VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve

ATË NATË UJQËT NUK M’U KTHYEN NGA KULLOTA Nga SKËNDER BUÇPAPAJ E Premte, 02.27.2015, 08:32am (GMT1) Si çdo vit Do t'i prisja atje Në mes vere. Bishtgjatët, Gojëmbyllërit, Sygacët e mi. Kur hëna ishte në atë pikë të itinerarit Të saj Prej nga verbohen të gjitha hijet Nga shurdhohen të gjithë tingujt Të kadifejtë bëhen shkëmbinjtë. Në lirishten mes bredhave Unë i kisha pritur përvjet. I kisha numëruar të mbijetuarit I kisha pagëzuar këlyshët I kisha përuruar çiftet e reja. Atje më ishin kumtuar dëshirat e tyre Kacafytjet e humbura dhe të fituara, Ua kisha kundruar plagët e hapura Dhe plagët e mbyllura. Iu kishte ardhur ëmbël Kur ua kisha fshirë udhët nga putrat I kishin kthyer ato nga unë, Ua kisha lexuar Fatin. Atë natë Ujqët Nuk m'u kthyen nga kullota. Deleve në vatha nuk do t'iu kthehej më gjumi. Barinjve në tëbane nuk do t'iu ktheheshin më ëndërrat. Krojeve në shpate nuk do t'iu kthehej më zëri. Fillikat Isha. Dhe kot po mbahesha pas barit Si pas flokëve të mia Për të mos u rrëknyer Drejt e në vorbullën e hënës. Prej asaj nate Nuk ua dhashë më bekimin Dhe nuk i nisa për në kullotë Si çdo mes vere. SKËNDER BUÇPAPAJ

Copyright © 2005-2008 Nulled by [x-MoBiLe]. All rights reserved.