VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve | ||||
VARGJE PËR PËRBINDSHAT E TRAZICIONIT Poezi nga ELIDA BUÇPAPAJ E Enjte, 09.29.2011, 08:18am (GMT1)
Ne njerëzit e çliruarnga bunkerët e rrathëvetë ferrittash e mbase të gjitha herëtjemi të ngopurnginjtasme shëmtiminpostumdikur në emërtë tutëssot në emër të mostutësdje në emërtë kuçedrës të diktaturëssot në emër të prostituimit të lirisësepse liriaështë dashuria jonë e përherëshme...nuk mund të jesh edhe ëngjëlledhe shtrigënjëkohshëmnjëkohshëmedhe djall me brirë, përbindëshedhe Shën Mërinuk mund të jesh edhe e mirëedhe e keqeje ose njëra ose tjetraje vetëm e keqjaje vetëm shtrigaje vetëm djalli me brirëje vetëm neveriadhe ne jemi tëngopur me shëmtimin tëndtë çaraveshur, të jargosursi një kazan plehrashqë kutërbondhe sot jemi të lirëtë tallemi me tytë bëjmë sikurnuk të kuptojmësepse nuk kemi më kohë për të humbur...më së shumtine mund të bëjmë sikurjemi pjesë e lojës tëndetë marrë, idiotekokëbosh,zemërbosh,zemërthatë,të zbrazët si ditët e tuashterpapor ti je sikur nuk jepër nesepsenë fakttani jemi të lirëpër t'i thënëdiellit dielldhe djallit djalldhe për të të mbajturty zgjyrëlarg duartsa më largvite drite largjetës të dashurisëtonë të përherëshme... (Marrë nga libri Rapsodi e Golgotës së Tranzicionit, Omsca 2012)
ELIDA BUÇPAPAJ
|
||||
Copyright © 2005-2008 Nulled by [x-MoBiLe]. All rights reserved. |