VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve

YLLI PRANË YLLIT SHNDRIT Poezi të reja nga SOKOL DEMAKU E Hënë, 09.01.2014, 02:55pm (GMT1) LUNDRA IME Notoj në thellësi uji, Lundroj në msheftësin e detit, Udhëtoj në errësirën e natës, Fluturoj në krahët e ylberit. Fluturoj si shqiponjë, Dhe dukem në rrëpirë, Kërkojë përrallën, Që nuk arrij ta di. Kërkoj foton e ëndërres sime, Me krahët e mi në fluturim, Por trupi i mekun, Krahët e mi nuk përballojnë këtë. Udhëtoj mbi thellësitë e detit, Në errësirtën e mesit të natës, E me të zbardhur agu, Me flakë e zjarrë në krahëror. Kur unë mora përgjigjen time, Se mund të jem në përqafimin tënd, Besojë se lundra ime, Do ankorohet në gjirin tënd. DETI PLAK Kjo lundër imja, Udhëton në detin e trazuar. Nëpër valët e zemruara, Të detit plak. O ti det, o zemrak, I trazuar nga pak, Kujdesu të lutëm, Për mua se jam plak. O det i kaltër, Me shumë avaze, Shumë vëllezer të mi, Kërkova të mi falje. Të bëra lutje, Por jo me shkrim, O det i hapur, Kujdes shpirtin tim. YLLI QË TI PRET Ylli që ti pret, Është yll fisnik, Si zogu magjik, Që jetës i jep dritë. Ka marrë rrugëtim, Me vargun magjik, Kërkojnë sy shkruarën, Që e mban në shpirt. Rrugëton ylli, Me vargun magjik, Përballon dallgët e detit, Kërkon sytë magjik. Ulur në kopshtin e blertë, Mes lulesh në blerim, Aromë trëndafili, Nga shpirti im. Këtu ti gjënë atë që kërkon, Dritën e syrit, Shpresën e jetës, Që për te lengon. Të ndjej në çdo kënd, E di se këtu je, Ta njoh ngjyrën e zërit, Aromën që ke. Ky yll që bën dritë, Që shumë kohë e ke prit, Është dhuratë për jetën, Për ëndërren në shpirt. ZOG SHTEGTAR Hijet errësohen, Në terrin e natës, Ylli pran yllit, Shndritë nga lart, Dhe një dëshirë të madhe, Në këtë natë e ndjejë. Në detin e ëndrrave, Fluturon shpirti im, Është zog shtegtar, Fluturues pa pushim, Larg në tokat e huaja, Larg përtej detit, I humbur në pa kthim. Udhëtar i palodhur, Si zog në shtegtim, Me zemër të gjerë, Plot admirim. Ja së fundi, Tani ka ardhur këtu, Për ju, Për jetën e re, Për jetën në amshim. ËNDËRRAT FLUTUROJNË Shumë gjëra në jetë Ndryshojnë aq shpejt Por dashuria mbetet e njejtë. Nëpër bregdetin e qiellit Ndërtojë ëndërrat e mia Në fluturim e sipër. Endërrat fluturojnë Shuajnë etjen time Në ato thellsi magjepse. Te atij lumi të kaltër Të kopshti të gjelbertë Ku të gjithë duan njëri tjetrin. Ajo dashuri si valë deti që në ëndërr me vjen Besoj realitet të jetë. Por jeta qenka e brishtë E dobët shpirtërisht. Êndërr, ëndërr Por ... SOKOL DEMAKU

Copyright © 2005-2008 Nulled by [x-MoBiLe]. All rights reserved.