VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve | ||||
NË PIKËNISJE TË 100 VJETORIT TË DYTË Nga FRANK SHKRELI E Enjte, 12.13.2012, 09:23am (GMT1)
Por megjithë këtë histori të dhimbëshme, 100-vjetët e ardhëshëm janë ekskluzivisht në dorë të shqiptarëve për të krijuar dhe ndërtuar një të ardhëme ashtu siç e dëshirojnë vet shqiptarët, duke marrë përsipër përgjegjësitë dhe obligimet si indidvidë dhe si shoqëri, por mbi të gjitha si komb. Dhe si të tillë, duke pyetur vetveten, nëse gjëndja e sotëme në të cilën gjëndet kombi shqiptar është e pranueshme dhe nëqoftse jo, çfarë duhet bërë? Duke iu përgjigjur kësaj pyetjeje, secili ka rolin e vet për të luajtur por edhe përgjegjësitë, si anëtar i denjë i kombit të vet.
Gjergj Kastrioti -- Skendërbe, Lidhja e Prizrenit, si dhe patriotët, në krye me
Ismail Qemalin, të cilët 100-vjetë më parë shpallën Pavarësinë Kombëtare,
kishin një vizion të qartë dhe të vendosur për të ardhmen e kombit shqiptar.
Ata ishin burra të mençur, të flakët në patriotizëm dhe të përkushtuar, jo ndaj
interesave personale, por ndaj parimeve të tyre kombëtare dhe dashurisë për
Atdheun, që më në fund pas 500-vjetë pushtimi osman, bënë që ''Shqipëria me sot
të bëhet më vete, e lirë e mosvarme''. Them brez i privilegjuar sepse në çerek shekullin e kaluar ky brez ishte dëshmitar dhe në shumë raste edhe pjesëmarrës në sigurimin e lirisë dhe në rivendosjen dhe zgjërimin e të drejtave dhe lirive individuale dhe kombëtare për të gjithë shqiptarët. Shqiptarët kudo që janë, kurrë më parë nuk kanë gëzuar më shumë të drejta dhe liri se sot. Historia ka filluar të ndreqë gabimet dhe disfatat që ka pësuar kombi ynë gjatë shekujsh, ashtuqë ëndërra e rilindasve të shkojë në vend. Karl Sandburg, shkrimtari dhe poeti amerikan ka thënë se asgjë nuk ndodhë, nëqoftse më së pari nuk fillon si ëndërrë. Dhe sipas Eleanor Rusvelt e ardhmja është e atyre që besojnë në bukurinë e ëndërrave të veta. Ëndërra e rilindasve të kombit shqiptar është në realizim e sipër, por është tani në dorë të këtij brezi të shqiptarëve -- e sidomos të klasës politike në të gjitha trojet -- që liria që gëzojnë sot shqiptarët të forcohet, të konsolidohet dhe të përjetësohet, ashtuqë ëndërra e tyre të bëhet realitet dhe të shkojë në vend amaneti i rilindasve patriotë. Ku janë sot patriotët dhe heronjtë e kohës moderne? Fatbardhësisht, rrethanat historike sot janë të tilla, se për të qenë hero nuk është e nevojshme dhe as e detyrueshme që doemosdo duhet të japësh jetën për kauzën e lirisë ose të pavarësisë së kombit tend. Por ama, për të konsoliduar dhe për të gëzuar lirinë e sotëme për çdo shqiptar, ashtu siç dëshironin patriotët e Shpalljes së Pavarësisë, nevojitet ndihma e Zotit dhe bashkimi me mend e me zemër me njëri tjetrin -- pa dallim -- për qëllime dhe ide të përbashkëta, ashtuqë të realizohet vizioni i para-ardhësve për një komb të lirë e të bashkuar. Sepse, për ndryshe, siç kemi mësuar gjatë historisë së kombit shqiptar, armiqtë e lirisë dhe të pavarësisë së shqiptarëve, në mungesë të këtij bashkimi ideshë e qëllimi nga vet elita shqiptare, do të vazhdojnë të përdorin si gjithëherë metoda të ndryshme në interes të tyre dhe në dëm të shqiptarëve, për të manipuluar dhe shtrëmbëruar historinë e kombit shqiptar.
Nënshkruesit e Shpalljes së Pavarësisë Kombëtare me ndihmën e Zotit dhe të
bashkuar rreth një ideje dhe qëllimi të përbashkët, kërkuan jo vetëm lirinë dhe
pavarësinë për popullin e vet por në të njëjtën kohë edhe rivendosjen e të
drejtave të kombit të tyre që i ishin grabitur gjatë shekujve, pa pëlqimin dhe
kundër vullnetit të tij. Ideja e tyre ishte liria personale, vet-qeverisja dhe
bashkimi kombëtar. Megjithëse, ata fatkeqsisht nuk e gëzuan pavarësinë, idealet
e tyre mbijetuan, por që ato të lulëzojnë, kërkohet angazhim dhe dedikim i
plotë dhe serioz ndaj këtyre parimeve. Kështuqë ndërsa fillon 100-vjetori i dytë i pavarësisë kombëtare të shqiptarëve, le të ndalemi dhe të falenderojmë të Madhin Zot dhe rilindasit largpamës për vizionin e tyre, për një komb dinamik të bashkuar në liri dhe pavarësi.
Këtu në Amerikë thuhet se lufta për sigurimin e lirisë në të vërtetë nuk
fitohet kurrë, dhe se ruajtja e lirisë është një proces që nuk mbaron
asnjëherë. Mbrojtja e lirisë individuale dhe kombëtare është një obligim dhe
përpjekje e vazhdueshme e çdo gjenerate.
Le të jetë shekulli i dytë i Pavarësisë Kombëtare një shekull shprese,
bashkimi, arsyeje, mirëkuptimi me njëri tjetrin dhe ndryshimesh pozitive, por
të jetë gjithashtu edhe një shekull lirie dhe integriteti personal dhe
kombëtar. Të jetë gjithashtu edhe një shekull kur udhëheqsit e sotëm shqiptarë
të të gjitha trevave dhe të gjitha bindjeve politike -- të mos kenë frikë nga e
ardhmja -- por të punojnë me seriozitetin më të madh për një imazh të kombit
shqiptar në arenën ndërkombëtare, i cili rrjedhë nga bindja dhe krenaria e
realizimit të ëndërrës së rilindasve të kombit shqiptar. FRANK SHKRELI
|
||||
Copyright © 2005-2008 Nulled by [x-MoBiLe]. All rights reserved. |