POEZI MIKSTE Nga PËRPARIM HYSI
E Martë, 04.07.2015, 04:01pm (GMT+1)
Jam i trisht
Jam i trisht siç qe Migjeni, kur "pa Kasollen e ftohtë" Se shoh që vuan polemi, ndërsa vet këtu jam ngrohtë. Kur shoh ujërat që vërshojnë dhe përmbytin plot shtëpi Si padashje, sytë rigojnë; nuk janë lot, po bien si shi. Sepse lumi s'sjell bujashka, po vërshon si lemeri Në behar prita u dashka, jo tani: Qeveri! Dëmet?Matë s'ka për çmimin dhe pasojat janë tragjike Qeveri! Mëso mësimin që historia mos përsëritet.
8 shkurt 2015
Elegji për pyllin
Ja, këtu, ka qenë pylli I madh, i gjerë dhe i pafund Jam i trisht siç është trishtimi Dhe inatin kam mbi hundë
U prish, u shkul dhe u rrafshua Nuk di pse pylli u shpall "gogol?!" Nga kjo prishje, kush s'u trishtua Jam aq i nxehur,sa gati marr horë. Po kujt iu desh një prishje e tillë Të prishësh një pyll,sikur vret një frymor Shtetin fajësoj, mbushur me "vampirë" Të ndenjë të gjithë për filma me horrorë.
Nëntor 1992
Botimi i parë
Poet unë u bëra nga Lasgushi Botova në "Drita" një poezi për të. Ky botim me emocione më mbushi Dhe nga atëherë, nuk pushova më. Ka ndodhur kur erdh demokracia Nuk guxoja më parë që të shkruaja një rresht Më pengonte atë kohë biografia Që më la në "klasë" dhe jo me "provim në vjeshtë" Nga duarët vjershën ma mori shkrimtari Koço Kosta Ai, nga që e pëlqeu, u bë "kumbari im" Mirënjohja ime shkon me "doza të forta" Dhe këtë vjershë për të e kam si dedikim.
7 janar 2015
Tek "sinoret" e shtëpisë Në fshatin Petovë, në Fier
E ngjit kodrën pak të thyer dhe afrohem tek shtëpia Malli i madh më ka mbërthyer dhe nuk pyes nga pleqëria Ja: arrita. Shtëpi s'ka. Asnjë shënjë dhe asnjë gur Mu në shpirt si Sahara! Loti varet: s'jam më burrë. Këtu linda dhe u rrita. Shoh dhe "shënjat" që mungojnë Mu si natë m'u bë dita; emocionet s'më lëshojnë. Nuk është baçja rreth e rrotull, asnjë pemë nuk ka për be I moshuar, bëhem i vogël dhe lëshohem me shumë "pse?" Pse-ve që u di përgjigjen dhe me vete hamendësoj E mallkoj, o miq, ikjen dhe regjimin zë mallkoj Mirë, regjimi qe i mbrapshtë, por tani që jemi ndryshe Prapë mbetëm me duarthatë: s'ka drejtësi pa si e qyshe? Zë e mbushem, pothuaj, vrer (nga të gjitha padrjtësitë) Tek marr rrugën për t'u kthyer, nuk di ku të zbarz mëritë.
Maj 2014
PËRPARIM HYSI
|