KUR ÇERDHJA E SHQIPEVET
Nga Dom PREK NDREVASHAJ
E Djelë, 04.05.2015, 03:24pm (GMT+1)
Kur çerdhja e Shqipevet u mbush me gjak
e zogjt e tyne i plandosi mizori
n'mjerim, edhe vetë dielli atëbotë u pak!
Shqipet tona ateherë flutruene,
male e dete ato kaluene,
Fé dhe Flamur ktu na i prune.
Llagemat kanë qellue Faltoret tona.
Janë permbyzë gjoksa, tempuj te Perendisë.
Ra muzgu. N' Kodër Shéjt mejti kumbona.
Shqipet tona atëherë flutruene,
male e dete ato kaluene,
Fé dhe Flamur ktu na i prune.
Kiza e pergjakun iau kalon te tanavet...
mbi Flamur tonë... e mbi çdo krye njeriut
që kemin nuk dishron t' ua truej tiranavet.
Shqipet tona atëherë flutruene,
male e dete ato kaluene,
Fé dhe Flamur ktu na i prune.
Çmendje ma të madhe se me u kapë me Zotin
s'ka. Dyerët e shpirtit ti mbyllën tiranat,
o popull! S' gjindet kush me ta shi lotin.
Shqipet tona fluturojnë,
male e dete ato kalojnë
fé dhe Flamir na i kallxojnë.
Të ndritun janë Burrat nëpër kambësi t'hueja
që shkruen per Shqipe plot nderime e lavde.
Sot Bota bindet per shembtime tueja!
Shqipet tona por flutrojnë,
male e dete ato kalojnë,
Fé dhe Flamur na i kalloxjnë.
Tuhatëshem si trincakët nga rribët e motit,
o Bijt e Shqipevet, kerkoni botën.
Ruenje Flamurin e Dashtninë e Zotit!
Shqipet tona do t'flutrojnë,
male e dete do të kalojnë,
Fé dhe Flamur do t'naltojnë.
Nga Buletini Katolik Shqiptar Vol X 1989Dom PREK NDREVASHAJ
|
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
