VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve | ||||
KJO DASHURI E DRIDHSHME NGA FRIKA SI FËMIJA NË TERR E Mërkurë, 02.11.2009, 07:03pm (GMT1) Cikël poezish dashurie nga ZHAK PREVER Kjo dashuri/Kjo dashuri/Kaq e furishme/Kaq e njomë/Kaq e butë/Kaq e dëshpëruar/Kjo dashuri/E bukur si dita/Dhe e keqe si moti/Kur moti është i keq/Kjo dashuri kaq e vërtetë/Kjo dashuri kaq e bukur/Kaq e lumtur/Kaq gazmore/Kaq hokatare/E dridhshme nga frika si një fëmijë në terr/E kështu e sigurtë në vetvete/Si një burrë në zemrën e natës 1.BARBARA A të kujtohet Barbara Shiu nuk prante atë ditë në Brest E ti ecje buzëqeshur E kthjellët e mahnitur qull në ujë Nën shi A të kujtohet Barbara Si binte shi në Brest E unë të kam takuar në rrugën Siam Ti qeshje Edhe unë qeshja A të kujtohet Barbara Ty unë nuk të njihja Mua ti nuk më njihje Kujtoje Kujtoje atë ditë patjetër Mos e harro Një burrë nën strehën e një hajati Ka thirrur emrin tënd Barbara E ti ke rendur nën shi drejt atij Qull në ujë e mahnitur e paqësuar Dhe je kredhur mes krahëve të tij Kujtoje këtë çast Barbara E mos më detyro të të drejtohem vetëm ty Këtë ua them të gjithë të dashuruarve Edhe pse nuk i njoh Kujtoje Barbara Mos e harro Këtë shi të mirë dhe të lumtur Mbi fytyrën tënde Mbi këtë qytet të lumtur Këtë shi mbi det Mbi kantierin detar Mbi barkën e Ouessant Oh Barbara Çfarë marrëzie lufta Që është në ty tani Nën këtë shi të hekurt Prej zjarri çeliku dhe gjaku E burri që të shtrëngonte mes krahëve Dashurueshëm Ka vdekur është zhdukur apo është gjallë Oh Barbara Bie shiu litar në Brest Siç binte atëherë Por nuk është i njëjti shi dhe gjithçka është fundosur Është një shi i kobeve të tmerrëshme dhe mjeruese Nuk është më madje as shtrëngata E hekurit çelikut dhe gjakut Është vetëm shi resh Që ndërsehen si qentë Si qentë që zhduken Nën fillin e shirave në Brest E shkojnë të qelben larg Larg shumë larg Brestit Ku nuk ekziston më asgjë 2.KJO DASHURI Kjo dashuri Kjo dashuri Kaq e furishme Kaq e njomë Kaq e butë Kaq e dëshpëruar Kjo dashuri E bukur si dita Dhe e keqe si moti Kur moti është i keq Kjo dashuri kaq e vërtetë Kjo dashuri kaq e bukur Kaq e lumtur Kaq gazmore Kaq hokatare E dridhshme nga frika si një fëmijë në terr E kështu e sigurtë në vetveten Si një burrë i qetë në zemrën e natës Kjo dashuri që i përfrikësonte të tjerët Që i bënte të flisnin Që i bënte të zverdheshin nga frika Kjo dashuri e spiunuar Sepse ne e spiunonim Të përndjekur plagosur shkelur vrarë mohuar harruar Sepse ne e kemi përndjekur plagosur shkelur vrarë mohuar Harruar Kjo dashuri krejt e tërësishme Ende kaq e gjallë Krejt e përdielluar Është e jotja Është e imja Ka qenë ajo që ka qenë Kjo gjë gjithmonë e re E që nuk ka ndryshuar kurrë E vërtetë si bima E përpëlitshme si një zog E nxehtë dhe e gjallë si vera Ne mundim që të dy Të shkojmë e të rikthehemi Ne mundim të harrojmë Të rizgjohemi të vuajmë të plakemi Duke ëndërruar vdekjen Të zgjohemi të buzëqeshim e të qeshim E të rinohemi Dashuria jonë është atje Kryeneçe si një mushkë E gjallë si dëshira Mizore si kujtesa Budalle si qaravitjet E dlirë si kujtimi E ftohtë si mermeri E bukur si dita E dobët si një fëmijë Që vështron duke buzëqeshur E flet pa ditur asnjë fjalë E unë në ankth e dëgjoj E thërras Thërras për ty Thërras për mua Të përgjërohem Për ty për mua për të gjithë ata që dashurohen E që janë dashuruar Po unë thërras Për ty për mua e për të gjithë të tjerët Të cilët nuk i njoh Ndalu atje Atje ku je Atje ku ke qenë herët e tjera Ndalu Mos lëviz Mos shko Ne që jemi dashuruar Ne të kemi harruar Ti mos na harro Nuk kishim veç teje askënd mbi fytyrë të tokës Mos na ler të bëhemi të akullt Edhe pse shumë larg gjithmonë E nuk ka rëndësi se ku Jepna ndonjë shenjë se je në jetë Shumë më vonë në skajet e një zabeli Në pyllin e kujtesës Ngreu shpejt në këmbë Zgjati duar drejt nesh Dhe na shpëto. 3.NJË TUFË LULESH Çfarë bën atje vogëlushe Me ato lule sapo të mbledhura Çfarë bën atje vogëlushe Me ato lule me ato lule që thahen Çfarë bën atje grua e bukur Me ato lule që vyshken Çfarë bën atje plakushe Me ato lule që vdesin Pres fitimtarin. 4.VAJZA PREJ HEKURI Vajza prej hekuri nuk dashuronte askënd në botë Nuk dashuronte askënd përveç atij që dashuronte I dashuruari im i dashuri im ai që më dërfrente Tani ka ndryshuar krejt dhe mua nuk më dashuron më. I dashuruari im që nuk më tundon më jam unë? Nuk e di a nuk është kjo e njëjta gjë? Tani jam shtrirë në kashtën e lagësht të Dashurisë Krejt e vetme me të gjithë të tjerët krejt e vetme dhe e dëshpëruar Vajzë e brishtë vajzë e mykur O i dashur i dashuri im gjallë e vdekur Dua që ti ta kujtosh të shkuarën I dashur që më doje dhe që je tëhuajtur për fajin tim. 5.TË RINJTË QË BËJNË DASHURI Të rinjtë që bëjnë dashuri puthen përngutshëm Kundruall dyerve të natës Dhe kalimtarët që shkojnë i tregojnë me gisht Por të rinjtë që bëjnë dashuri Janë vetëm askushët asgjëtë Janë vetëm hijet e tyre ato që bëjnë dashuri Që dridhmërojnë natën Duke i bërë kalimtarët të zemërohen Zemërimi i tyre përçmimi i tyre tallja lakmia e tyre Të rinjtë që dashurohen janë askushët dhe asgjëtë Ata janë diku tjetër shumë shumë larg natës Janë shumë më lart se dita Në shkëlqimin verbues të dashurisë së tyre të parë 6.PËR TY E DASHURA IME Kam shkuar në tregun e zogjve Dhe kam blerë zogj Për ty E dashura ime Kam shkuar në tregun e luleve Dhe kam blerë lule Për ty e dashura ime Kam shkuar në tregun e hekurishteve Dhe kam blerë pranga Pranga të rënda Për ty E dashura ime E pastaj kam shkuar në tregun e skllevërve E të kam kërkuar Por nuk të kam gjetur E dashuria ime. |
||||
Copyright © 2005-2008 Nulled by [x-MoBiLe]. All rights reserved. |