Në foto: Deborah Solomon

 

 

NYTIMES: Si ish kryeministër i Norvegjisë, tani president i Komitetit Norvegjez të Nobelit me qendër në Oslo, a jeni habitur me jehonën që ka shkaktuar në Amerikë çmimi i fundit Nobel për Paqen  ?

THORBJORN JAGLAND: Po edhe jo. E dija që kjo do të shkaktonte një debat të madh, por ne jemi të detyruar të shohim në mënyrë strikte cila është dëshira e Alfred Nobelit, e ajo thotë se ky çmim duhet t'i jepet personit i cili ka dhënë kontributin më të madh vitin e fundit për paqen në botë. Kështu ne ishim unanimisht me një mendje se këtë çmim e meriton Presidenti Barack Obama. Ai dëshiron të fillojë një bisedim me botën mbarë. Unë jam dakord se është më mirë të bisedohet se të qëllohet me armë. Obama ka reduktuar gjerësisht tensionet në botë, sidomos ndarjen midis botës Muslimane dhe Perëndimit, ndarje që është shumë e rrezikshme. Ai shkoi në Kairo dhe ua zgjati dorën muslimanëve. Ishte një pikë fillimi, por ishte një pike starti shumë e rëndësishme.

 

 

NYTIMES: Çfarë mendoni ju për qëndrimin e Republikanëve se ky çmim ishte një kundërvenie e politikave të Bushit?

THORBJORN JAGLAND:  Jo, nuk është kështu. Ky çmim nuk është kundër askujt.

 

NYTIMES: A nuk është e ndershme të thuhet se Alfred Nobel ka bërë pak për paqen dhe shumë për ta penguar atë si një kimist që ishte dhe shpiku dinamitin më 1860 ?

THORBJORN JAGLAND: Po. Ai përfitoi nga lufta. Kjo ishte arsyeja që ai u bë një paqebërës; jo tamam një paqebërës, sepse ai i pa konsekuencat që rrodhën prej dinamitit, pa se si lufta u bë më e egër, dhe se sa e tmerrshme u bë makina vrastare e luftës.

 

NYTIMES: A keni votuar për çmimet e tjera Nobel ?

THORBJORN JAGLAND:  Jo. Çmimet e tjera janë vendosur në Stokholm.

 

NYTIMES: Çmimi i letërsisë po bëhet gjithnjë njëra nga zgjedhjet më të errëta. A kishit dëgjuar më parë për Herta Müller,(Herta Müller) shkrimtaren Rumune-Gjermane që u laurua me çmimin Nobel sivjet ?

 

THORBJORN JAGLAND: Të jem i ndershëm, jo, nuk e kam njohur..

 

NYTIMES: A keni lexuar ndonjë vepër nga laureati francez Jean-Marie Gustave Le Clézio (Jean-Marie Gustave Le Clézio),  që e mori Nobelin në letërsi një vit më parë ?

 

THORBJORN JAGLAND:  Jo përpara, por e kam lexuar atë pasi e mori çmimin. Ishte e vështirë ta lexoje.

 

 

NYTIMES: Çfarë do të thoshit për Philip Roth,  J. D. Salinger, ose Alice Munro ose Joyce Carol Oates, të cilët e kanë çliruar letërsinë nga fallsiteti dhe dekori, që kalojnë pa u vënë re nga komiteti i Nobelit?

THORBJORN JAGLAND: Shumë njerëz na thonë atë që thoni ju: E përse nuk zgjidhni ata që janë më tepër të njohur?

 

NYTIMES: Ju dhe katër kolegët tuaj nga komiteti i çmimit të paqes jeni të zgjedhur nga Parlamenti Norvegjez. A keni në mesin tuaj ndonjë politikan me bindje konservatore?

 

 

THORBJORN JAGLAND:  Po, dy nga anëtarët e komitetit janë nga krahu i djathtë, unë jam i qendrës, një Social-Demokrat tradicionalist.

 

 

 

NYTIMES:  Ju për një kohët ë gjatë keni qenë lideri i Partisë të Punës të Norvegjisë dhe gjithashtu në Internacionalen Socialiste, cili është saktësisht roli i kësaj?

THORBJORN JAGLAND:  Është një bashkim i të gjitha partive socialdemokrate të botës dhe unë isha nënpresident kur Willy Brandt ishte president.

 

 

 

NYTIMES:  Këtu në Shtetet e Bashkuara "socializëm" është njëra nga fjalët që përdoret më dendur nga kritikët e Obamës. Kur njerëzit dëgjojnë fjalën "socialist," ata frikësohen se ju jeni duke u marrë makinat dhe në vend të tyre po ju jepni biçikleta.

 

THORBJORN JAGLAND: Shihni mirëqenien që ekziston në Norvegji, ndërtuar nga Partia e Punës Social Demokrate. Çdokush prej norvegjezëve ka makina më të mira se ato të Amerikanëve.

 

 

NYTIMES:  Po ju çfarë ngisni ?

 

THORBJORN JAGLAND:  Unë ngas një Volvo.

 

 

NYTIMES:  E çfarë përfaqëson nga Norvegjia piktura "Piskama" "The Scream", vepra më e njohur në botë e piktorit norvegjez Eduard Münch  ?

 

THORBJORN JAGLAND:   Unë mendoj se është një pikturë fantastike. Unë e dashuroj pikturën dhe mendoj se "Piskama" - "The Scream"ka të bëjë me karakterin norvegjez. Ai është përpjekur të tregojë diçka për qenien njerëzore.

 

 

NYTIMES:  Ndoshta figura që ka në qendër është kaq në makth, sepse askush nuk i dha Eduard Münch-it  një çmim të madh, një Nobel apo çmim tjetër.

THORBJORN JAGLAND:  Ky mund të jetë  problem, por atëhere mijëra e mijëra njerëz janë në të njëjtën varkë, dhe unë mendoj ata do të duhej t'u heqin kapelen atyre që e morën çmimin pa menduar për veten e tyre.

-

 

Deborah Solomon (lindur më 9 gusht 1957) është gazetare dhe kritike kulture me një kolumne Q&A (Pyetje dhe përgjigje) në The New York Times Magazine, titulluar "Questions For" (Pyetje për). Kolumna e saj, e cila është e pranishme në revistën e fundjavës të gazetës The New York Times që prej vitit 2003, njihet për tonin e saj të hapur dhe të hidhur.

Solomon ka lindur në Qytetin e Nju Jorkut dhe arsimuar në Universitetin Kornell për histori arti. Ajo mori gradën master në Shkollën e Gazetarisë të Universitetit Kolumbia.

Ajo e filloi karrirën me shkrime për artin. Gjatë viteve 1990 ishte shefe e kritikës së artit në The Wall Street Journal dhe është autore e disa biografive për artistën e mëdhenj. Më 2001 mori çmimin Guggenheim në fushën e biografive. Është e martuar dhe ka dy djem.

--

October 25, 2009

 

Questions for Thorbjorn Jagland

 

Peace Be With You

 

By DEBORAH SOLOMON

 

As a former prime minister of Norway who currently serves as the chairman of the Oslo-based Norwegian Nobel Committee, are you surprised by the uproar taking place in America over your latest pick for the peace prize?

Yes and no. I knew this would launch a big debate. But we have to look strictly to what Alfred Nobel said in his will "” namely, to give the prize to the person who has done most for peaceful development in the world in the last year. So we got to the conclusion unanimously that that is President Barack Obama.

He does want to start a worldwide conversation, to reverse the go-it-alone, cowboy current in American history.

These are your words. I agree it's better to speak than to shoot. Obama has reduced tensions in the world to a large extent "” namely, the divide between the Muslim world and the Western world, which is very dangerous.

What he did was to go to Cairo and reach out to the Muslims. There must be a starting point, and this was a very important starting point.

 

What do you make of Republicans who view the prize as a repudiation of the policies of George Bush?
No, it is not. This prize is not against anybody.

 

Is it fair to say that Alfred Nobel did little to advance the cause of peace and much to thwart it as a chemist who invented dynamite in the 1860s?
Yes. He profited from war. That was why he became a peacemaker; well, not a peacemaker, but he saw the consequences of dynamite, how war became more efficient, an even more awful killing machine.

 

Do you vote on any other Nobel prizes?
No. The other prizes are decided in Stockholm.

 

The literature prize continues to go to ever more obscure choices. Had you heard of Herta Müller, the Romanian-German writer who is this year's laureate?
To be honest, no, I hadn't.

 

Have you read any novels by last year's laureate in literature, Jean-Marie Gustave Le Clézio, of France?
Not before, but I read him afterward. It's difficult reading.

 

What about Philip Roth or J. D. Salinger or Alice Munro or Joyce Carol Oates, who have freed literature from falseness and decorum, but whom the committee continues to overlook?
Most people say what you are saying: Why don't you choose one who is more known?

 

You and your four colleagues on the peace-prize committee were appointed by the Norwegian Parliament. Are there any political conservatives among you?
Yes, two of the members of the committee are from the right-wing parties, and I myself am in the center, a traditional Social Democrat.

 

You were a longtime leader of the Norwegian Labor Party and also of the Socialist International, which is what, exactly?
It is the gathering of all the Social Democratic parties in the world, and I was vice president when Willy Brandt was president.

 

Here in the United States, "socialism" is one of those words bandied about by Obama's critics. When people hear "socialist," they worry you're going to take away their cars and make them ride bicycles.
Look at the welfare state in Norway that the Labor Party Social Democrats built. Everyone has better cars than most of the Americans.

 

What do you drive?
I'm driving a Volvo.

 

What is it like to represent the country that is best known as the home of Edvard Munch's "Scream"?
I think it's fantastic. I love paintings, and I don't think "The Scream" is about the character of Norwegians. It is characterizing human beings in every country. He is trying to tell something about what it is to be a human.

Maybe the figure in the painting is so anguished because no one ever gave Munch a big prize, Nobel or otherwise.
That could be the problem, but then many, many thousands of people are in the same boat, and I think they should salute those who get the prize rather than thinking about themselves.

INTERVIEW HAS BEEN CONDENSED AND EDITED.

 

 

Eduard Münch: Ulërima

Rating (Votes: )

Comments (0)

Dërgoja shokut

Printo

---