VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve - MAKTHI BRITANIK I BLEIRITNga MARCUS TANNER

Askush nuk është profet në vendin e tij. Si një ndjekës i rregullt i kishës, i konvertuar në katolik, Tony Blair duhet t'i dijë mirë këto fjalë të Biblës, një proverb që i shkon shumë për shtat situatës së tij këtë javë.

Vetëm pak ditë më parë, ish-kryeministri britanik dukej si njeriu i përshtatshëm për detyrën e presidentit të parë të Europës, kur ajo sapo ishte tharë në Traktatin e Lisbonës, aq shumë të diskutuar.

Berluskonin e mbështeti, Sarkozi, jo me aq shumë entuziazëm, ndërsa kancelarja gjermane, Merkel, dukej se ishte më neutrale. Por, ndërsa perspektiva e presidentit Blair po rritej, dyshimet nga vendi ku ai shpresonte për mbështetje maksimale, Britania, u kthyen në inat dhe mllef. Në të vërtetë, qeveria britanike nën drejtimin e Gordon Brown mbetet shumë e angazhuar për të mbështetur kandidaturën e Blair. Por, ndërsa laburistët përballen me zgjedhje të vështira pranverën e ardhshme, pushteti dhe autoriteti po tkurren në administratën Brown.

Dhe, "ylli në ngjitje" i konservatorëve opozitare, David Cameron, ai që njerëzit po e ndjekin me shumë vëmendje, e konfirmoi kundërshtimin e tij ndaj Presidentit Blair.

Në fakt, kundërshtimet ndaj rolit të Blair në BE po vijnë nga të dy kampet në Britani. Të mërzitur nga mbështetja që Blair i dha luftës në Irak dhe përçarjen që ai shkaktoi në BE, të gjithë po e kundërshtojnë tashmë kandidaturën e ish-liderit laburist.

Nëse shqetësimet e së majtës do të ishin të vetmet, Blair ndoshta s'do ta kishte humbur për fare gjumin këto kohë.

Por ato janë më të paktat e shqetësimeve të tij.

Një problem i madh është se konservatorët po stërvitin "bateritë e tyre kundërajrore" për ta rrëzuar Blair. Ata janë kundër Traktatit të Lisbonës në radhë të parë, dhe pro idesë së zgjedhjes së një presidenti të BE-së që ata mendojnë se do t'i japë bllokut më shumë se atributet e një shteti.

Nëse do të kishte një figurë lidershipi, arsyetojnë ata, është më mirë që posti t'i jepet një politikani jo shumë të njohur nga ndonjë vend i vogël i BE-së si Luksemburgu apo Belgjika, në vend të një njeriu që tërheq gjithnjë vëmendjen e gazetave si Blair.

Blair nuk ka pranuar asesi të deklarohet si një kandidat, ndoshta sepse ai ka frikë se nëse do të kandidojë dhe nuk do ta fitojë këtë post, disfata e tij do të jetë e rëndë për të dhe laburistët anglezë. Ndokush mund ta marrë me mend median që përshkruan turpërimin e Blair. Ndërkohë, edhe përkrahësit e kandidaturës së Blair duket se po humbasin pak nga pak bindjen e tyre të mëparshme.

Papritur ata po pëshpëritin për nevojën e arritjes së një kompromisi mes 27 vendeve anëtare të BE-së për këtë çështje.

Çfarë pra? Ndërsa çekët ende nuk kanë vendosur ta nënshkruajnë përfundimisht Traktatin e Lisbonës, ky dokument ende nuk është zyrtar. Por, duke marrë parasysh se ata do ta nënshkruajnë para zgjedhjeve të përgjithshme në Britani dhe se ai do të hyjë në fuqi para se një qeveri konservatore në Londër ta bllokojë atë, le të supozojmë se Berluskoni e kompania e tij do të vazhdojnë fushatën mbështetëse dhe Blair do ta sigurojë detyrën e re në Bruksel. Natyrisht, duhet të besojmë se konservatorët do të tërbohen nga inati dhe do ta shohin këtë si një akt armiqësor. Duke njohur thellësinë e eurofobisë së tyre dhe duke pasur parasysh se me ç'shpejtësi po bie popullariteti i Blair në Britani, në Bruksel do të kemi një figurë të pakëndshme si Presidenti Blair. Një njeri i diskredituar në krye të një institucioni që ata do ta quajnë të diskredituar. Mendojeni mirë këtë.

Marus Tanner ka lindur në Wimbledon, afër Londrës, rritur në Esher dhe shkolluar në Charterhouse, afër Godalming. Ka mësuar për histori në York University nga 1979 deri 1983 pastaj teologji në Cambridge deri më 1986 para se të fillonte të punonte për The Independent po atë vit. Prej 1988 deri 1994 ishte korespondent i The Independent për Ballkanin, duke pasqyruar zhbërjen e Jugosllavisë, rënien e komunizmit në Bullgari, Rumani, luftërat në Slloveni, Kroaci dhe Bosnjë, si dhe rrethimin e Sarajevës. Ka marrë çmime për gazetari. Në vitin 2000 hoqi dorë nga gazetaria me kohë të plotë. Ka botuar librat: "Kroacia, një vend i farkëtuar lë luftë", "Luftërat e shenjta të Irlandës", "Keltët e fundit" dhe më së fundi "Mbreti Korb". Ka kontribuar në shumë projekte botuese e kulturore brenda e jashtëvendit, si dhe bashkëpunon me shumë media, ndër të tjera me Balkan Investigative News Network.

marcusgt@gmail.com
--

Blair s British Nightmare

London | 28 October 2009 | By Marcus Tanner

No man is a prophet in his own country. As a keen churchgoer and Catholic convert, Tony Blair must be familiar with those words from the Bible a proverb that applies closely to his own situation this week.

Only days ago Britain's former prime minister seemed a shoe-in for the job of Europe's first "president" once the ink was finally dry on the much fought-over Lisbon Treaty.

Italy under Berlusconi was strongly supportive, France's Sarkozy only a little less so, while Germany's Merkel could be counted on to be more or less neutral. But as the prospect of President Blair has honed right into view, grumbles from the one country he might have hoped to rely on Britain have mutated into fury.

True, the British government under Gordon Brown remains committed to a Blair candidacy. But with Labour facing an election debacle in a poll that must take place by next spring, power and authority are already draining from Brown's administration.

It's the rising sun of David Cameron's opposition Conservatives that people increasingly watch and Cameron's opposition to "President" Blair seems implacable.

In fact, opposition to Blair's EU role comes from two fronts in the United Kingdom from both left and right. Hatred of the former prime minister for his role in the Iraq war is intense on the British left and shows no sign of going away.

To get a flavour, read this week's centre-page articles in the left's in-house journal, the Guardian. According to regular star columnist George Monbiot on Monday, Blair is one of the "greatest living mass murderers on earth" and ought to be facing charges of war crimes. Turn over and award-winning cartoonist Steve Bell shows Blair morphing into the unmistakable features of Radovan Karadzic under the mocking title "Europe's next president". Ouch!

If the deep loathing of the British left were the only things he had to worry about, Blaire probably wouldn't be losing sleep right now. But they're the least of his concerns. A much bigger problem is that the Conservatives are also training their anti-aircraft batteries on the Blair spitfire.

Having let it known that they would view his appointment to any kind of presidential role in Europe as a "hostile act", the Conservatives have fired a very clear warning shot cross the bows of every country that may have been planning to support his candidacy.

The Conservative leaders don't appear to be bluffing. Strongly opposed to the Lisbon Treaty in the first place, they're even more opposed to the idea of an unelected EU "president" who they think will lend the EU more of the attributes of a "state".

If there is to be such a leadership figure, they reason, far better that the position goes to a more obscure politician from a small EU state like Luxembourg or Belgium than to a headline-grabber like Blair.

It's also clear that Conservative warnings that they would see Blair's promotion to a key post in the EU as "hostile acts" are having an impact.

Blair has notably refused to declare himself a candidate possibly because he now fears that if he went for the job and didn't get it, in Britain his defeat would be met by a chorus of savage jeers.

One can only imagine the glee and jubilation with which the tabloid media would greet Blair's "humiliation". Cartoonists would have a field day. I can see it now: Blair as an extinct dinosaur; a beached whale; a torpedoed liner; a plane going down in flames.

Meanwhile, Blair's foreign backers seem to be losing their former conviction. Suddenly they're murmuring about the need for all 27 EU nations to reach a consensus on the issue. Funny that no one mentioned that hurdle only a little while ago.

What now? As the Czechs are still dithering over whether to sign Lisbon, the treaty's not even a done deal. But assuming they do sign it before the next British general election and that the treaty therefore comes into effect before a new Conservative government in London can block it let's assume Berlusconi and co get their way and Blair gets his Brussels job.

Conventional wisdom is that the Conservatives will be furious. After all, they said they would see this as a "hostile act".

I wonder. Given the depths of their own euro-phobia and given the depth of Blair's unpopularity in Britain might it not suit them rather well to have in Brussels a sort of hate figure like "President" Blair? A discredited man in charge of what they will call a discredited institution. Watch this space.

(http://www.balkanweb.com) (http://www.balcaninsight.com)