ËMBLA Poemë nga RRUSTEM GECI
E Premte, 10.25.2013, 07:17am (GMT+1)
( E ëmbël dhe e bukur është të vdesësh për atdhé dhe të lirë të lësh pas vetes fëmijët, shtëpinë dhe çdo gjë tjetër.!.. ) Homeri
Më vjen turp ta them më vjen ndot ta kujtoj po arresti asaj mbrëmjeje më ka plagosur rëndë Asgjë s ´ më kall tmerr Më shumë se ai arrest ku për "mësimin e lirisë" më rrahën e më dhunuan Më vjen turp ta them më vjen ndot ta kujtoj por atë arrest të serbit as t a s h t i s ' e kuptoj Qyteteve të m ë d h a ka plot grupe mafiozësh po arresti i asaj të hëne ishte dora e shtetit vet Në atë terr të atij shteti unë pashë vetëm vrasës policë nga të çmendurit që gajaseshin , tiiiiiiiiiiii!...
2 -----------------------------
Më vjen turp ta them më vjen ndot ta kujtoj po arresti asaj mbrëmje më lëndoi sa s´ bëhet N´atë burg të Gjilanit mes mureve të errësirës vetëm ato mure e dinë çka u bënin mësueseve N´atë kalvar të burgut që ishte poshtë atij ferri pësova më të rëndën dhe atë plagë të ndyrë Më vjen turp ta them më vjen ndot ta kujtoj por ajo llavë e policëve më ka lënduar rëndë Pas gjithë asaj torture pas gjithë atij dhunimi unë vdekjen dëshiroja si gjënë më të bukur.
3 ----------------------------------
Të çmendurit e atij shteti të çmendurit e atij pushtimi me ato "tortura" merreshin të vrisnin ç l i r i m t a r ë t Unë s´ isha vetë, as vetëm ishim tri shoqe, tri mësuese tri " dele " për atë mbrëmje për t´i " kënaqur " policët Në këtë qytet jam lindur në këtë q y t e t jam rritur këtu kam gjakun e ëndrrave dhe ish jetën time të bukur Me Astritin njihem moti me atë unë e kam një vajzë e kemi pagëzuar, Etleva ajo është akoma e vogël nga ato gjëra ajo s´kupton ajo plagë mua më dhemb si një monolog i fshehtë
4 -------------------------------
Etleva , shpirt i mamit luaj, këndo, kërce, qeshu se ti e meriton këtë jetë ti e meriton këtë gëzim plaga ime është imja e imja dhe e askujt tjetër i thosha unë vetvetes Me të gjitha ato plagë ajo kohë s' ishte imja bisedoja unë me veten si ta shkul, dhe ta harroj atë plagë ta nxjerr jashtë Etleva; me ty e kam lehtë por , me Astritin...s´ di... me atë e kam vështirë, dhe s´ di si t ' ia shpjegoj unë nuk ia them dot në këtë pikë - dhembje emri plagës është i rëndë dhe atë mund ta vras
5 -------------------------------
Në dhomë jam vetëm jam në luftë me vetveten në këtë çast tejet tragjik plaga s´ më lë të hesht e gërvishtura më gërryen se ajo plagë e d j a l l i t po ma gërryen shpirtin Etleva , shpirti i mamit rritu me ëndrrat tuaja se ti je e pastër si qielli dhe e meriton këtë jetë se ajo që më ka ndodhur mua , është drama ime dhe e a s k u j t tjetër Me foton e saj në dorë Ëmla bënte betejën e saj dhe shikonte revolverin përse unë të vetvritem përse ta lë vajzen jetime për plagën që s' e desha!
6 ------------------------------
Nga jeta e një gruaje këputa këto fragmente të Luftës së Kosovës që ai arrest i serbit të mos mbetët i heshtur Qytetarë të vendit tim kujdes mbi gratë tuaja ai shtet atë fytyrë kishte Ju që e njihni gruan, shpirtin e saj të butë ju që i puthni, e i doni mos ua prekni trazimet mos kërkoni fundin e barkut, fundin e gjërave gruaja është mëma, që e ka lindur këtë popull!..
P r i s h t i n ë , 1995
RRUSTEM GECI
|