RIAD, Arabia Saudite
Me dy fjalë të vogla, Barack Hussein Obama bëri për vete botën myslimane.
"Salaam aleikum," tha ai, duke iu sjellë përshëndetjen tradicionale arabe "Paqja qoftë me ju" në fillim të fjalimit të tij në Kajro vitin e shkuar.
Fjalimi i presidentit të parë amerikan me rrënjë myslimane ishte një përpjekje tejet e guximshme për të çrrënjosur helmin midis botës Islame dhe botës Perëndimore, dhe për t'iu dhënë sërish jetë bisedimeve të vdekura të paqes të Lindjes së Mesme. Por tani, shumë myslimanë të zhgënjyer janë duke i bërë jehonë refrenit të kalimit nga fjalët të vepër aq të popullarizuar nga gruaja që u bë sekretare shteti.
"Ai foli fjalë shumë të mira në fjalimin e tij," tha Princi Saud al-Faisal, ministri i Jashtëm Saudit. "Por implementimi hyri në rrugët tradicionale."
Në mënyrë private, princa të tjerë në familjen e biznesit të naftës folën me zë më të lartë. "Tani gjërat janë më keq së më parë," theksoi njeri, "sepse shpresat tona ishin aq të mëdha pas Kajros.
Në të vërtetë, nuk tha vetëm fjalë shumë të mira në fjalimin e tij. Ai ia krijoi një pengesë vetes duke kërkuar që Izraeli të ndalë shtrirjen e ndërtimit të vendbanimeve kur nuk ishte duke e bërë këtë gjë edhe nëse po e bënte dhe kur nuk ishte kushti më i rëndësishëm i arabëve. Tani Obama duket i pandikim, teksa izraeli vazhdon me 600 shtëoi të reja në Jeruzalemin Lindor, kur palestinezët duan kryeqytetin e tyre, pavarësisht protestës së Shtëpisë së Bardhë në nëntor për 900 shtëpi të tjera të reja që Izraeli kishte ndërmend t'i ndërtonte atje.
E pyeta Princin Saud a mendon se Amerika ka më pak ndikim të Izraeli se zakonisht. "Po ma bëni një pyetje që e ka ngacmuar përfytyrimin tonë," u përgjigj ai. "Nëse ndërtimet janë jo të ligjshme, më e pakta që do të prisnit është që nga ndihma e Shteteve të Bashkuara të Amerikës ndaj Izraelit të shkurtohej ajo pjesë që shkon për ndërtimet. Izraeli po vazhdon më tej pa implementuar Konventën e Gjenevës si autoritet pushtues. Nëse kjo ndpdhte dikur tjetër, në Burma a diku tjetër, kjo pyetje nuk do të shtrohej."
Ndoshta është një shenjë progresi që Princi Saud e quan atë "një çështje kufijsh". Ose kjo është mënyrë e tij e nënvizimit të gjërave. Ai flet edhe për "incidentin e 11 shtatorit" dhe aludon për Holakaustin tërthorazi si "Lufta e Dytë Botërore".
Pavarësisht sulmeve të përsëritua të shteteve arabe dhe grupeve militante të mbështetura nga arabët dhe iranianët, dhe një thirrjeje të për shkatërrimin e Izraelit nga Presidenti Mahmoud Ahmadinejad i Iranit, Princi Saud sugjeroi që Izraeli është duke e tepëruar me reagimin e tij lidhur me çështjen e sigurisë për shkak të "Luftës së Dytë Botërore" dhe se kjo e parandalon një marrëveshje të paqes.
"Nuk ka trupa të vendosura në kufijtë e Izraelit duke pritur urdhërin "Sulm Izraelit", tha Princi. "Askush nuk po fillon luftën dhe nuk po kërcënon paqen e izraelitëve. Por ata nuk e pranojnë këtë. Prandaj kjo të habit, çfarë do Izraeli?"
Nëse ndokush meriton të jetë paranoid, natyrisht, ai është Izraeli. Por Izraeli nuk mund të jetë paranoid, sepse paranoia është perceptimi i gabuar që njerëzit kanë për dikë.
I pyetur për mundësinë që Izrali të sulmojë Iraninë me avionët e tij të rinj të telekomanduar, Princi Saud tha ftohtë: "Flasim për ndryshim të mënyrës së jetesës. Unë mendoj se kjo do ta ndryshonte mënyrën e jetes menjëherë, detyrimisht."
Hillary Clinton ishte në rajon kohët e fundit, duke paralajmëruar se Irani "po shkon drejt diktaturës militare" dhe se kjo mund të nxiste një garë bërthamore.
"Qofshim në dorë të Zotit nëse do të kemi vende me armë bërthamore në Lindjen e Mesme," tha Princi Saud. "Mënyrä për ta zgjidhur këtë është nëpërmjet Kombeve të Bashkuara." Paçim fat.
Kërkesa e Clintonit që Siria të mos vazhdojë marrëdhëniet e ngushta me Iranin dhe të mos përkrahë më Hezbollahin u hodh poshtë para 10 ditësh kur Ahmadinejad dhe presidenti sirian, Bashar al-Assad, mbajtën një konferencë shtypi duke lavdëruar lidhjet e tyre.
Ahmadinejad e këshilloi Amerikën të mos vazhdojë ndërhyrjet në punët e brendshme, të marrë bagazhet dhe të largohet nga rajoni.
Presidenti mburracak iranian ka kërcënuar se do të ndalojë linjat ajrore që përdorin termin "Gjiri Arab" dhe jo "Gjiri Persik" nga hapësira ajrore iraniane. Ai shtampoi "Gjiri Persik" në logot dhe medaljet e Lojërave të Solidaritetit Islam, duke i detyruar shtetet arabe të anullojnë Olimpaidën Myslimane. Princi Saud ishte aq i çiltër sa të rrëfejë se qëndrimet e Hillary-t ishin të papëlqyer, kështu që unë do të habitesha nëse ai do të thoshte të njëjtat gjëra për shpërthimet e çmendura të Ahmadinejad-it.
"Kjo nuk çon në arritje objektivash," u pajtua ai, "dhe vetëm krijon tensione."
Ai tha se Amerika duhet të përqëndrohet në problemet sociale dhe ekonomike në Afganistan, përderisa lufta nuk mund të fitohet vetëm ushtarakisht "përndryshe ju duhet t'i rrëzoni Himalajet".
Ai hapi dyert për mundësinë që mbretëria të ndihmojë presidentin afgan Hamid Karzai për t'i bindur militantët Talibanë të integrohet.
U habaita për ndjesitë e tij lidhur me qëndrimin e Senatorit Russ Feingold se Amerika duhet ta trajtojë Al Qaeda-n si një rrjet ndërkombëtar dhe jo të stërmundohet për ta çrrënjosur atë vend për vend.
Ai kundërshtoi, duke thënë: "Nuk ka asgjë të keqe të detyrohen terroristë të jenë gjithnjë në ikje."/Elida BUÇPAPAJ
--
March 7, 2010
Op-Ed Columnist
Arabia: Inshallah, Obama
By MAUREEN DOWD
RIYADH, Saudi Arabia
With two little words, Barack Hussein Obama thrilled the Muslim world.
"Salaam aleikum," he said, offering the traditional Arabic greeting "Peace be upon you" at the start of his Cairo speech last year.
The address of the first American president with Muslim roots was a bravura attempt to leech out the poison between the Islamic and Western worlds, and revive the moribund Middle East peace talks. But now, many disillusioned Muslims are echoing the all-talk, no-action refrain first popularized by the woman who became secretary of state.
"He said all the right words in his speech," said Prince Saud al-Faisal, the Saudi foreign minister. "But the implementation took traditional roads."
Privately, other highly placed princes in the family oil business groused louder. "Things are worse now than before," asserted one, "because our hopes were so high after Cairo."
Actually, the president didn't say all the right words in his speech. He created an obstacle for himself by demanding that Israel stop expanding settlements when it was not going to do so "” even though it should "” and when that wasn't the most important condition to Arabs.
Now Obama seems ineffectual, as Israel pushes ahead on 600 more new homes in East Jerusalem, where the Palestinians want their capital, despite the White House protest in November about 900 other houses that Israel plans to put up there.
I asked Prince Saud if he thinks America has less influence over Israel than it used to.
"You're asking me about something that has tickled our imagination," he replied. "If the settlements are illegitimate, the least you would expect is that the aid the United States gives to Israel would cut that part that is going to build settlements. Israel is getting away without implementing the Geneva Convention as an occupying authority. Now if it were somewhere else, in Burma or somewhere like that, hell would be raised."
It's probably a sign of progress that Prince Saud calls it "a border dispute." Unless it's just his understated way. He also refers to "the 9/11 incident" and alludes to the Holocaust obliquely as "World War II."
Despite repeated attacks by Arab states and Arab and Iranian-backed militant groups, and a call for Israel's destruction by President Mahmoud Ahmadinejad of Iran, Prince Saud suggested that Israel might be overreacting about security because of "World War II" and that this prevented a peace deal.
"There are no troops arrayed on the border of Israel waiting for the moment to say, "˜Attack Israel,' " the prince said. "Nobody is going to fight them and threaten their peace. But they didn't accept that. So it makes one wonder, what does Israel want?"
If anyone deserves to be paranoid, of course, it's Israel. But Israel can't be paranoid because paranoia is the mistaken perception that people are out to get you.
Asked about the possibility that Israel could attack Iran with its new drones, Prince Saud said dryly: "Talk about changing lifestyle. I think this would change lifestyles at once, forcibly."
Hillary Clinton was in the region recently, warning that Iran was "moving toward a military dictatorship" and could trigger a nuclear arms race.
"God help us if we see countries with atomic weapons in the Middle East," said Prince Saud. "The way to resolve this is through the United Nations." Good luck.
Clinton's request that Syria begin to move away from the relationship with Iran and stop supporting Hezbollah was rebuffed 10 days ago when Ahmadinejad and the Syrian president, Bashar al-Assad held a news conference underscoring their ties.
Ahmadinejad advised America to stop interfering, pack up and leave the region.
The blustery Iranian president has threatened to bar airlines that use the term "Arabian Gulf" instead of "Persian Gulf" from Iranian airspace. He stamped "Persian Gulf" on the Islamic Solidarity Games' logo and medals, spurring the Arab states to call off the Muslim Olympics.
Prince Saud had been frank enough to confess to Hillary that camels were ugly, so I wondered if he'd say the same about Ahmadinejad's crazy rants.
"It achieves no objective," he agreed, "and just creates tensions."
He said America would have to focus on social and economic problems in Afghanistan, since the war cannot be won only militarily "” "unless you want to bring down the Himalayas."
He opened the door to the possibility that the kingdom might help the Afghan president, Hamid Karzai, persuade Taliban militants to switch sides.
I wondered how he felt about Senator Russ Feingold's contention that America needs to treat Al Qaeda as an international network rather than striving for a country-by-country eradication.
He demurred, saying, "There is nothing wrong with keeping the terrorists on the run."
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
