KATËRQINDËSHI I BURRIT -POEMË… , si një Reportazh Jete- Nga GJON MARKOKAJ
E Hënë, 04.21.2014, 03:03pm (GMT+1)
...! Rrjedhin mendimet= Poemë Poemë..., si reportazh jete, Edhe kur dua ti largoj, I ndjej që i kam me vete. ...!
*--Femirija:
Linde, gjizet, shikon e kerkon, Zhvillohet, si frut i prinderve E, nese drejtohet mire; merr "kurorën", më te bukur, të jetës se vet.
* -- Rinija:
Fiton pjekuri; njihet, me mjedisin Pershtatet, me rrethana te reja Miqesohet, meson nga shoqeria. Shkollohet, njifet me kulture te re Fillon te bluajne, me mendjen e vet Punon e fiton dhe i jep shoqerise Fiton yirtyte: Pervujtëri e durim; zëmergjërsi e tolerance vemendje e paqetim Pregaditet shpirterisht e fiton gadishmeri, te perballet me "sfidat" per rruge te reja ne jete...,
*-- Burrëria:
Rritet, punon e burrërohet; - vetëdijesohet ne ndershmëri e moral - Përballet, me gëzime e hidhërime. - Ecen me syrin kritik; e vazhdon jetën e vet, ashtu si e ka, "rrisk"! - Ballafaqohet, me çeshtjet e mbijeteses e vetëdiesohet, si pjesë e kesaj bote Shikon anet e dobeta, reflekton mbi vetëveten "Pyet njiqind vete, ben si te dish vete"! Thote: - populli
* - FUNDI
Fillim e mbarim: Ngjiza femijeria Rritja e burrnia Fejesa , martesa Shumimi e ndarja Mosha e rritur dhe e shtyre, "Merzia pa nevoje"! Të kendshme e të pa këndshme I ngjan një drame që e kie "rrisk"! Vetem me ndihmen e Zotit e perballon!
* -MEJTI
"Vdes"; Shendrrohesh ne "mejt" - Te respektojne! Aqe sa e meriton...., Te percjellin: Per "ne gjyqe e amshim"!
* - GJURMËT
E kaluara "pjese e jote" Nese lene gjurme - Mbetesh gjalle e s' vdes! Brezat, s' te harrojne Te kujtojne pas vdekje!
*-- PESHA E BURRIT
Burri duhet: "katerqindsh"! Po, po - "400 derhëm", është: - pesha e burrit..., E vras mëndjen shpesh S' e di ku te peshohëm! E veshtirë, t' i mbledhi Ata gram të vegjël... - Që quhen derhëm E të caktojne peshën time Peshorja duhet me vete Po ndoshta, s' te qëllon Peshën s' e gjen vete Peshen ta masin te tjerët E te çmojne, sa peshon A ka njerez që gjurmojnë Të mbledhin derhëm peshet? Janë te rrallë; po ka shumë: - Ata që, ndigjojnë babë e nenë e qe ruajne doke e zakone..., - Ata që ruajnë besen e dhënë që perdorin: - sofren e pushkën që ruajnë nderin e familjen..., - Ata që nëvizojnë fjalët e tjetrit që ndajnë të miren nga e keqja që zgjedhin fjalën e ruajnë kryet - Ata që lakmojnë e shijojnë t'mirën e s' lakmojne gjene e tjetrit...., - Ata qe besojnë e nuk mohojnë Zotin që punojnë, për paqë e bashkim - Ata që mësojne vetë e mësojne te tjerët e që e duan shokun si vetëvetin - Ata që mesa mundën I ndihmojnë, te tjerët - Ata që nuk epen perpara veshtërsive - por perballen me të vertetën....., Ata qe ja leshojne rrugen tjetrit: - Kur kie mundesi me ike...., S' është frikë, po është zgjuarsi - "Ndjeshë ku iksha, jo ku metsha"! - Thone: "ruaju pak, t' rue zoti fort" - Largoju te keqes se është mirë! Nese s' i largohesh: Shkon pa vlerë, "si qeni, n'rrush" Populli thote: - "ruaje gjuho kryet" - S' fiton asgjë, po nuk e ruajte kryet E huuu, "katerqindshi i burrnisë" - S' eshte i vogel!...., - Qenka shume i madhe!
Them: sa theksova me lart; E ndonji tjeter që s' i di unë... Afrohen per të arritë : "”"Katerqindshin e burrit". Pa pak burrni, burri s'ka si rrin "”Burrnia punë të qet... Eshte edhe me takat... Eshte edhe me do fat.
...! Rrjedhin mendimet= Poemë Poemë..., si reportazh jete, Edhe kur dua ti largoj, I ndjej që i kam me vete. ------ -Per VOAL ch, nga Washington State, 21 Prill 2014-
GJON MARKOKAJ
|