BOTA GOMARESKE
(Satirë e „ëmbël“)
Nga AGIM GASHI
E Enjte, 07.24.2014, 08:05pm (GMT+1)
Një ditë unë dola
Në pyellin për karshi,
Të takohem me shatzët
E pak të bëj sheti.
Takova ca egërsira
Po me pak rrezik,
Të gjithat më bënë nder
E më quanin mik.
Njëfarë kodosh luani
Më priti me bujari,
Më luti t´ua këndoj
Një këngë me sharki.
Me vullnet u këndova
Sa buçiste mali,
U shtuan spektatorët
Dhe qanin nga malli.
E mbarova këngën
Sa shumë më falenderun,
Uthulla, murriza e kulumria
Në sofër më shtrun.
Më përshëndetën bujarisht
Nga habia mbeta pa gojë,
Atmosferë e pa parë
Për shtazët kur këndoj.
Duke u kthyer nga pyelli
Për me shku n´shtëpi,
Më priti bilbili
Me një befasi.
Seç ishin tubuar
Një grumbull gomar,
Sa shumë më kritikuan
E më bën prrallë.
Ti këngëtar i marrë
Që i bie sharkisë,
Pse s'këndon ndojherë
Për shtazë të shtëpisë?
Dashtë e pa dashtë
Për të mos u bërë prrallë,
E fillova këngën
"O pashallarë gomar".
U knaqën gomarët
Për trimëri t´pa parë,
Për fisin e tyre
Gomarët pashallarë.
Pastaj mori fjalën
Më veshgjati gomar,
Shihej se ai ishte
Gomari Kryetar.
Dëgjo, më tha "kryetari"
Ore këngëtar beqar,
A pranoni të ndërrohemi
Ne në njerz e ju në gomar?
Keq ju po jetoni
Dhe shumë të përçarë,
Provojeni njëherë ju njerëzit
T´jetoni si gomar.
Me hipnozë gomarësh
Më kishin sulmu,
Dhe mizat e kalit
Kah smi kishin lëshu?
Më zuri belaja
S"˜di sa kisha fjetë,
Kur u zgjova i shkreti
Ishte tjetër jetë.
II
Fillova të shetis
Në gjithë boten mbarë,
Askund më s"˜kishte njerëz
Bota u mbush gomarë
Gjithkund flitej një gjuhë
Ajo gomarisht,
Përshëndeteshin me hundë
Por edhe me bisht.
Në vend të kuzhinave
Ku dikur hahej buka,
Tani u bënë grazhdet
Me sane, ferra e fruta.
Në vapen e madhe
Freskoheshin me bisht,
Tani edhe Zotit i luteshin
Vetëm magarisht.
Jeta magarishte
Sa hyri në modë,
Nuk pihej alkooli
As s´përdorej drogë.
Çdo javë në TV
Kudo si të parë,
Me fjalime të zjarrta shiheshin
Presidentët gomar.
Të gjithë e dëgjonin
Gomar e gomresha,
Kur butësisht u fliste
Veshmadhja mbretëresha.
S"˜kishte më varreza
Su shkonin përdore,
Çdo gomar i ngordhur
Bëhej përmendore.
Në Universitete të ndryshme
Për student gomar,
Rektor gomari
Qëndronte në vend të parë.
Ushtri e gomarëve
Të shtinte frikë,
Armët e rënda
Patkonjët çelik.
Mjekët kishin punë
Kur mbushej pazari,
Kur rreptas sulmonin
Mizat nga kali.
I rrokte alergjia
Kërcenin përpjetë,
Kunder mizave t´kalit
Ilaç kurr su gjet.
Kur vinte vikendi
Gomarët me xhymleka,
Shkriheshin tërë natën
Nëpër diskoteka.
Hej botë mizore
Moj botë e shkretë,
Të robruen gomarët
Njerëzit ku kanë tretë?
Të robruan pa mëshirë
Ta prishën bukurinë,
Ku po shkon kjo botë
Në krye me gomarinë?
Si po dridhet toka
Dhe godet tcunami,
Mbaroi njerëzia
Thonë se u bë nami.
Jeta gomareske
Ligje të ashpra kish,
Rraheshin fajtoret
Me shqelma e bisht.
Bile kundershtarë
Ata politik,
I hanin me dhëmbë
I vrisnin tinzisht.
III
Bota u ndryshue
Na humbi njerzia,
Sistemi politik
Buron nga gomaria.
Bëheshin kudo zgjedhje
Fushata elektorale,
Si valë rritej vjedhja
Në formë tenderiale.
Shqelmohej kundershtari
Pallshin me zë të lartë,
Cili do të ishte i pari
U bë gjë e qartë.
Kudo vidheshin votat
Sikur te njerzia,
Këtë ves të keq
A la-gomaria.
Luftë e madhe bëhej
Për Kryeministër,
Kush kundershtonte
E rrahnin kapistër.
Mbusheshin parlamentet
Përplot me gomar,
Hej moj botë e shkreta
Se qu bëre prrallë.
Në krye të shtetve
Zgjidheshin të rrallë,
Ata më veshgjatit
President gomar.
Kishin privilegje
Gomarët n´udhëheqësi,
Gjithmonë grazhdat plot
Shumë lloje taxhi.
Kur mbante fjalim
Veshgjati kryetar,
Ngrihej përnjëheri
Gomaria mbarë.
Kështu kalon jeta
Kudo harmonia,
Në boten mbarë
Sundon hajvania.
Edhe sa do zgjasi
Kjo botë gomari?
Pa u zgjue nga gjumi
Me tregu nuk di.
2012
Düren
AGIM GASHI
|
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
