NDIZE SONTE
NDIZE SONTE
Çepuri flet përmes pamjes
Me fytyrë malli
Rri dhe sonte
Ta përzëmë këtë erë
Këto re përmbi
Që ikin tutje
Pa një pikë shi
Për muza s' do kesh uri
Të ruaj nga cilado furi
Vetëm rri
Ta ndezim këtë natë
Asaj vashe pas kodre
Që ka humbë udhë
Dritë t' i bëjmë
Të tharat gjethe
Këta rremba të tharë
Të qofshin falë
Sall ndize sonte
Ndize
Për atë hënëvashë
Çepuri nuk refuzohet
(4 tetor 2010)
ÇEPURI NË VJESHTË
Këtu jam
Në të njejtat rrënjë
I shtrirë e i ngritur
Si përherë
Sall ngjyra po më ndërrohet
Syve tu plot mall
Po shkrihet e blerta
Në pritje të argjentë
E ngapak po shkundem
Prej erës
Po qullem prej shiut
E po thahem prej ikjeve
Në thellësi
Dhimbjet e ëmbla s'gjejnë qetësi
S'flladitë ky shi
Kur tek unë
Mungon Ti
(1 tetor 2010)
AJO ERË FLOKËSH
Ajo erë e flokëve tua
Solli shi
Shi a dashuri
Ec e dije
Një re e zezë
Na mbuloi sipri
Sa u trembëm
Nga e papritura furi
Po iku ajo e mllefosur
Humbi qiellit pakufi
Me Çepurin
Mbetëm këtu
Për t'u larë mëkatesh
Në një agim të ri
Nën diellin e syve Tu
Moj Ditë
Që m'buzëqesh përsëri
(26 shtator 2010)
NUK ËSHTË VETËM
Në një cep të vetmisë sate
Brenda atij kopshti të venitur
Hyra fshehtas përmes erës
E po t' kundroj si ngahera
Me admirim
Lulja e Shpirtit nuk është vetëm
I përftohem pa pushim
(23 shtator 2010)
LUFTËTARI I PAEPUR
Dashuria
Nuk është veç një pamje vjeshte
Dashuria ka katër stinë
Sa mugullon qenies sate
Të bën për vete
E të përzjarr deri në zenit
Poaq të qull shpirtit
Të ngrinë në lule kristalesh
Deri në lumturim
Ti s'i ndahesh
Prej saj rrëmbehesh
Sa bie
Sa ngritesh
Rrugës drejt saj
Prej pritjesh
Heshtjesh
Nuk lodhesh
Ecën
Ecën
Si një luftëtar i paepur
(21 shtator 2010)
MUND TË BËJË Ç'TË DOJË
Ajo mund të vijë me ditën
Mund të fshihet me natën
Mund të mos bëj zë
Me ditë e net
Mund të mbyllet si lulja
Nën petale të blertë
Me muaj me vjet
O
Ajo mund të sillet si të dojë
Dhe pa mua mund të jetojë
Unë do ta ndjej
Orë e çast
Në secilën secondë
OrëZemra do ta kujtojë
Si tash
(17 shtaor 2010)
NJË BOTË U SHPËRGJUM
Shiu
Dhembjen nuk e lau
As flladiti
Vetëm Ajo kur trokiti
Një botë e fjetur
U shpërgjum
Rilindi
(4 shtator 2010)
E NESËRMJA
Pas secilës ditë
Pritet një e Nesërme
E Nesërmja Jonë
Nuk soset kurrë
(3 shtator 2010)
RASTËSISHT
(variant)
Jetën e dua
Jo etjen
Ama në çdo krua
S' i vë buzët
Për ta tretur shkrumin
Udhës s'i shmangem
Ecjes
Për t' i thënë
Jo ngecjes
Qoftë dhe bërrylas
Gjunjëzash
Sytë bëhen çiçërr
afër një ure
një kthese
Se - e papritura
bëhet e përhitura
Rastësia
Si kafshata e ndyrë
Të zverdhë në fytyrë
Ah
Rastësisë i trembem
Prej saj befas stepem
Sakaq mund të m'i errë sytë
Me ndonjë re pluhuri
T'më përplas për muri
Dhe zemrën
Mund të ma prekë
Të ma dridhë
Rastësia
Atë strehë shpirti
Ku Ti rri
Me Ty
Jo pa Ty
Jeta Ime kodohet
Në katër sy
Jorastësisht i ruhem rastësisë
Duke të dashur Ty
Jeta Ime
(të përpunuara më 27 gusht 2010, Gjilan)
AJO ËNDËRR NË PRITJE
Duroj këtë zjarrmi
Shpirtit të etur për Ty
Si Çepuri për një pikë shi
Duroj
E nuk e shuaj këtë ndjenjë
Sado që më djersinë
Kjo kllapi
Më përvidhet në sy
Në gjuhë
Në mua
Më shumë dhemb
Ai portret i përgjysmuar dashurie
Ajo ëndërr në pritje
Që shprush dhe Çepurin
Thellë në brendi
Lëre më mua
Kur nuk të kam në timin gji
(25 gusht 2010)
ISHE DHE MBETE
Deti shtrihet para meje
Si një mashtrim i ri
Në të thellën qetësi
Tutje
Prapa krahëve të mi
Çepuri dhe Ti
Me gjethe
Kapluar prej vape
E shikime të gjata
Deri tek unë
Në eter diku
Pa oksigjen mbeti mesazhi
Telat u këputën në pritje
Dhe zëri
Brengat e mia
As rëra i dogji
I zbuti vetëm poezia
Ai qiell i kthjelltë
E i pafund
Si dashuria vetë
23 gusht 2010
MË SHKUND IMI TRAZIM
Ditenatë e pres
Ajo zë s' lëshon
As unë s'e thërras
Derisa pritja të pëlcasë
I përkushtohem
Deri në agjërim
Edhe kur më shkund
Imi trazim
Falem e i lutem si Zotit
Bëje të bukur çdo ditë pas sotit
(16 gusht 2010)
RRËMBYESHËM
Rrëmbyeshëm çau Çepurit
Shpatit me mal
E më rrëmbeu rrëmbyeshëm
Përmes flatrave të saj
Rrëmbimthi u stepa
Nga ai fluturim i rrëmbyeshëm
U rrëqetha flatrash
Në çdo pore trupi
U drodha i tëri
E as një pikë ujë
Më qëlloi afër
As edhe Ti
Si mëllenjë që ish
Rrëmbyeshëm hyri
Në malin e paprekur të shpirtit tim
E u fsheh
U struk
Thellë diku
Diku ku s' shihet e s'preket
Diku ku s' arrihet
As nga hapi im
As nga imja dorë
Kot pres
Shtigjeve të Çepurit
Kot hapëroj
Ajo nën vapën verore
Nën zjarrin e shpirtit tim
Atij mali të dendur
E të paprekur
Pushon e zë s' lëshon
As kur e fton
As kur e dëshiron
Nuk do ia prish gjumin
A ëndrrën e re që po thurrë
Dhe njëmijë vite po u vonua
S'do ta urrej kurrë
Afër do i rri
Pa le të më trembë përsëri
Zbathur a majegishtash
Do ec malit tashti
Lehtas si një djalosh i ri
Do ta mbuloj sall me dashuri
Deri në një rrëmbim të ri
(Gjilan, 13 Gusht 2010)
TË DY KOHËT
Përkohësisht
SipërFaqes Sate eci
Gjalloj e të dashuroj
Përjetësisht
Brendësisë sate fshihem
E nuk tretem
Të dy kohët
Për Ty i jetoj
Moj
(11 gusht 2010)
TEK PRITJA
Sa herë të duket
Që kam humbur
Sa herë të duhem
E nuk di ku jam
Rrugë tjera mos trupo
As adresa mos gjurmo
Tek pret pritja
Aty më kërko
(29 korrik 2010)
PA TY NUK RRI MË
(variant)
Mure fjalësh rrëzoj
Bërryla shqyej
Prej rrethit dal
Tavolina e fotele gëlltis
Për të t'u ofruar
Një puthje kujtim'ta lë
Rrugëve provinciale
Qetësinë ta prish
Lokaleve publike të ftoj
Me fjalë të ngacmoj
Me veten time nga zero kohë dal
Rob i një gruaje s' bëhem
Kundër dashurisë sime s'ngrihem
Në mure letrash s'e mbyl mël
Vetja s' më mjafton deri në sosje
Hap pas hapi
Afër teje afrohem
Sysh nuk të liroj
Kënaqësinë tënde s'e përfil
Pa ty nuk dua të rri mël
(19 korrrik 2010)
ËNDËRR PËRJETËSIE
Ajo ëndërr jete
Nuk heshtet as kur s' thuhet
Thellësive tona fshehet
Ruhet
Kahdo që lëvizim
S'kemi si e hedhim
Në vete e mbajmë
Edhe pa frymë kur mbesim
A këpucët na vrajnë
Numër a rrugë tjetër
Nuk kërkojmë
Vetëm shenjtërimin e saj
Atë ëndërr përjetësie
Dëshirojmë
E nuk pendohemi
As kur na mveshin mëkate
Pas saj ngashnjehemi
Të jetë fat apo dënim
Kjo mollë e ndaluar
Ëndërr e gjakim
Nga Adami e Eva
Na mbeti trashëgim
(6 korrik 2010)
Ç' MUND TË TË OFROJ MË SHUMË
Zoti nuk thotë
Harroje
As Zemra
Një det ndjenjash
Qepet Çepurit
Po rruga përpjetë
Deri në Kodër
Shtigjet zik - zake
I ka mbuluar dushku
Bari i ri
E paecura ime
Vonohet për pak
Ty të ruaj
Thellë në veten time
Edhe kur më ikën me mëngjes
Edhe kur më kthehesh
Rrallë e përmallë
Përmes ndonjë ëndrreje
E dashur
Po e deshe malin
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
