NANË, KTHEJU! Poezi nga At Pjeter MËSHKALLA S.J.
E Djelë, 10.19.2014, 10:15am (GMT+1)
Si shkambi n'për rrymë të shekujve, muret qendrojnë jetike ngulun për rranzë thëmeleve, të Rozafës sonë Kreshnike.
Dhe sot, që, féja nipave shpresët e të Parëve ndritoi, lè të shkruhet mbi ballë të mureve: "Nanës, që na vorfnoi!".
Njâsaj, që'i ditë prej sulmeve të Kulçedrës me shtatë krena, na u bâ mburojë e, të nêmuna s'duroi t'i shohë këto dhena.
Njasajë... por vaj, na fajeve në verbim s'u vume cak e Nanës iu randue zemra, iku edh'e la këte prak!
O ju, që parzme hekuri luftuet për bésë e fé, idhtë tue valvitun Flamurin, shenjtnue me gjak e bé,
zgjonju nën rrasa të heshtuna, ngrihnju me pa mjerim! Ndihma e Arbënisë, e Pamposhtuna ç'u ba?... Si drita u shkim!!..
Po a kurrë, thue, ma kurrë Virgjina -me gjâmë kah thrret Shqipënia,- s'do të ndrisë, si ndriti moteve përbrinjë Rozafës... M A R I A ?!
Tepër lënguem këso shtigjeve si fëmija mbetë pa nanë, për né ma dritë nuk lëshuene as hyj, as diell, as hanë!
Po a kurrë, ma kurrë, s'do të ngrohemi? pa shpresë do të rrijmë e të presim? Po a heshtun gjithmonë vallëja do të ngeli, në terr kah dënesim?!
Jo, jo! Pse qiellëve të epëra Zoti me dorë të vet ka shkrue: "E Zojës asht Shkodra, e, Zoja e Shkodrës së vet !"
Qé, ké ato mure të ndrituna, -zemra m'a ndiën, -qé'i zani Një populli në hov të galdimave, tue brohoritë: "O ngâni!..
Ktheu, N A N A !" O, ditë ma e bukra që Arbënia prét, ago! Nanë ktheju, e, në mburoje të hireve në fé shënjte na vëllazno!
Shkodër, 1927.
Urime ! Fritz Radovani Melbourne 19 Tetor 2014.
At Pjeter MËSHKALLA S.J.
|