E Enjte, 03.28.2024, 08:18pm (GMT+1)

Ballina Linqe Stafi Kontakt
 
 
::| Fjala:       [Advance Search]  
 
Gjithë lajmet  
LAJMI I FUNDIT
OPINONE-EDITORIALE
ZVICRA
INTERVISTË-PRESS
SHQIPTARËT
LAJME NDËRKOMBËTARE
POLITIKË
DIASPORA NË ZVICËR DHE BOTË
PERSONAZH
ART KULTURË
DOSSIER
KËNDI I SHKRIMTARIT
HOLLYWOOD
AFORIZMA
GOSSIPE
SPORT
::| Newsletter
Emri juaj:
Emaili juaj:
 
 



 
LAJME NDËRKOMBËTARE
 
Telegraph: Shuhet Kolonel David Smiley
E Djelë, 01.11.2009, 09:07am (GMT+1)

Kolonel Devid Smajli (David Smiley), i cili ndërroi jetë të enjten në moshën 92-vjeçare, ishte një nga agjentët më në zë të Luftës së Dytë Botërore. Ai ka shërbyer prapa vijave armike në Abisini, Greqi, Shqipëri dhe në Tajlandën e kontrolluar nga Japonia.

Pas luftës, ai organizoi operacione sekrete kundër rusëve dhe aleatëve të tyre në Poloni, Shqipëri e shumë vende të tjera. Më vonë, pasi erës së dominimeve angleze në gadishullin arabik po i afrohej fundi, ai komandoi forcat e armatosura të Sulltanit të Omanit në një kundër-kryengritje.

Pas shërbimit në Oman, ai organizoi së bashku me shërbimin inteligjent britanik MI6, një rezistencë guerilase ruajaliste kundër regjimit naserit që mbështetej nga sovjetikët. Përpjekjet e Smajlit ndihmuan tërheqjen e egjiptanëve dhe mentorëve të tyre sovjetikë, duke i dhënë jetë një qeverie më pak anti-Perëndim, dhe duke i krijuar atij reputacionin e njërit prej ekspertëve më të mirë britanikë të pasluftës.

Në një stil më konvencional, duke qenë në krye të Rojeve Kalorësiake Mbretërore, Smajli kalëronte bri Mbretëreshës si komandant i rojeve të saj gjatë kurorëzimit të saj në vitin 1953.

Gjatë Luftës së Dytë Botërore ai u parashutua katër herë prapa vijave armike. Në një nga këto misione atij i'u desh të largohej nga Shqipëria me një varkë me lopata. Në një mision tjetër, në Tajlandën Lindore, të kontrolluar nga japonezët, ai u transportua me barrelë nëpër xhungël për tre ditë me djegie serioze, pasi një minë kurth që ishte ngritur për një oficer japonez shpërtheu para kohe.

Edhe pse një ushtar i thjeshtë, atij i ngarkoheshin detyra të vështira nga M16. Si një atashe ushtarak në Poloni pas luftës, kur komunistët e kontrolluar nga Sovjetikët po e forconin kontrollin e tyre, ai u rrah dhe u dëbua si një spiun, pas një operacioni që ai drejtonte, ishte dënuar një anëtar i byrosë politike.

Pas kësaj ai drejtoi anën britanike të një operacioni anglo-amerikan për të destabilizuar regjimin e sapo ngritur komunist në Shqipëri, të drejtuar nga i pamëshirshmi Enver Hoxha. Por Kim Filbi, që po punonte në sekret për rusët, ishte kontakti midis britanikëve dhe amerikanëve. Pothuajse të gjithë 100 agjentët e hedhur me parashuta ose të ardhur me anije, u torturuan ose u pushkatuan. Ky dështim e ngacmoi Smajlin gjatë gjithë jetës së tij.

Bëmat e Smajlit kanë bërë që shumë të sugjerojnë, së bashku me disa kandidatë të tjerë, se ai ka qenë një model për Xhejms Bondin. Dhe mendohet gjithashtu se Xhon Le Kare, edhe pse pa vetëdije, ka marrë emrin e heroit të tij nga Smajli në jetë reale.

I lindur në 11 Prill 1916, Devid dë Krespinji Smajli ishte djali i vogël e Sër John Smajli dhe Valerisë, vajzës së vogël të Sër Klod Kampjo dë Krespinji, një kalorës me nam, drejtues balone, një sportist polivalent dhe aventurier.

Pas kolegjit detar Pangborn, ku shkëlqeu në sport, Devidi vajti në Send'herst në 1934. Ai shërbeu në marinë nga 1936-39, i bazuar më së shumti në Uindsor, duke bërë jetën e një aviatori që njeh mirë qytetin, dhe kishte në pronësi një Bentli dhe një aeroplan Uhitni Strejt. Pak para fillimit të luftës, ai fitoi shtatë gara sipas rregullave kombëtare të gjuetisë. Gjatë gjithë jetës së tij, Smajli do të thyente më shumë se 80 kocka, më së shumti si rezultat i sportit, në dy raste ai theu kafkën e tij, një herë në një garë vrapimi të distancës së gjatë dhe një herë në Tajlandë, pasi u hodh në një pishinë pothuajse bosh gjatë natës.

Pas luftës, ai mbajti rekordin e më shumë rrëzimeve gjatë një sezoni skish në Garën e Shën Moricit; ai përfaqësoi Kenian (ku ishte pronari i një ferme) në Lojërat e Komonuellthit të Dimrit në 1960.

Pasi filloi lufta, marinarët lundruan për në Palestinë, ku një nga detyrat e para të Smajlit, si lejtnant, ishte të qëllonte 40 kuajt e tyre kur u morr vesh se ata nuk do t'i nevojiteshin në luftën moderne. Prezantimi i tij me luftën ndodhi mes forcave franceze Vishi në Siri. Ai u dekorua për kurajo të veçantë për punën e tij zbuluese afër Palmirës.

Kur Romeli çau frontin, ata u nisën për Kajro. Tre muaj më vonë Smajli komandoi një skuadron makinash të blinduara në betejën e El Alamejnit, përplasja e fundit në luftë të drejtpërdrejtë.

Pas një trajnimi në një shkollë për agjente sekretë në Haifa dhe pas një kursi parashutimi me shokun e tij Devid Stërling të Shërbimit Special Ajror (SAS) afër kanalit të Suezit, Smajli hyri në Shërbimet e Posaçme Sekrete (SOE), një organizatë e ngritur nga Curcilli që ta "ndiznin" Evropën duke ndihmuar partizanët të sabotonin infrastrukturën naziste. Ai u parashutua me mikun e tij Neil (Bili) MekLin në malet e Shqipërisë, në atë kohë të okupuar nga italianët (dhe më vonë gjermanët). Për tetë muaj ai organizoi partizanët e shpërndarë në një seri kurthesh dhe aktesh sabotimi (shpërthim ure, herë herë duke u ngjitur nëpër to natën kur trupat gjermane po patrullonin mbi to, duke e bërë këtë një taktikë të njohur të Smajlit). Ai u dekorua përnjëherë me Kryqin e Ushtrisë. Në fillim të 1944 ai u parashutua edhe një herë në Shqipëri, me MekLin dhe Xhulian (me vonë Lord) Emeri, për të komunikuar me guerilat e Mbretit Zog.

Pasi u largua nga Shqipëria, ai u trasferua tek seksioni siamez i SOE, i njohur si Forca 136 në Lindjen e Largët, ku bashkëpunoi me guerilasit kundër japonezëve që drejtonin vendin me anë të një qeverie kukull. Ai u plagos pikërisht atëherë nga shpërthimi i parakohshëm i minës kurth.

Pasi u shërua në Shtëpinë Qeveritare në Kalkutë, ku ai shoqëroi si Nehrun dhe Gandin, ai u parashutua pas vijave armike në Siamin lindor, pak kohë pas bombës atomike dhe dorëzimit të Japonisë, ku ai organizoi lirimin e shumë kampeve të luftës, bashkë me kampin që filmoi urat në lumin ku ai është bazuar. Edhe pse një major ai personalisht mori dorëzimin e divizionit të 22-të të Ushtrisë Perandorake Japoneze.

Nën urdhrat e Lordit Mountabaten, Smajli e riarmatosi kompaninë Japoneze dhe i drejtoi ata kundër komunistëve të Vietnamit (që më vonë u bënë Vietkongët) në Indokinën franceze. Midis bëmave të tjera ai liroi 120 gra dhe fëmijë francezë që ishin marrë rob nga komunistët. I vetmi oficer Britanik në një zonë me madhësine e Uellsit, atij i'u dorëzua Vientiane, kryeqyteti i Laosit, nga një gjeneral japonez. Për aktivitetin e tij në Siam dhe në Indokinë Smajli mori Urdhërin e Oficerit të Perandorisë Britanike (OBE).

Ai më vonë deklaroi se vietminhet ishin të mbeshtetur nga OSS (pararëndësi i CIA-s); Smajli tregonte kujdes nga ajo që ai e konsideronte entuziazmin naiv amerikan për demokratët e vetëshpallur dhe armiqësinë ndaj Perandorive britanike dhe franceze.

Pas bëmave të pasluftës në Poloni dhe përpjekjeve për të dëbuar komunizmin në Shqipëri që u tradhëtua nga Filbi, Smajli i'u rikthye detyrave më të lehta në Gjermani dhe në komandën e tij të Bluve në Uindsor.

Në 1955 ai u bë atasheu ushtarak në Suedi, nga ku bënte udhëtime sekrete me familjen e tij në kufirin rus me Finlandën dhe Norvegjinë. Por maja e karrierës së tij të pasluftës ishte komandimi trevjeçar i forcave të armatosura të Sulltan Muskatit të Omanit gjatë luftës civile që rrezikoi të shkatërronte një nga aleatët më reaksionarë britanik të Gjirit.

Pasi u largua nga Omani në 1961, atij i'u ofrua komanda e SAS, por vendosi të tërhiqej nga Ushtria Britanike dhe shkroi disa reportazhe për udhëzuesin e ushqimit të mirë të Rejmond Postgeijt.

Nuk pati mundësi të qetësohej për shumë kohë, brenda dy vjeteve ai u bind të ndihmonte forcat mbretërore në Jemen. Duke komunikuar me mbretin Faizal të Arabisë Saudite dhe MI6-ën, që organizoi anëtarë të mëparshëm të SAS si edhe mercenarë të tjerë që ta shoqëronin, Smajli bëri 13 udhëtime në Jemen nga 1963-68.

Shpesh i maskuar si vendasit, Smajli udhëtonte në këmbë ose me gomar për javë të tëra nëpër terrenin më të vështirë arabik. Ai fitoi admirimin e kolegëve të tij, si arabë dhe britanikë, për ashpërsinë e tij, të qenit i prerë, si dhe për mprehtësinë si këshilltar. Mbreti Faizal, të cilin Smajli e admironte, ia shprehu këtë vlerësim personalisht.

Pasi përfundoi karierën arabike, Smajli u transferua në Spanjë ku për 19 vite ai rriti ullinj, karota dhe lajthi, dhe vazhdoi të këshillonte anti-komunistët shqiptarë që kishin mbijetuar, që në atë kohë ishin të gjithë të arratisur, para se të kthehej të jetonte në Somerset dhe Erls Kort.

Ai e priti me shumë gëzim kthimin e tij në 1990 në Shqipëri, pasi regjimi komunist që e kishte dënuar atë me vdekje në mungesë, po rrëzohej. Ai krijoji miqësi me liderin e parë post-komunist, Sali Berisha.

Smajlit i'u dha titulli Kalorës i Urdhërit të Shpatës në Suedi dhe Urdhëri i Lartë i Skëndërbeut në Shqipëri.

Në 1947 ai u martua me Mojrën, vajzën e Lordit Francis Skot, djalit të Dukës së 6-të të Buklysh. Ai la pas gruan, dy djemtë, një nip dhe mbesë.

 

The Telegraph : Colonel David Smiley

 

Special forces and intelligence officer renowned for cloak-and-dagger operations behind enemy lines on many fronts.

-

Colonel David Smiley, who died on Thursday aged 92, was one of the most celebrated cloak-and-dagger agents of the Second World War, serving behind enemy lines in Albania, Greece, Abyssinia and Japanese-controlled eastern Thailand.

After the war he organised secret operations against the Russians and their allies in Albania and Poland, among other places. Later, as Britain's era of domination in the Arabian peninsula drew to a close, he commanded the Sultan of Oman's armed forces in a highly successful counter-insurgency.

After his assignment in Oman, he organised with the British intelligence service, MI6 royalist guerrilla resistance against a Soviet-backed Nasserite regime in Yemen. Smiley's efforts helped force the eventual withdrawal of the Egyptians and their Soviet mentors, paved the way for the emergence of a less anti-Western Yemeni government, and confirmed his reputation as one of Britain's leading post-war military Arabists.

In more conventional style, while commanding the Royal Horse Guards (the Blues), Smiley rode alongside the Queen as commander of her escort at the Coronation in 1953.

During the Second World War he was parachuted four times behind enemy lines. On one occasion he was obliged to escape from Albania in a rowing boat. On another mission, in Japanese-controlled eastern Thailand, he was stretchered for three days through the jungle with severe burns after a booby-trap meant for a senior Japanese officer exploded prematurely.

Though a regular soldier, Smiley was frequently seconded to MI6. As an assistant military attaché in Poland after the war, when the Soviet-controlled Communists were tightening their grip, he was beaten up and expelled as a spy, after an operation he was running had incriminated a member of the politburo.

After that he headed the British side of a secret Anglo-American venture to subvert the newly-installed Communist regime in Albania led by the ruthless Enver Hoxha. But Kim Philby, who was secretly working for the Russians, was the liaison between the British and Americans; almost all the 100 or so agents dropped by parachute or landed by boat were betrayed, and nearly all were tortured and shot. This failure haunted Smiley for the rest of his life.

Smiley's exploits led some to suggest that he was, along with several other candidates, a model for James Bond. It was also widely mooted that John le Carré, albeit unconsciously, had taken the name of his hero from the real-life Smiley.

Born on April 11 1916, David de Crespigny Smiley was the youngest son of Major Sir John Smiley, 2nd Bt, and Valerie, youngest daughter of Sir Claude Champion de Crespigny, 4th Bt, a noted jockey, balloonist, all-round sportsman and adventurer, also famed for his feats of derring-do.

After the Pangbourne Nautical College, where he excelled in sport, David went to Sandhurst in 1934. He served in the Blues from 1936 to 1939, based mainly at Windsor, leading the life of a debonair man-about-town, owning a Bentley and a Whitney Straight aircraft. Before the outbreak of war, he won seven races under National Hunt rules. In his first point-to-point with the Garth Hunt, he crashed into a tree, suffering serious injuries. Over the years Smiley was to break more than 80 bones, mainly as a result of sport; on two occasions he broke his skull, once in a steeplechase and once when he dived at night into an almost-empty swimming pool in Thailand.

After the war, he held the record for the most falls in one season on the Cresta Run in St Moritz; bizarrely, he represented Kenya (where he owned a farm) in the Commonwealth Winter Games of 1960.

After war broke out, the Blues sailed for Palestine, where one of Smiley's first jobs, as a lieutenant, was to shoot his troop of 40 horses when it became clear they were of no use in modern combat. His introduction to warfare was against Vichy French forces in Syria. For his nocturnal reconnaissance work in ruins near Palmyra he was mentioned in despatches.

Later in 1940 Smiley joined the Somaliland Camel Corps, arriving at Berbera the very day it was decided to evacuate British Somaliland. Returning in frustration to Egypt, he persuaded General Wavell, a family friend, to recommend him for the newly-formed commandos, in which he became a company commander with the rank of captain. Sneaking from Sudan into Abyssinia, Smiley operated for the first of many times behind enemy (in this case Italian) lines.

In 1941 he returned to his regiment to command a squadron of armoured vehicles being sent from Palestine to raise the siege of Habbaniya, 60 miles west of Baghdad in Iraq, where the king and regent had been overthrown in a pro-German coup led by Rashid Ali. Under Colonel John Glubb, he led a charge alongside Bedouin levies in full cry (they were known to Smiley as "Glubb's girls", because of their long black locks). After helping to capture Baghdad, Smiley's squadron was sent to Mosul with the task, among other things, of capturing the German ambassador, who escaped.

His squadron then moved east, to capture the Persian capital, Tehran, followed by "two weeks' celebration with plenty of vodka, caviar and women". After a spell in Palestine, Smiley led a Blues squadron of dummy tanks into the Western Desert pretending first to be British Crusaders and then, on a further foray, American General Grants, which were repeatedly attacked by Stukas. When Rommel broke through, they withdrew to Cairo. Three months later Smiley commanded a squadron of armoured cars at the battle of El Alamein his last bout of conventional warfare.

After training at a school for secret agents in Haifa and taking a parachuting course with his friend David Stirling and his Special Air Service (SAS) near the Suez Canal, Smiley joined the Special Operations Executive (SOE), the organisation set up at Churchill's instigation to "set Europe ablaze" by helping local partisans sabotage the Nazis' infrastructure. He was parachuted with his life-long friend Neil (Billy) McLean into the mountains of Albania, then occupied by the Italians (and later by the Germans). For eight months he organised the fractious partisans in a series of ambushes and acts of sabotage (bridge demolition, sometimes by climbing under them at night while German troops were patrolling above, became a Smiley trademark). He was awarded an immediate MC. In early 1944 he was again parachuted into Albania, with McLean and Julian (later Lord) Amery, to liaise with the royalist guerrillas loyal to King Zog.

After leaving Albania, where his activities brought Smiley a Bar to his MC, he was transferred to the Siamese section of SOE, known in the Far East as Force 136, where he liaised with guerrillas operating against the Japanese who ruled the country through a proxy government. It was then that he was injured by the premature explosion of a booby-trap meant for a Japanese officer.

After recovering in Government House in Calcutta, where he consorted with both Nehru and Gandhi, he was parachuted behind enemy lines into eastern Siam, shortly before the dropping of the atomic bombs and the surrender of Japan, whereupon he organised the liberation of several prisoner-of-war camps, including the one on which the film The Bridge on the River Kwai was based. Though only a major, he personally took the surrender of the 22nd Division of the Imperial Japanese Army.

On Lord Mountbatten's orders, Smiley re-armed a Japanese company and led them against the Communists of the fledgling Vietminh (who later became the Vietcong) in French Indo-China. Among other exploits, he freed 120 French women and children who had been taken hostage by the Communists. The only British officer in an area the size of Wales, he then took the surrender of Vientiane, Laos's capital, from another Japanese general. For his activities in Siam and Indo-China Smiley was awarded a military OBE.

He later ruefully noted that, at that time, the Vietminh were backed by the American OSS (the CIA's forerunner); Smiley was wary of what he considered to be America's naïve enthusiasm for proclaimed democrats and its hostility to the British and French empires.

After his early post-war exploits in Poland and then his efforts to roll back communism in Albania were betrayed by Philby, Smiley returned to more conventional duties in Germany and thence to command his regiment, the Blues, at Windsor.

In 1955 he was appointed military attaché in Sweden, from where he made surveillance trips with his young family along the Russian border with Finland and Norway. But the pinnacle of Smiley's post-war career was his three-year tenure as commander of the Sultan of Muscat and Oman's armed forces during a civil war which threatened to bring down one of Britain's more reactionary allies in the Gulf.

By now in his early forties, Smiley ran a gruelling counter-insurgency which gradually drove the guerrillas back from the scorching plains into their mountain retreat, the 10,000ft high Jebel Akhdar, which had never been successfully assaulted. With two squadrons of the SAS under his command, Smiley planned and led a classic dawn attack on the mountain fastness, finally crushing the enemy.

After leaving Oman in 1961, Smiley was offered the command of the SAS, but chose to retire from the British Army and file occasional reports for Raymond Postgate's Good Food Guide.

He was not able to relax for long. Within two years he had been persuaded to help bolster royalist forces in Yemen. Liaising with King Faisal of Saudi Arabia and MI6, who arranged for former SAS and other mercenaries to accompany him, Smiley made 13 trips to Yemen between 1963 and 1968.

Often disguised as a local, Smiley travelled on foot or by donkey for weeks at a time across Arabia's most rugged terrain. He won the admiration of his colleagues, both Arab and British, for his toughness, bluntness, and shrewdness as an adviser. King Faisal, whom Smiley greatly admired, personally expressed his appreciation.

After ending his Arabian career, Smiley moved to Spain, where, for 19 years, he grew olives, carobs and almonds, and continued to advise Albania's surviving anti-Communists, by now all in exile, before returning to live in Somerset and then Earl's Court.

To Smiley's delight, he was welcomed back to Albania in 1990, as the Communist regime, which had sentenced him to death in absentia, began to collapse. He forged a friendship with the country's first post-Communist leader, Sali Berisha.

Smiley was appointed LVO, and Knight Commander of the Order of the Sword in Sweden and Grand Cordon of the Order of Skanderbeg in Albania.

In 1947 he married Moyra, daughter of Lord Francis Scott KCMG, DSO, the 6th Duke of Buccleuch's youngest son. He is survived by his wife, two sons, a stepson and a stepdaughter.

 

 

 



Rating (Votes: )   
    Comments (0)        Dërgoja shokut        Printo


Other Articles:
Edhe Jordania largon Ambasadorin nga Tel Avivi (01.10.2009)
Këshilli i Sigurimit miraton një rezolutë për ndaljen e konfliktit në Gaza (01.09.2009)
Përpjekje për armëpushim në Gaza, raketa nga Libani në veri të Izraelit që përgjigjet (01.08.2009)
Plani 3 Pikësh Mubarak-Sarkozy - Olmert reagon me hapjen e korridorit humanitar në Rripin e Gazës (01.07.2009)
Të paktën 40 të vrarë nga një goditje e Izraelit në një shkollë të OKB-së në Gaza (01.06.2009)
Dita e parë e shkollës për Malia dhe Sasha Obama në Shkollën Sidwel Friends (01.06.2009)
Protesta anëembanë botës për ndalimin e konfliktit në Rripin e Gazës (01.05.2009)
Muslimanët dhe Hebrejtë e Bosnjes: Ndal dhuna në Gaza (01.03.2009)
Rajs: SHBA duan një armëpushim të qendrueshëm në Rripin e Gazës (01.03.2009)
Livni: Vendimet për ndalim-zjarri do të varen nga analiza e përditëshme e gjendjes (01.02.2009)



 
::| Lajme të fundit
::| Kalendari
Mars 2024  
D H M M E P S
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            
 
::| Hot News
PRESIDENTI OBAMA NISI TURIN NË EUROPË - "SHBA DHE EVROPA TË BASHKUAR NË MBROJTJE TË UKRAINËS, PUTINI DUHET T'I KUPTOJË PASOJAT E VEPRIMEVE TË TIJ"
UNICEF: 300 fëmijë kanë humbur jetën në Rripin e Gazës

 
VOAL
[Shko lart�]