VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve | ||||
T'I E DASHURA IME, NË VEGULLIMIN PËRBALLË MEJE. DITË DIMRI, PA NJOLLA, E TEPASHME SI QELQI Poezi nga NAZIM HIKMET (1902-1963) E Hënë, 03.14.2011, 11:44am (GMT1)
ËSHTË MËNGJES   Është mëngjes. Vezullon bota Si uji që lë të kullohen në fund të tij Papastërtitë e veta. Dhe je ti, menjëhershëm Ti, e dashura ime, në vegullimin Përballë meje. Ditë dimri, pa njolla, e tejpashme Si qelqi. Të kafshosh tulin e ndezur dhe të shëndetshëm Të një fruti. Të duash, trëndafilja ime, i ngjan Thithjes së ajrit në një pyll me pisha. Kushedi, ndoshta nuk do të dashuroheshim shumë Nëse shpirtërat tanë nuk do t 'i shikonim nga larg Nuk do të ishim kaq afër, kushedi, Nëse fati nuk do të na kishte ndarë. Është kështu, pëllumbesha ime, mes teje e meje Ka vetëm një ndryshim të vogël: Ti ke krahët dhe nuk mund të fluturosh Unë kam duart e nuk mund të mendoj. Mori fund, do të thotë një ditë nëna Natyrë Mori fund së qeshuri e së qari E do të jetë ende në jetën e vorbullt Që nuk shikon nuk flet nuk mendon.   KAM ËNDËRRUAR BUKUROSHEN TIME   Kam ëndërruar bukuroshen time Më është shfaqur sipër degëve të pemëve Kalonte si hëna Nga një re në tjetrën Ikte dhe unë e ndiqja Ndalesha dhe ajo ndalej E shikoja e ajo më shikonte Dhe gjithçka mbaroi këtu.   MË I BUKURI   Më i bukuri i deteve Është ai që nuk e lundrojmë. Më i bukuri i bijve tanë Ende nuk është rritur. Më të bukurat e ditëve tona Nuk i kemi jetuar ende. E atë Më të bukurën që do të doja ta thoja E dashur Nuk ta kam thënë ende.   ERA FASHITET   Era fashitet e ikën E njëjta erë nuk luhat Dy herë të njëjtën degë Qershie Zogjtë këndojnë në pemë Krahët duan të fluturojnë Porta është mbyllur Duhet shtyrë me forcë Duhet të të shoh, e dashura ime, Qoftë e bukur si ti, jeta Qoftë e bukur dhe e dashur si ti E di që ende nuk ka mbaruar Banketi i mjerimit Por do mbarojë
I shqipëroi Elida Buçpapaj
|
||||
Copyright © 2005-2008 Nulled by [x-MoBiLe]. All rights reserved. |