VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve - DO FLEJË MES LULEVEHaiku nga ADEM ZAPLLUZHA

Do flejë mes luleve
lulja ime,
askurrë e puthur.

***
Dimri i mbylli portat,
në dritaret e rrapit
trokiti qukapiku.

          ***

Pas njëqind vjetëve,
mes luleve të mollës
i humba fluturat.


          ***

Gjërat paskan ndryshuar
në vajin e lulediellit,
përmbytje lotësh.

        ***

Kur erdhi era
ti nuk ishe askund!
Zogjtë akoma qajnë.

         ***

Lulëkuqen e zuri gjumi
asnjë zog mali,
nuk fjeti mbrëmë.

        ***

Në kopshtin biblik
një degë pjeshke,
ëndërron Evën.

        ***
Vetëm lulja,
ti dhe hëna
i përngjani pavdekësisë.

***

Me lot prej mjegullave
lulja dëneste,
fatin e shakullinës.
***

Po të isha lule
në çdo vazo
do rritesha si dashuria!

          ***

Era nuk tha asgjë:
në krah zogjsh
aroma zgjoi ditën.

          ***

Këtu nuk është perëndimi,
nga fletëzat e lules
lind dita.

         ***

Punë e paqme
vetëm lule mështekna.
Rritet pa lot.

         ***

Lulja e dashurisë
puthi atë të urrejtjes,
petalet këndojnë në duet.

         ***

Këtu dhe tash
fillon pranvera,
në vazo qeshin lulet.

         ***

Kur qajnë mimozat
nëpër luadhe trishtohen
puthjet e erës..!

           ***

Pas shtrëngatës
kalorësit zbritën,
nga dizgjinët kryeneç.

           ***

Mbrëmë abdikuan gjethet
një ëndërr e shthurur...
hyri mes luleve.

          ***

Vjeshta degëthyer
hyri në dimër,
sërish buzëqeshi pranvera.

          ***

Në faqet e memories
ti ishe e fundit,
që puthe trishtimin.

         ***

Heshtë!
Nëse bisedon sonte
sërish do dënesin pjergullat.

         ***

Nesër zgjohen rrënjët,
mbase është koha
e ringjalljes së vazos.