YLBERI POETIK

1.(Bardh)

Me sy

me duar

dita e zgjuar

larg

nata e fjetur

hijet e thyera

në tokë

dhe në qiell

rrugë rrezesh

edhe

ura stinësh

rojë

një zog

pikturës me sy gjelbërimi.

2.(Gjelbër)

Në të

flasin

sytë e Kosovës

dje

mërgimi

varr u shekujve tanë

rruga

edhe

në brendësi të gurit

ashti i Kosovës

tunel i ri

në qiell me krahë

stinën e pestë

e mundon etja

larg burimi

retë

vishen

me petk shikimi.

3.(Kaft)

Këta sy

në det

dhe në qiell

i numërojnë

anijet e fundosura ilire

në shikimet e romakëve

varrit të Teutës sonë

në shpellë

çdo natë

i afrohen yjet

e qiellit të mbyllur

në çati

valon

flamuri i gjakut tonë

banorët e qiellit

shpesh

me të flasin.

4.(Kaltër)

Edhe

brendësinë

e ka të ndritur

rrallë

edhe

të pikëlluar

një zog bonjak

dikush e nxori

nga Drini i Bardhë

kafazi i hapur

era

i përplas dyert e gjelbrimit

gjethet e agullimës

shpatë flake me krahë

-vezullon në sy qielli

kjo ditë

kurorë kaltërsie

në kokë të metaforës.

5.(Kuq)

Metafora

në vargun tim

-nuse kosove në qiell

në brendësi

valle flake

-rrugë zjarri

në të

Drini i shen rrugën

dhe hijen e vet

aty

bën dritë

fanari i gjakut të kosovës.

6.(Verdh)

Zogjtë

me sy tanë

lot pikëllimi

shumë gjethe

ditë tona të vyshkura

i varros era

syçkat e dashurisë

në ballë të Kosovës

shesh i qiellit

Drini dhe vjeshta

nën ura të njëjta

kalojnë të përqafuar

hija e kontinentit

dhe planeti yjor

në sytë e zogjve tanë.

7.(Zi)

Sytë

dhe pema e shikimit

në terrinë

hija

e Alpeve tona

lahet ne Dri

zogjtë

foletë e tyre

në lisa gjelbrimi

u marrin erë

gjetheve të ditës

i mundon etja e gjelbrimit

yjet

e ngacëmojnë terrin

kjo zbret me parashutë.