POEZI NGA JOHN KEATS I përktheu: FASLLI HALITI
E Premte, 09.26.2014, 07:03am (GMT+1)
JOHN KEATS
John Keats (Londër, 31 tetor 1795 Romë, 23 shkurt 1821) ishte një poet anglez, një nga eksponentët kryesorë të romantizmit. Pavarësisht nga mungesa e suksesit në mesin e kolegëve të tij, John Keats tani konsiderohet gjerësisht një nga poetët më të mëdhenj të romantizmit anglez dhe disa nga veprat e tij, sidomos odat, kanë arritur famë të pavdekshme që iu mohua sa qe gjallë. Shumë shkrimtarë dhe artistë janë ndikuar thellë nga poezia e tij, më së shumti Jorge Luis Borges, përfaqëson përvojën më të rëndësishme letrare të jetës së tij.
FANTAZI
Lëre fantazinë të endet përherë, Gjithmonë gjetiu është kënaqësia: Dhe shkrihet, vetëm duke e prekur, ëmbël, Si flluskat kur shiu i rreh; Lere pra të endet, ajo ka krahë, Për mendimin se edhe para i shtrihet; Hape derën e kafazit të mendjes, Dhe, do të shohësh, të lëshohet duke fluturuar drejt qiellit. STINËT NJERËZORE
Katër stinë bëjnë gjithë vitin, Katër stinë ka shpirti i njeriut. Ai ka Pranverën e tij të fortë, kur arrin fantazinë naive hap me dorë çdo bukuri; ka Verën e vet kur do të bluajë kafshatën e mjaltit pranveror të mendimit të ri, i zhytur në kënaqësi, dhe kështu duke fantazuar, aq sa i jepet mundësia t'i afrohet qiellit; dhe në Vjeshtën e tij ka ankorime të qeta në radë kur shpalos fort krahët i kënaqur të rrijë kështu duke soditur mjegullat duke ndenjur kot, të lerë gjërat e bukura të pavëna re larg të kalojë si një përrua mbi pragun. Ka gjithashtu Dimrin e tij të shpërfytyrimit të zbehtë, nëse jo, do të shtrëngohej të hiqte dorë nga natyra e vet vdekshme.
FASLLI HALITI
|