PD e mbetur nuk surprizon dhe nuk zhgënjen më. Një parti bën surprizë
kur del tej parashikimeve, por PD e pushtetit nuk ka lëvizur ende
jashtë çdo parashikimi! Një parti zhgënjen kur beson në të, kurse tek PD
aktuale zgjedhjet provuan masën e besimit dhe ndaj nuk ka vend për
zhgënjim. Thjesht po del publikisht ajo që deri dje fshihej pas stendave
të pushtetit. Një parti politike, që nuk bën dot debat, nuk ka elitë
mendimi, nuk ka rend meritokracie, nuk ka rregulla dhe as respekt gare,
nuk ka anëtarësi të saktë dhe as sens mase. Një parti që ka humbur
lidhjen me realitetin, me qytetarët, me median, me publikun dhe me
historinë. Ajo sillet si sekt fetar fanatik, ku ndalohet kritika për
udhëheqësin, ku kushdo dënohet jo vetëm për fjalët, veprimet, por edhe
mendimet, ku mungon liria dhe durimi për të dëgjuar, ku reflektimi është
fjale e huaj dhe ku turma fanatike e besimtareve, njerëz pa identitet
dhe pa dinjitet personal, kërkon ushqim dhe për t'u ushqyer është e
gatshme të bëjë gjithçka.
105 mijë anëtarë u thirrën në votim, disa mijëra u pranua se u lanë
jashtë listës, vetëm 41 mijë votuan dhe prej tyre 32 mijë votuan për
kandidatin e përcaktuar prej një viti. Pra, vetëm një e treta e
anëtarësisë aktuale ka folur dhe kjo konsiderohet sukses historik!! Gara
ishte formale, nisi formale, u pranua formale dhe u mbyll siç nisi, me
revoltën e njohur sipas të cilës "kafshët e uritura dhe njerëzit e
shumëushqyer janë gjërat më të rrezikshme në këtë botë".
Më 1991 pati garë reale midis dy kandidatëve, më 1992 pati përsëri
garë reale, më 1996 nisi gara formale, e cila vijon pa ndërprerje me një
kandidat ose me dy kandidatë të zgjedhur nga lideri suprem. Edhe tani
kështu ndodhi. Nuk është çështje emrash, por parimesh dhe procedurash.
Ndaj të vjen të qeshësh kur eksponentë aktualë të pushtetit, që janë aty
për shkak të shërbimit pa kushte publike edhe kundër miqve të tyre të
afërt, mburren se kjo ishte gare historike, unike, model për të tjerët...!
Një parti serioze sillet në mënyrë serioze: njeh veten, mendon,
analizon, reflekton, pastaj vendos me parimin e votës. Në PD është
kaluar pa u konsumuar çdo etapë e tillë, nuk ka vend dhe as plan për
mendim, reflektim dhe analizë, thirrjet për unitet të kujtojnë PS me
2002 apo PPSH me 1991. Çfarë e pengon PD të mbajë shënim çdo mendim dhe
të ulet për t'i diskutuar ato? Çfarë e pengon atë të pranoje në parti
K.Islamin dhe njëherësh të përjashtojë gjithë PD-në historike të viteve
1990-1995? Çfarë e shtyn një parti të refuzojë zgjedhje transparente në
çdo nivel e strukturë? Në çdo rast, në çdo kohë dhe në çdo vend
përgjigja është e njëjtë: mentaliteti, frika nga konkurrenca e vota e
lirë, kultura e munguar dhe vizioni pengues i lidershipit politik! Si në
rastin aktual!
Problemi kryesor i saj është se nuk funksionon më si parti, nuk ka
status dhe nuk e respekton atë të vjetrin që ka, nuk ka rregulla loje
dhe askush nuk e respekton lojën, nuk ka liri mendimi dhe të gjithë kanë
alergji nga mendimi i lirë, nuk ka meritokraci, as elitë ndaj në raste
të tilla bashkohen të gjithë humbësit për të shtrënguar radhët e tyre,
për të mos lejuar ndryshim, sepse çdo ndryshim krijon një sistem
meritash e vlerash ku ata duken jashtëtokësorë... ndaj kjo që po ndodh në
PD-në aktuale është vetëm fillimi, të pasurit po grinden duke kërkuar
pushtet dhe imunitet personal, ekipet paramilitare të forcës po tregojnë
muskujt sot në FB dhe nesër në sallat e mbledhjeve, turma po grindet
duke tentuar të bëhet bodigardi më i besuar i udhëheqësit të vjetër e të
ri, mendjet e qeta dhe elitare janë të padëshirueshme dhe refuzohen me
egërsi, PD po humb gjithçka, jo vetëm pushtetin, jo vetëm qetësinë. 100%
për meritë të kulturës politike që krijoi lideri i lavdishëm i '68- ës,
i kulturës së dhunës që ngriti në institucion modeli i baltosjes ndaj
çdo mendimi kundër, i pafuqisë për të menduar i lirë dhe i paaftësisë
për të nxjerrë në krye mendjet vs muskujve, i sistemit klientelist ku
turma e servilëve qeveris, i sistemit korruptiv ku të pasurit e rinj të
shëndoshur me paratë publike e pushtetin politik diktojnë votime,
rregulla dhe vendimmarrje politike.
PD aktuale, megjithëse ka një kryetar të ri zyrtar, por nuk ka ende
një ide novatore mbi të ardhmen dhe sfidat e saj, nuk ka reagim, nuk ka
siguri dhe as garanci për të ardhmen e saj. Ka ndryshuar vetëm mosha e
njeriut nën kostum, jo kostumi, jo sjellja, jo mentaliteti, jo mekanizmi
i politikës si dhuratë e mbijetesë, jo vizioni për politikën dhe
demokracinë, jo respekti ndaj rregullave, parimeve dhe normave ku
bazohen krijimet dhe funksionimet e partive politike moderne, jo aftësia
për të shikuar tej interesit të ngushte ditor dhe as mençuria për të
kuptuar vetveten dhe për të bërë dallimin e madh midis 1 milion votave
kundër dhe 1+5 vetave që vijojnë të bëjnë fajtor qytetarët për dështimin
e vet historik.
U thanë këto mendime edhe vite më parë, refuzuan, tani kur koha u dha
të drejtë, po merren dhe po thuhen nga armiqtë e radhës! Si përherë,
armiqtë duhet të jenë diku lart, në krye, mundësisht sfidues për kryetar
ose zv/kryetar, siç ka ndodhur gjatë viteve të ndryshme me Hajdarin,
Pashkon, Cekën, Imamin, Pollon, Arbnorin, Meksin, Topin dhe së fundi me
Patozin. Sepse në një parti të modelit sektar ka vetëm një udhëheqës,
vetëm një të drejtë, vetëm një folës, vetëm një vendimmarrës, vetëm një
shpëtimtar, vetëm një Zot...! Të tjerët janë ndjekës besnikë, turmë e
dhunshme pa zë, e gatshme për shërbime kamikaze ose ka mëkatarë që duhen
dëbuar e dënuar prej turmës së ndjekësve! Siç ka ndodhur shpesh dhe siç
po ndodh përsëri, në kohën kur ende në tabelat e pallateve ka mbetur
slogani elektoral "qytetari është i pari!!!