Teksa një gaztor ia hodhi krem "‹"‹rroje blu Rupert Murdochut dhe gruaja e Murdochut e veshur kuqerrem ia dha një shuplakë gaztorit, manjati më i fuqishëm në historinë e medias ishte duke folur për babain e tij.

Në një takim javën e kaluar në Londër me prindërit 13-vjeçares së vrarë Milly Dowler, telefoni celular i së cilës ishte përgjuar nga hakerët e tij - veprimtari digjitale që la familjen e saj me një shpresë se ajo mund të jetë ende gjallë - Murdoch tha se Lajmet Botërore nuk i kishin përjetuar standardet e babait dhe nënës së tij.

Tani ai ishte duke folur në mënyrë sentimentale para anëtarëve të parlamentit britanik që po hetojnë përgjimin dhe skandalin e ryshfetit të Scotland Yard për mënyrën si i kishte babai i tij gazetat si një forcë për të mirën.

"Unë vetëm do të doja të them se unë u solla në jetë nga një baba që nuk ishte i pasur, por ishte një gazetar i madh," tha 80-vjeçari Murdoch. "Dhe ai, pak para se të vdiste, bleu një gazetë të vogël të veçantë duke thënë në testamentin e tij ajo ia kishte dhënë atij mundësinë për të bërë mirë. Dhe më kujtohet se çfarë ai ka bërë dhe për çfarë ai ishte më krenar si dhe për çfarë ai ishte i urryer nga shumë njerëz në këtë vend, shumë e shumë vite, çka qe ekspozuar në skandalin e Galipolit, për të cilën unë mbetem shumë, shumë krenar. "

I ndjeri Keith Murdoch, nipi i dy ministrave skocezë, ishte një baron i mediave në Australi çka ia dha fuqinë për të bërë dhe hequr kryeministra, ashtu si djali i tij do të bënte më vonë.

Dhe si e Rupertit, zemra e Keith, apo siç e thoshte një shkrimtar Australian, "çfarë ai do të quante zemër të tij," ishte e shtënë për tabloide të stuhishme.

Si një gazetar i ri, gjatë Luftës së Parë Botërore, Keith Murdoch u bë i famshëm kur ai vizitoi fushatën Galipolit dhe theu rregullat e censurës që ndalon çdo kritikë të sjelljes së luftës ose shënimin e numrit të viktimave. Ai i shkroi në shtëpi ministrit kryeministrit australian, një mik i familjes, dhe shkoi në Londër për të ngritur çështjen atje - në një mënyrë të tërbuar nacionaliste, tejet të tepëruar sa djali i tij do ta vlerësonte - në lidhje me paaftësinë e komandës britanike në krye të shkatërrimit në Turqi , ku 120000 ushtarë u vranë, duke përfshirë edhe 8500 këmbësorë australianë dhe kalorës me armatime të lehta.

Posterat e vjetër për filmin brilant të viti 1981 "Gallipoli" i japin Rupert Murdoch një besueshmëri të bollshme. Ai financon gjysmën e filmit për t'i treguar botës se pse i ati i tij kishte pasur të drejtë.

Rupert kërkonte për të marrë hak për babait të tij ndaj administratës britanike, dhe çfarë mënyrë më të ëmbël kish për ta bërë atë se sa të zaptojë shtypin britanik, duke përfshirë edhe gazetën e tij më prestigjioze, The Times e Londrës, dhe për të ndihmuar të vendosë se kush drejton Britaninë.

Në seancën e së martës para një komisioni parlamentar, Murdoch buzëqeshi teksa ai pranoi që ndonjëherë të ketë shkuar në derën e prapme të Downing Street 10 për çaj me një kryeministër mirënjohës . Por edhe dera e prapme mund t'i ndalohet atij tani. Dhe, teksa skandali zvarritet deri kuvlia e pushtetit britanik, kush e di tani edhe sa kohë ajo do të jetë shtëpia e David Cameron?

Gjuetarët u bënë objekt gjuetie gjatë tri orëve dëshmi në Dhomën e Komuneve. Treshja e News Corporation, e rropatur në gjithfarë punësh të biznesit, dukej e stërvitur. Ata do të thonin gjithçka që duhej. Ata u kapën tek një formulë e moçme për skandalet, duke pretenduar për avantazhin e nohur se duke qenë në krye të botës mbeten të paprekur.

Janë bërë gabime, por jo nga kapitenët e anijes. Ne na vjen shumë keq për këto gjëra ku ne nuk kemi qenë në asnjë mënyrë të përfshirë. Ne jemi transparentë, edhe pse ne jemi ende duke i paguar ish-punonjësit për të mbajtur gojët e tyre mbyllur.

Duke luajtur manjatin e pamëshirshëm të katandisur në viktimë të pafuqishme, Rupert ia doli mbanë më mirë se djali i tij 38-vjeçar James, me lëvizje të prera Haldemani, me theks të Harvardit amerikan, "Mad Men" me kravatë blu të hollë, dhe me gjeste magjepsëse duke fshehur sjelljen arrogante.

Rebeka Brooks, ish redaktore 43-vjeçare e News of the World dhe figura bijë e Rupertit, ishte krenare para Raphaelite Medusa, me një fytyrë të ëmbël dhe zërin e butë që tjerr pafajësinë jo aq ftohtë.

Në seancat që zbuluan korrupsionin e tyre, policët zbuluan paaftësinë e tyre, të paaftë për të ndaluar një komedian të viktimizonte më tej viktimat e vetë-shpallura të tyre.

Tabloidët Rupert Murdoch bën kodoshërin në emëruesin më të vogël të përbashkët, por, në fund, xhelatët e tij të dobët ishin më të vegjël se sa njerëz prej të cilëve u kodoshëruan. Njerëzit kishin një kufi, siç doli. Qytetar Murdoch u soll ulët, kontrollin e tij dhe mitin e tij u shfrynë, nga fuqia e turpit social.

Momenti i tij më i zbuluar ishte kur ai vullnetarisht shprehu admirimin e tij për Singaporin, duke e quajtur atë "shoqërinë më të hapur dhe të qartë në botë." Udhëheqësit e saj janë aq të paguar, tha ai, se "nuk ka asnjë tundim, dhe kjo është shoqëria e pastër që ju duhet gjeni kudo. "

Ishte domethënëse që Murdoch zgjodhi për të lavdëruar një shtet shumë autoritar policor. Ndoshta për të treguar si korporata do të jetojë në qoftë se nuk kish për të besuar tek njerëzit./Elida Buçpapaj

--

July 19, 2011

Right before a clown threw blue shaving cream on Rupert Murdoch and Murdoch's pink-clad wife threw a roundhouse at the clown, the most powerful media mogul in history was reminiscing about his father.

In a meeting last week in London with the parents of the murdered 13-year-old Milly Dowler, whose cellphone was hacked by his hacks "” digital activity that left her family with a hope that she might still be alive "” Murdoch said The News of the World had not lived up to the standards of his father and mother.

Now he was talking sentimentally to British members of Parliament investigating the hacking and Scotland Yard bribery scandal about how his father had seen newspapers as a force for good.

"I just wanted to say that I was brought up by a father who was not rich but was a great journalist," the 80-year-old Murdoch said. "And he, just before he died, bought a small paper specifically saying in his will it had given him the chance to do good. And I remember what he did and what he was most proud of and for which he was hated by many people in this country for many, many years, which was expose the scandal in Gallipoli, which I remain very, very proud of."

The late Keith Murdoch, the grandson of two Scottish ministers, was a media baron in Australia who wielded the power to make and break prime ministers, just as his son later would.

And like Rupert, Keith's heart, or as one Australian writer put it, "what he would have called his heart," was drawn to brash tabloids.

As a young journalist during World War I, Keith Murdoch became famous when he visited the Gallipoli campaign and broke censorship rules barring any criticism of the conduct of war or tally of casualty figures. He wrote home to the Australian prime minister, a family friend, and he sneaked off to London to blow the whistle there "” in a jingoistic, exaggerated way his son would appreciate "” about the incompetence of the British command in charge of the decimation in Turkey, where 120,000 soldiers died, including 8,500 Australian infantry and light horsemen.

Old posters for the brilliant 1981 movie "Gallipoli" give Rupert Murdoch a producing credit. He financed half the movie to show the world why his father had been right.

Rupert wanted to avenge his father with the British establishment, and what sweeter way to do it than to take over the British press, including its most prestigious broadsheet, The Times of London, and help decide who runs Britain.

At Tuesday's hearing before a parliamentary committee, Murdoch smiled as he admitted that he sometimes had to go in the backdoor of 10 Downing Street to have tea with a grateful prime minister. But even the backdoor may be barred to him now. And, as the scandal creeps up the trellis of British power, who knows now how long it will be David Cameron's home?

The hunters became the hunted during three hours of riveting testimony in the House of Commons. The News Corporation trio, baked in the bottom-feeding and whatever-it-takes business, seemed coached. They would say whatever it takes. They stuck to a hoary formula for scandals, claiming the cognitive advantage that being on top of the world left them out of touch.

Mistakes were made, but not by the captains of the ship. We deeply regret these things we were in no way involved in. We're transparent, even though we're still paying off former employees to keep their mouths shut.

Playing the ruthless mogul reduced to helpless victim, Rupert came across better than his 38-year-old son James, with the Haldeman buzz cut, the American Harvard dropout accent, the "Mad Men" skinny blue tie, and the ingratiating over-articulateness hiding the arrogant entitlement.

Rebekah Brooks, the 43-year-old former editor of The News of the World and daughter-figure to Rupert, was a prideful pre-Raphaelite Medusa, with a sweet face and soft voice spinning tales of innocence that didn't quite gel.

At hearings revealing their corruption, the police revealed their incompetence, unable to stop a lame comedian from further victimizing their self-professed victim.

Rupert Murdoch's tabloids pandered to the lowest common denominator, but, in the end, his sleazy henchmen were lower than the people they pandered to. People had a limit, as it turned out. Citizen Murdoch was brought low, his grip loosened and his myth deflated, by the power of social opprobrium.

His most revealing moment was when he volunteered his admiration of Singapore, calling it the most "open and clear society in the world." Its leaders are so lavishly paid, he said, that "there's no temptation, and it is the cleanest society you'd find anywhere."

It was instructive that Murdoch chose to praise a polished, deeply authoritarian police state. Maybe that's how corporations would live if they didn't have to believe in people.

(http://www.nytimes.com)