VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve

GJERMANIA ËSHTË WELTMEISTER Nga ROGER COHEN, New York Times E Premte, 07.18.2014, 04:38pm (GMT1) LONDËR - Një komb i ri fitoi Kupën e Botës. Kjo ishte fitorja e parë për një Gjermani të bashkuar, apo një Gjermani të ribashkuar në qoftë se preferoni. Se vendi ka më shumë se një brez në formim e sipër. Gjermanët nuk besojnë në ujditë e shpejta. Bashkimi formal ndodh më 3 tetor 1990, disa muaj pas fitores 1-0 të Gjermanisë së mëparshme ndaj Argjentinës në një finale të Kupës së Botës, një aferë e shëmtuar në Romë. Por është dashur një çerek shekulli, dhe miliarda të panumërt, për të bërë kombin e pas Luftës së Ftohtë së bashku. Kur kam jetuar në Berlin, në mes të 1998 dhe 2001, nuk ishin vetëm vinçat e panumërta që kalëronin mbi qytet ata që të tregonin për një punë në vazhdim. Ishin mendësitë e ndryshme të Ossi dhe Wessi, Lindorëve dhe Perëndimorëve që po e vështronin njëri-tjetrin në mënyrë fyese. Të dalë ku të dalë, Gjermania kishte vendosur. Ajo do të paguante çmimin për të arritur ribashkimin. Ajo do të punonte për këtë problem. Ajo do të lëvizte në drejtim të caktuar, të ndodhë ç'të ndodhë. Ky ekip i mirë fitues i World Cup ishte edhe fryt i planifikimit afatgjatë. Gjatë dymbëdhjetë viteve të fundit, Deutscher Fussball-Bund (DFB), apo Shoqata Gjermane e Futbollit, ka investuar pa masë në objektivat e reja, duke identifikuar talentin rinor,  duke e edukuar atë talent dhe  duke e çuar atë në nivelin kombëtar. Dy lojtarë të rinj të cilët dolën nga ai sistem, André Schürrle i Chelseas dhe Mario Gotze i Bayern Munich, kombinuan mes tyre për të sjellë atë gol të bukur që pruri fitoren. Kjo ishte paraprirë nga dërmimi 7-1 i mikpritësve, Brazilit, në gjysmë-finale. Rrallë ka ndodhur që një ndeshje futbolli t'i ngjante kaq shumë një ekzekutimi. Nuk ishte vetëm se gjermanët  ndjenë nevojën për të parë larg. Dominimi nuk është mënyra moderne gjermane. Agonia braziliane ishte shumë e qartë sa për të mos u vënë re. Komentuesi i BBC nuk mund t'iu rezistonte klisheve. Gjermania ishte "klinike." Ishte "efikase." Njerëzit pëshpëritnin, "Mos e përmend rezultatin." Me Gjermaninë ka gjithmonë diçka që nuk mund të përmendet e cila rimon me luftë. Nuk është e lehtë të jesh gjerman. Por në atë vështirësi, sikurse ky ekip sugjeruar, qëndron forca. Çdo gjë në lidhje me këtë ekip, nga talenti i saj me etikën e tij, ishte i admirueshëm. Ekipi i duhur jo gjithmon fiton. Në këtë rast ai e bëri këtë. Gjermani, e thashë, nuk beson në ujditë e shpejta. Vlen të përsëritet për shkak se ajo është një ide që përcakton vendin përveç në një moshë ku një vrasje e shpejtë, çmimi i aksionit nesërme, kënaqësia e çastit dhe tempizmi në çast janë normë. Gjermanët në tërësi mendon se çfarë pjesa tjetër e botës ndërton është joserioze. Çdokush që ka ndjerë peshën e një dritareje gjermane, ose zhurmën e kënaqshme të një mbylljeje hermetike, e di se ata kanë një pikë. Suaza gjermane e kohës është më e gjatë. Pse Gjermania ndryshon në këtë mund të debatohet. Duke pasë përjetuar thellësitë e shkatërrimit dhe të keqes, duke kuptuar humnerën ku një vend "i civilizuar" mund të përfundojë, Gjermania do të rindërtohej nga "Stunde null," ose "Ora Zero", e vitit 1945. Ajo do të mëkëmbte veten hap pas hapi; dhe do të ndërtonte mbi garancinë e saj të rifituar se asnjë rikthim nuk ishte e mundur. Kjo deshi planifikim. Kërkoi këmbëngulje. Po ashtu kujdes. Edhe pse bashkimi i gjerman i vitit 1871 erdhi vetëm pas shekujve të konflikteve në zemër të Evropës. Geborgenheit është një fjalë e papërkthyer gjermane, por jo më pak e rëndësishme për këtë. Kjo do të thotë afërsisht ngrohtësi, shtëpi, besim dhe siguri, çdo gjë që është aq e çmuar pjesërisht për shkak se ajo mund të shndërrohet në tym. Ndoshta suksesi gjermane është rezultat i pafundësisë së dështimit të kaluar gjerman. Unë mendoj se ka diçka të bëjë me këtë, madje shumë. Cilatdo të jenë rrënjët e tij, suksesi gjerman është i rëndësishëm dhe i dobishëm. Në qoftë se ju flisni me udhëheqës të biznesit të Mittelstandit gjerman, pra kompanive të vogla dhe të mesme në zemër të ekonomisë së vendit, atëherë ti je transportuar në një tjetër botë. Rri ulur në salla të zymta, në shikim të parë ato ngjajnë me klasa shkolle, ku ka njerëz të thjeshtë që udhëheqin kompani miliard-dollarëshe, dhe të flasin për besnikëri, për planeve 10-vjeçare,  për maturinë dhe cilësinë. Në qoftë se ka fjalë që shkakton një vështrim të zymtë, është borxhi. Nocioni i të bërit para me anë të parave, i inxhinierimit financiare në vend të inxhinierimit në vetvete, është i huaj. Joachim Löw, trajneri gjerman, foli përpara ndërtimit të kujdesshëm të ekipit të tij rinor: "Ne mund të jemi në krye të botës brenda pak vjetësh, me disa lojtarë të rinj që do të vijnë për të përforcuar ekipin." Në mënyrë të pashmangshme, ideja e Gjermanisë "në krye të botës" për një kohë të gjatë fraza solli  imazhe që nuk do të kishin kuptim për një vend tjetër. Madje edhe një vallae e fitores nga anëtarët e ekipit gjerman u kthye në një debat kombëtar për shkak se ajo është parë nga disa si parodi e pahijshme e Argjentinës gaucho. Presidenti i DFB kërkoi falje. Gjermania është tani "Weltmeister" i botës, një fjalë e përbërë përbërë nga "bota" dhe "master". Ajo meriton nderin. Shoqëria e saj ka shumë për t'iu mësuar të tjerëve. Por vetëpërmbajtja do të jetë parulla e saj./Përktheu: SKËNDER BUÇPAPAJ - Germany Is Weltmeister JULY 17, 2014 [Roger Cohen] Roger Cohen LONDON "” A new nation won the World Cup. It was the first victory for a unified Germany, or a reunified Germany if you prefer. That country was more than a generation in the making. Germans do not believe in quick fixes. Formal reunification occurred on Oct. 3, 1990, a few months after the previous 1-0 German victory over Argentina in a World Cup final, an ugly affair in Rome. But it has taken a quarter-century, and untold billions, to knit the post-Cold War nation together. When I lived in Berlin between 1998 and 2001, it was not just the countless cranes hovering over the city that told of a work in progress. It was the different mind-sets of Ossi and Wessi, Easterners and Westerners eyeing each other with resentment. No matter, Germany had decided. It would pay the price to achieve reunification. It would work on the problem. It would move in the appointed direction, come what may. This fine World Cup winning team was also the fruit of long-term planning. Over the past dozen years, the Deutscher Fussball-Bund (DFB), or German Football Association, has invested a fortune in new facilities, identifying youthful talent, nurturing that talent and ushering it to the national level. Two young players who emerged from that system, André Schürrle of Chelsea and Mario Götze of Bayern Munich, combined to conjure the beautiful goal that clinched victory. It had been preceded by the 7-1 demolition of the hosts, Brazil, in the semi-final. Seldom has a soccer match so resembled an execution. It was not only Germans who felt the need to look away. Domination is not the modern German way. Brazilian agony was too explicit not to cringe. BBC commentators could not resist the clichés. Germany was "clinical." It was "efficient." People tweeted, "Don't mention the score." With Germany there is always something unmentionable that rhymes with war. It is not easy to be German. But in that difficulty, as this team suggested, there lie strengths. Everything about this team, from its talent to its ethics, was admirable. The right team does not always win. In this case it did. Germany, I said, does not believe in quick fixes. It is worth repeating because it is an idea that sets the country apart in an age where a quick killing, tomorrow's share price, instant gratification and short-termism are the norm. Germans on the whole think what the rest of the world builds is flimsy. Anyone who has felt the weight of a German window, or the satisfying hermetic clunk of one closing, knows they have a point. The German time frame is longer. Why Germany differs in this may be debated. Having plumbed the depths of destruction and evil, having understood the depravity into which a "civilized" country may descend, Germany had to rebuild from the "Stunde Null," or "Zero Hour," of 1945. It had to hoist itself up step by step; and it had to build into its reconstituted self the guarantees that ensured no relapse was possible. This took planning. It took persistence. It involved prudence. Even before all this the first German unity of 1871 came only after centuries of strife at the European crossroads. Geborgenheit is an untranslatable German word but no less important for that. It means roughly warmth, home, trust and security, everything that is so precious in part because it may go up in smoke. Perhaps German success is the result of the immensity of past German failure. I think that has something to do with it, even a lot. Whatever its roots, German success is important and instructive. If you talk to business leaders of the German Mittelstand, the small and medium-sized companies at the heart of the country's economy, you are transported to another world. You sit in stark boardrooms, so devoid of indulgence they resemble classrooms, with unassuming people leading billion-dollar companies, and they speak of loyalty, 10-year plans, prudence and quality. If one word induces a look of horror, it is debt. The notion of making money with money, of financial engineering rather than engineering itself, is alien. Joachim Löw, the German coach, spoke before the final of the careful building of his youthful side: "We can play on top of the world for a good few years yet, with some young players coming in to reinforce the team." Inevitably, the idea of Germany "on top of the world" for a long time conjured up images the phrase would not evoke for another country. Even a victory dance by members of the German team turned into a national debate because it was seen by some as unseemly mocking of the gaucho Argentine. The president of the DFB apologized. Germany is now soccer's "Weltmeister," a composite word composed of "world" and "master." It deserves the honor. Its society has much to teach others. But restraint will be its watchword. Përktheu: SKËNDER BUÇPAPAJ

Copyright © 2005-2008 Nulled by [x-MoBiLe]. All rights reserved.