazheve, arsyet pse sfondi i ngjarjes është diktatura, raportet e përgjegjësisë mes viktimës e xhelatit. Ai tregon edhe si i sheh sot ata që kanë bërë krime të tmerrshme dhe mospendesën e tyre, por jep opinionin e vet edhe mbi pastrimin e figurave...

Pse ka hije dyshimi mbi "historinë e bunkerit"

Dëshmitë e diskutuara deri më tani përcaktojnë se, gjatë ditëve të fundit të Rajhut të Tretë kremtime të shumta u kryen në terren të Kancelarisë së Rajhut përballë dëshmitarësh të ndryshëm që qenë kandisur të besonin se trupat që panë të kremoheshin qenë ato të Adolf dhe Eva Hitlerit. Gjithashtu do të dukej se, Heusemann dhe Echtmann, të dy teknikët dentarë të lidhur me dentistin e Hitlerit, Profesor Blaschke, gënjyen veten në mendimin se posedonin aftësi të mjaftueshme për të identifikuar mbetjet njerëzore të gjetura nga sovjetikët si ato të Adolf dhe Eva Hitlerit.

Spyware është një program i vogël, i cili përdor metodën e mbledhjes së të dhënave personale, interesave të konsumatorit dhe udhëzimit të konsumatorit në produkte dhe kompani të ndryshme

I.

“Lascia o raddoppia?” sipas shumicës së njerëzve ka qenë suksesi më i madh i televizionit në Itali. Mendim të cilin unë e kundërshtoj, sepse them se programi më i bukur dhe i suksesit më të madh është “Rischiatutto”.

Sido që të jetë, “Lascia o raddoppia?” është shndërruar në mit, në legjendë. Ekziston ende një klub i paprekshëm fansash që e konsideron si programin kult të historisë së Televizionit tonë.

Në shekullin e katërt para Krishtit, Platoni shkruante se plaku i urtë grek Solon, rreth dyqind vjet më parë, kish udhëtuar për në qytetin egjiptian të Saisit. Atje, një prift i kish rrëfyer atij historinë e një ishulli të madh që shtrihej në Oqeanin Atlantik, nëntë mijë vjet më parë. Ky ishte, i tha prifti Solonit, "një ishull në anën tjetër të gjirit që ju e quani. . . Kolonat e Herkulit, një ishull i madh sa Libia dhe Azia bashkë; prej aty, në ato kohë udhëtarët mund të shkonin drejt ishujve të tjerë, dhe prej tyre në të gjithë kontinentin përballë, i cili rrethon atë që mund të quhet me të vërtetë një oqean".

Italia është më e varfër. Kështu do e niste lajmin e saj një media italiane, pasi mjekët bënë të ditur se Mike Bongiorno, prezantuesi i famshëm italian, ishte shuar në moshën 85-vjeçare pas një goditjeje në zemër. Bongiorno ishte mjaft i njohur dhe i dashur për publikun shqiptar. Gazeta “TemA” risjell këtë material të përgatitur nga gazetari Besnik Dizdari një vit më përpara, pikërisht në këtë kohë ku përshkruhet jeta e tij, shoqëruar me shënime autobiografike për dy nga emisionet e tij më të ndjekura.

Historitë e bujshme të televizionit: “Lascia o raddoppia?” dhe “Rischiatutto”