VAJI IM TE LUMI RUR Poezi nga AGIM GASHI
E Mërkurë, 07.23.2014, 06:36am (GMT+1)
Çanten mbushur me trishtime, Në gjak vner e helm të zi, Mora rrugen për te miku i vjeter Me lumin Rur me hjekë merzi.
Si më pa shumë të trishtuem Më pyeti shpejt e me butësi, Pse je dal n´këtë vapë të madhe? Koha e nxehtë nuk është për ty.
Ah o Rur miku i vërtetë, Në shpirt m´ka rrokë nji e madhe merzi, Do ti ndihmoj sot rrjedhes sate Tue derdhë unë lot në ty.
Do të zbrazem e të lehtsohem, Jam mbush helm e vner n´atdhe, Se kam pritë e as kujtue Me u thye n´shpirt aty ku kam le,
Me mu versul aq pamshirshëm. Pa asnji nder edhe rrespekt, Me më vra e me likuidue Më kan futë edhe n´projekt!
Jetuam vite larg atdheut, Tash askujt spo i vyejm ne, Kan harrue që gjall i mbajtëm Tuj u shkri për komb e atdhe.
Marrim rrugen e shkojmë atje Me shumë gzime e dashuri, Shpejt zhgënjehemi e tmerrohemi Marrim rrugen n´mërgim me u kthy.
I përqafojmë ato nana plaka Që spo u teret loti n´sy, Marrim rrugen me zemra t´thyeme Kah atdheu koken kthy.
Qetsohu pak o miku i vjetër Se unë hallin fort ta di, Ke shumë shok edhe shoqe Qu u ka ndodh ma zi se ty.
Fshije lotin, mos e derdh sot, Sa sa shumë ti më ke "ndihmu", Do të vijnë ditë më të randa Kur ne sbashku kem me vajtu.
N´ty e kam shpresen e madhe Miku im o lumi Rur, Po më duket se në këtë jetë Unë e ti sdo të ndahemi kurr.
Kam një lutje me zemrën plot Në shtratin tënd me më strehu, Se n´këtë botë skëterrë njerzore Askush si ti smë ka kuptu.
Hajt pusho i dashur mik Kur të vijë koha me vdekë, Shtëpi e strehë n´fund të shtratit tim N´përjetësi ti ke me i gjetë.
U përshëndeta me mik të vjetër, I urova rrjedhë të mbarë, U ktheva shpejt në vetminë time Vargjet e mia me lotë me i larë!
16.07.2013 Düren-Pranë Lumit Rur
AGIM GASHI
|