EROSI KA TRALLISUR MENDJEN TIME

　

Erosi ka trallisur mendjen time

Si era që zbret nga malet

Dhe turret

Mbi lisat.

　

Nënë e dashur,

nuk mundem më të end

pëlhurën e butë

në zemrën e dashurisë

së një djaloshi:

faj i Afërditës së ëmbël.

　

Ke ardhur,

të dëshiroja me përvëlim,

i ke dhënë prehje shpirtit tim,

kallur flakë tejendanë

nga dashuria.

　

MË DUKET SI NJË ZOT

　

Më duket si një zot

Burri që të rri pranë

Dhe ti e dëgjon kështu,

teksa flet

me pëshpëritje të butë

dhe qesh dashurisht　:

kjo ma shtrëngon zemrën në kraharor!

　

Mjafton që ai të lëshojë një shikim

dhe zëri më humbet,

gjuha më thahet, shpejt

një flakë e hollë

e padukshme, më shket

nën lëkurën time,

　

shikimi trubullon,

bubullojnë veshët,

një djersë e ftohtë më rrëshqet, më

përfshijnë drithërimat,

më e blertë se bari bëhem

gati sa nuk bie të vdes.

　

Por gjithçka

duhet duruar...

　

MARTESA

　

Dhëndëron i lumtur,

martesa e ëndërrave tua

është përmbushur. Jotja

është vajza që dashuron.

　

O nuse, ti je

e gjitha shend e verë:

sytë e tu janë të ëmbël,

fytyra jote e bukur

është plot me dashuri...

　

O dhëndërr,

dhëndërr i lumtur,

ne vajzat këndojmë sonte

në dasmën tuaj,

　

dashuria jote dhe nusja jote

kundërmojnë erë manushaqe,

ne do të këndojmë

gjithë natën...

　

KE ARDHUR

　

Ke ardhur:

ke bërë mirë:

unë digjesha për ty

e tëra.

Në shpirtin tim,

që kallet flakë nga pasioni,

ke sjellë njomësi dhe freski.

　

PERËNDUAR KA HËNA

　

Perënduar ka hëna

e Plejadat shënojnë mesnatën

edhe rinia tani tretet,

e tani në shtratin tim unë rri e vetme.

　

Shpirtin ma shpupurit Erosi,

si era mbi mal

që depërton dhunshëm në lisat;

i shqyen degët rrëmbyeshëm,

bisha e ëmbël

e hidhur

e pazbutshme.

　

Por për mua s

'ka bletë,

s

'ka mjaltë;

e vuaj e digjem.

　

YJET RROTULL NJË HËNE TË BUKUR

　

Yjet

rrotull një hëne të bukur

fshehin sërish fytyrën

e tyre të ndritshme,

kur ajo, e plotë,

edhe më tepër shkëlqen

mbi tokë...

　

VUAJTJE DASHURIE

　

Më duket sikur jam në qiell

Midis Perëndive,

nëse pranë teje rri,

dhe shikoj buzëqeshjen tënde të bukur,

e ndjej

fjalët e bukura dhe këngën dashurore!

　

Mua zemra

Dirthërueshëm në kraharor më hidhet:

zëri më vdes,

ndërkoh që unë të kundroj,

gjuha ime ngjitet në qiellëz

shuhet buzëqeshja.

　

Gjarpëron flaka

Brenda gjakut tim,

kallem:

një bubullimë e panjohur më kumbon

në veshët, dhe ëndërroj:

më pushton tejetej

një hije tronditëse.

　

Dhe më mbulon të tërën

Djersa e ftohtë akull,

dhe fytyra zbehet si bari që rritet,

dridhem e fërgëlloj e rrënqethem,

e nemitem

e ngurosur.