KURSE MUA NUK MUND TË MË SHKULIN Cikël poetik nga ADEM ZAPLLUZHA
E Hënë, 01.19.2015, 04:49pm (GMT+1)
KURSE MUA NUK MUND TË MË SHKULIN
Këto ikje të mëdha nga vetvetja Dhe atdheu i sfilitur Paskan një dhembje biblike
Kudo nëpër lagje dyer të mbyllura Cijatje zogjsh shtegtarë E lot drynash të dylltë
Sa trishtueshëm qajnë qentë e vetmuar Nëpër pragje shtëpiash të ronitur Si gurë pikëllimi dënesin plaka
Era bisedon me bastunin e saj Një bisedë e gjatë dhe monotone Nën këmbët e lodhura përpëlitet vetmia
Pa ndërprerë dëgjohen fjalët S'desha të shkoj askund Këtu duhet të vdes me ëndrrat e mia
Sa i lehtë është guri në vend të huaj Kurse mua s'patën takat të më shkulin As cerberët e egërsuar të maleve
ÇATITË I KANË RRUDHUR FJALËT
Pleqtë dhe plakat ulur janë pragjeve Kanë rënë në dy gjunjë edhe pemët Tmerrohen zogjtë nëpër tela Kjo ikje i ngjan ikjeve të mëdha biblike
Si guaskat e sëmura po mbyllen dyert Po mbyllet frymëmarrja e gjetheve Nëpër dritare e vetmuara S'ndalen më as zogjtë shtegtarë
Nuk paska dhembje më të madhe Se sa kjo e ikjes nga atdheu Në një selvi të shkrumbuar Mbrëmë u ndalën disa flutura të djegura
Çatitë i kanë rrudhur fjalët Nuk blegërojnë as delet nëpër kullosa Një çarçaf zije e ka mbuluar qiellin Nga lotët e nuseve po çmenden drurët
MB I VARRIN E VETMUAR TË PEMËS
Pranë një shelgu të pikëlluar Edhe më e pikëlluar Po dënes një nuse Mbi degët e rënduara Nga dhembja e lisit Përvajshëm vajtojnë shirat e hidhur
Deri në rrënjë përkulen lisat Një dhembje si kjo Ka kohë që s'ka përjetuar atdheu Për së gjalli po tmerrohem S'paska mbetur askush këtu Kush do t'i mbyll portat e dhembjes në shpirt
Ah moj Evropë mallkimi i parë Dhe i fundit të Fishtës Kah po na i qon djemtë e ri S'do të mbetet më asnjë qyqe mali Përmallshëm të këndoj Mbi varrin e vetmuar të pemës Mbase as varr më s'do të mbetet mbi tokë
SËRISH PËR VARRIN E HAPUR
Pleqtë e lagjes mbrëmë Varrosën një ëndërr Si një begun i lënë në shtrojerë Nuk i ndalte lotët Atdheut im i mjerë
Ah moj Evropë Ç'na fundose në gropë Nëpër metropole djemtë po na i tretë S'do mbetet më qyqe mbi varr Që t'i vajtojnë pleqtë e shkretë
Një zë përmallimi Thua se nga qielli zbret Po na shndërrohen djemtë në meteorë Një qyqe sërish mbi varre thërret Vajton dritaret e pragjet e gjorë
ADEM ZAPLLUZHA
|