NË ALARM ËNDËRRASH Cikël poetik nga QAZIM SHEHU
E Enjte, 04.17.2014, 02:02pm (GMT+1)
VERIFIKIM
Më duhet të shpik, Një fytyrë tjetër qe nuk e kam, Prej vetes të ik, Manikin me shafran. Në tekë ëndrrash, mekanizëm diabolik, Krah palloi mbi një trup korbi, Eci gjithnjë dhe kur ik, Kthej kokën...fytyra e parë s`më kujtohet... Mbetem lumë qe fluturoi prej rrjedhës, Shtratin la të thahet pa mëshirë, Kohë me reshje që shkatërroi të mbjellat, Vërtet ç`jam... thojeni ju më mirë...
PALIMPSEST
Mbas sa viteve e dashur... sytë e tu të shkruar i vura re, Mendova se i kishe të zinj ose gështenjë. Tani është e kotë, kur e di mirë se sy më ti s`ke. Kaq shumë shkroi mbi të bari, shkroi e ngjyrosi, Një dashuri tjetër e djegur, Gëzimet, trishtimet, mungesat me epsh, Sa u kthyen në palimpsest.
ORA
Zgjohet ora budallaqe, Fosforin natës ia dha, Për ëndrrat e ngrata, Dritë dha për ta. Në alarm ëndrrash tingëllin, Zilen e vet hutaqe. Na zgjon të çojmë dashurinë, Në një ditë që sec, me pak ecje.
ZONJAT
Mëria e flaktë e agimit, U mjaltos nga një dëshirë. Prangat e zhgjimit ranë si brilantë, Nga duar zonjash në shtrat shtrirë. Si ti ngresh këto zonja nga shtriti, Në shkrirjen e ëndrrave të vrara, Kur burra të tjerë u pruri fati, Dashuri të tjera jeta u sjell përpara. Mëri e flaktë e agimit, Mjaltit të dëshirës pak nga pak, I hedh ca pika pelini, Para se të ngrihen nga i zjarrti shtrat.
PEMA
Fjalët më të zjarrta në lëkurë pemësh, Shpesh janë shkruar, Hija e pritjes në letër, Një shteg për fjalën tjetër ka liruar. Që atëhere pemët dhanë jetën, Për letrën që u nxi me lot, Duke mbajtur fjalën më të bukur për vete, Gjelbërimin që s`e shpreh dot..
QAZIM SHEHU
|