VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve

NËPËR ZËRA TË FLOKËVE TË SAJ Cikël poetik nga FATOS ARAPI E Hënë, 04.07.2014, 11:59am (GMT1)   VDEKJA E GJYSHES Ja, edhe gjyshja në arkëz, kukull e vogël në kartëz, Eshtë... dhe prapë s'është e tëra, sikur nuk është si përhera. Gjithë karfica, gjilpëra kapur satenet në kokë, lidhur këpuckat përposh, shami e lule në gjoks. Mbyllur kapakët e syve (ç'ndjej u shua brenda tyre?). E sheh... dhe të duket heshtja pe gjasme e pe gjasme vdekja. Gjyshja e vogël, e bukur, e pastër... Në arkëz kukull. Gjithë karfica, gjilpëra, qepur vite të tëra, lidhur kujtime e malle, dhembje, që duken si përrallë. E sheh... dhe të duket heshtja   SI S'TË DESHA PAK MË SHUMË Si s'të desha pak më shumë Unë e desha përtej vdekjes, Ashtu dashurova unë Edhe prap s'ia fal dot vetes: S'i s'e desha pak më shumë... Pak më shumë ku shpirti thyhet, T'i them ndarjes: - Prit, ca pak... Të gënjejmë mallin që s'shuhet, Kujtimin të gënjejmë pak. Përtej vdekjes, përtej botëve, Atje ku nis "ca pak" tjetër,- Asaj që më rri mes Zotave: "Si s'të desha pak më tepër...". TI DO VISH Ti do vish, e dashur, si s'do vish? Kur e di se unë ty të pres duke ndjer' frymëmarrjen e vet mbrëmjes duke ndjer' frymëmarrjen e vet pritjes duke ndjer' frymëmarrjen e vetmisë Ti do vish, e dashur, si s'do vish? Kur e di qe unë po të mundja, rreth vetvetes rruzullin do vërtitja si një portokall' në dorën time- të rrjedhë koha shpejt         e ti të vish...   NË PARK   Në trup të natës hije nëpër hije duken e zhduken forma dashurie, duken e zhduken silueta të holla Tungjatjetani-o dashuri të njoma! Tungjatjetani-çaste pafajësie! dehur nga mushti i pëshpërimave tuaja mes jush,-dukem e zhdukem vet' si hije, si siluetë e hollë dashurie.   DUKE SHKELUR NËPËR GUACA TË DETIT   Duke shkelur nëpër guaca të detit ndjeva ditën e sotme, të çelë nëpër trupin tim, si një gjethe dafine...   Fëshfërinte e gjelbër.... e gjelbër.   Dhe mendova: nesër, këto gurëza do t'i shoh ndryshe, këto brigje të kohës së bardhë; nesër, fjoll' e dridhshme, inkandeshente e orbitave, që sapo feksën nëpër qiej të virgjër të njerëzve, do të lidhë ditët e mia, porsi sot... edhe pakëz më ndryshe; nesër, dashurinë që drejt meje po vjen, do ta puth në buzë, në ballë; nëpër zëra të flokëve të saj gishtërinjtë do përshkoj, do t'i them: hyrë tek unë, pa frikë se një ditë mund të vdesësh (si të tjerat?) edhe ti. Dhe e vdekur atje, dashuri, përjetësisht do të mbetesh e gjallë; nesër, ndryshe pyetjen e jetës: "Cili je?" do dëgjoj edhe ndryshe pastaj zërin tim: Unë jam... Duke shkelur nëpër guaca të detit ndjeva ditën e sotme, të çelë nëpër trupin tim, si një gjethe dafine. FATOS ARAPI

Copyright © 2005-2008 Nulled by [x-MoBiLe]. All rights reserved.