Ne që jemi të angazhuar në rajonin e Afganistan-Pakistan e ndjejmë humbjen e Richard Holbrooke shumë thellë. Richard ishte një figurë qendrore në përpjekjet tërësore të Shteteve të Bashkuara, dhe vdekja e tij e papritur është një goditje domethënëse për të. Megjithatë vizioni, palodhshmëria dhe vendosmëria e tij do të na frymëzojë të gjithë ne në muajt e ardhshëm.

Shumë shpejt pasi u emërua si përfaqësues i posaçëm i SHBA në Afganistan dhe Pakistan, Richard dhe unë u bëmë partnerë të ngushtë në mision. Kjo përkoi kur unë isha komandant i Komandës Qendrore të SHBA dhe vazhdoi pasi unë e mora komandën në Afganistan gati gjashtë muaj më parë. Ne të dy të pranuam që nga fillimi se nevojitej një punë e madhe për "të pasur arritjet e duhura" këtu - çka do të thotë të ndërtojmë organizimi, të zhvillojmë konceptet dhe planet e nevojshme, dhe t'i vendosim forcat shtesë si dhe civilët e kërkuar.

Dhe ne punuam ngushtë së bashku për të bërë pikërisht këtë - me organizimet tona përkatëse, në rajon, në kryeqytetet e huaja, në Kapitol Hill dhe në Shtëpinë e Bardhë. Më pëlqen të them se kemi krijuar një ekip efektiv civilo-ushtarak. Ndërkaq e bëra zakon t'ia theksoj atij dhe audiencave të ndryshme, me dashuri dhe respekt, se ai ishte "krahu im sulmues diplomatik". Dhe kolegët e mi në uniformë bënin shaka se ishte ëndrra e çdo komandanti që të ketë një partner diplomatik të thirrur "Buldozeri".

Deri në kohën kur Richard u emërua "SRAP" (përfaqësues special për Afganistan dhe Pakistan, shënim përkthimi) ai ishte, natyrisht, i njohur universalisht si i shkëlqyer, i përkushtuar, i hatashëm, dhe, mbi të gjitha, këmbëngulës. Në të vërtetë, kur vinte puna për këmbënguljen, në një shkallë të matur nga 1 deri në 100, ai regjistronte 110.

Më së shumti, Riçard iu shkonte çështjeve deri në thelbin e tyre, kapte çelësat kryesorë politikës, i vinte në punë në mënyrë frutdhënëse dhe jepte këshilla të urta për presidentin dhe sekretaren e shtetit. Kombinimi i talenteve të tij ishte me të vërtetë unik, dhe cilësitë e tij të jashtëzakonshme u mundësuan më tej nga marrëdhëniet e tij personale me cilindo që duket të jetë dikush me rëndësi në vend dhe anembanë botës.

Richard ishte, me pak fjalë, një titan diplomatik - ndoshta titani diplomatik i gjeneratës së tij. Kontributet e tij dhe arritjet ishin legjendare edhe para se ai mori në misionin e tij të fundit, dhe ne që jemi të angazhuar në këtë mision do të bëjmë gjithçkaa që mundet të për të siguruar që progresi i këtij misioni të jetë ndër trashëgimitë që ai lë për brezat e ardhshëm.

Në ditët që vijnë, megjithatë, ne do ta vajtojmë të gjithë vdekjen e tij e të papritur, së bashku me Katin dhe familjen e tij, sepse ai ishte i angazhuar për ata ashtu si edhe në detyrat e tij diplomatike.

-

Gjenerali David H. Petraeus është komandant i Forcës Ndërkombëtare të Ndihmës së Sigurisë të NATO-s dhe forcave të SHBA në Afganistan./Skënder Buçpapaj

　

--

Petraeus on Holbrooke: 'My diplomatic wingman'

By David H. Petraeus
Friday, December 17, 2010; 9:00 PM

Those of us engaged in the Afghanistan-Pakistan region feel Richard Holbrooke's loss very deeply. Richard was a central figure in the United States' overall effort, and his sudden death is a significant blow to it. However, his vision, tirelessness and determination will inspire all of us in the months ahead.

Very soon after he was appointed as the U.S. special representative to Afghanistan and Pakistan, Richard and I became close partners in the mission. That was the case when I was the commander of U.S. Central Command, and it continued after I took command in Afghanistan nearly six months ago. Both of us recognized from the outset that a great deal needed to be done to "get the inputs right" here - that is, to build the organizations, develop the necessary concepts and plans, and deploy the additional forces and civilians required.

And we worked closely together to do just that - with our respective organizations, in the region, in foreign capitals, on Capitol Hill and at the White House. I like to think that we made an effective civil-military team. Indeed, I used to note to him and to various audiences, with affection and respect, that he was my "diplomatic wingman." And those of us in uniform joked that it was every commander's dream to have a diplomatic partner nicknamed "The Bulldozer."

By the time Richard was appointed the "SRAP," he was, of course, universally recognized as brilliant, accomplished, larger-than-life, and, above all, tenacious. Indeed, when it came to tenacity, on a scale of 1 to 100, he registered 110.

Most notably, Richard could boil issues down to their essence, distill key policy choices, communicate them effectively and provide wise counsel to the president and secretary of state. His combination of talents was truly unique, and his extraordinary qualities were further enabled by his having personal relationships with what seemed to be anybody who mattered at home and around the world.

Richard was, in short, a diplomatic titan - arguably the diplomatic titan of his generation. His contributions and achievements were legendary even before he took on his final mission, and those of us engaged in that mission will do all that we can to ensure that progress in it is among the legacies that he leaves to future generations.

In the days ahead, however, we will all mourn his sudden death along with Kati and his family, for he was as committed to them as he was to his diplomatic tasks.

Gen. David H. Petraeus is the commander of the NATO International Security Assistance Force and U.S. forces in Afghanistan.

(http://www.washingtonpost.com)