VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve

LULET E MOLLËS Poemë nga RRUSTEM GECI E Hënë, 11.17.2014, 09:12am (GMT1) Flake mërzinë mollë e Shkupit flake mërzinë mollë e Vardarit shqipja ty kurrë s´të lë vetëm që erërat gjëmshëm të godasin kjo poemë e tokës për mollën që qan e vetme anës Vardarit stuhi të egra atë e kërcënojnë me thyrje degësh e me tharje jam e vetëlindura e Shkupit jam e vetëlindura e Manastirit Jam e vetëlindura Tetovës, dhe motra e madhe e Dardanisë Shkup jam prej 13 mijë vjetësh dhe jam lindur si krejt shqiptarët dhe jam rritur si krejt shqiptarët dhe jam në tokën e lavdisë sime Shkup jam prej 13 mijë vjetësh Shkup, me gjysh dhe babagjysh Në këtë tokë të gjithmonshme jam e rrëmbyera e Shqipërisë i pushtuar nga fqiu i ardhur trup e duar i kam t´ përgjakura me plagë betejash t´përditshme Shqipëri e pellazgëve, e Ilirëve Shkup jam prej 13 mijë vjetësh jam i poshtëruar në lavdinë time nga pushtimi dhe nga paliria Hej, jam Shkup shumë i moçëm Shkup shqiptar i historisë Shkup shqiptar, i Dardanisë Shkup shqiptar i Alfabetit tonë Shkup me flamur në kraharor dhe Shkup shumë i palumtur!.. Mollë e mërzitur e anës Vardarit i qahet rrënjës, i kërkon degës që bora në male t´mos mplaket që uji i Vardarit të rrjedhë. Në përqafim zemrash të trojeve Shkup i Ilirisë, Shkup i flamurit shih fqinjët si na kanë ndarë mollë e mërzitur s´ do të dehet pa e pa të zotin e saj tek feston zgjohu Shkup, zgjohu Tiranë zgjohu populli im në 5 shtete ne duam një vetëpërmbushje lulet e mollës të marrin flakë !.. RRUSTEM GECI

Copyright © 2005-2008 Nulled by [x-MoBiLe]. All rights reserved.