VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve - 17 Shkurti dhe Ëngjëlli Mbrojtës i Shqiptarëve Nga Elida BUÇPAPAJ

Ndërsa në Prishtinë dhe të gjitha hapësirat shqiptare festohet 1 vjetori i Pavarësisë së Kosovës, shfletoj arkivin duke iu referuar kësaj date 10 vite më parë, kur do të duhej edhe një javë që Havier Solana, atëhere Sekretar i Përgjishëm i NATO-s të jepte urdhërin që Aleanca Verio-Atlantike të fillonte e të bombardonte Milosheviçin.

Kur jam duke e parë virtualisht qiellin e Prishtinës që kuqlon prej fishkzjarreve, shfletoj historinë e shqiptarëve gjatë shekullit që shkoi, e cila përshkohet fund e krye nga sakrifica dhe zhgënjime të pafundme të brezave të tërë, të cilët shkuan duke i shtrirë rrënjët në tokën shqiptare me pezmin se nuk arritën dot të realizonin ëndërrën tonë, që Kosova të ishte e pavarur. Sepse Pavarësia e Kosovës shihet si një çështje jetike për gjithë kombin shqiptar.

Përpara 20 vjetësh të flisje për pavarësinë e Kosovës do të thoshe që të shkelje tabu të paprekëshme, që nuk guxonte t'i prekte askush, sepse ishin vulosur nga konjukturat apokaliptike; çdokush që guxonte të kërkonte pavarësinë e Kosovës ishte më heretik se Xhordano Bruno në periudhën mesjetare. Sepse konjunkturat politike të shekullit që shkoi ishin më të egra se vetë inkuizicioni, pasi i kishte ndarë shqiptarët për së gjalli. Muri i Berlinit që u ndërtua më 1961, ishte vetëm një kopje e murit ndarës që i ishte bërë kombit shqiptar, nga diktatura dhe konjunkturat, të cilat anakronizmin e tyre e treguan duke hyrë në një alencë makabre midis tyre.

Dhjetë vjet më parë Agim Ramadani dhe Sali Çeku ishin gjallë duke luftuar për të çrrënjosur gurët ndarës në kufirin shqiptaro-shqiptar; dhjetë vjet më parë Bardhyl Ajeti ishte vetëm 20 vjeç; dhjetë vjet më parë shqiptarët vazhdonin të përjetonin konfuzionin tragjik prej incercisë ndarëse që u ishte imponuar; dhjetë vjet më parë gjithçka ishte ndryshe nga sa është sot, ishte tmerrësisht ndryshe, atëhere kur rrezikohej fati i kombit shqiptare në tërësi, kur rrezikohej që armët të ktheheshin kundër njëri-tjetrit.

Hapni gazetat përpara dhjetë vitesh për të parë sa mbrapsht ishim. Konfuzioni politik ndërshqiptar ishte rreziku numur 1 i vetë shqiptarëve, i cili nuk dihet se ku do të na çonte nëse Shqiptarët dhe Kosova nuk do të kishte Ëngjëllin Mbrojtës, që janë SHBA.

I dëgjoj me kërshëri debatet dhe diskutimet që bëhen nga politikanë dhe opinionistë, të cilët flasin sot për pavarësinë e Kosovës, sikur të jetë frut i tyre, kur në fakt, sikur të ishte në dorën e tyre, pavarësia e Kosovës nuk do të bëhej kurrë realitet, pasi ata vazhdojnë të mbeten peng i konjukturave të së shkuarës. Kjo bashkësi tribale me prejardhje nga shteti amë, e pasuruar me kontigjente me hipoteka nga Kosova, fillimisht i çoroditi politikanët e Kosovës duke shkaktuar një të çarë frikësuese midis tyre, e cila përgjatë këtyre dhjetë viteve, nën kujdesin e vazhdueshëm të Ëngjëllit të tyre Mbrojtës, që janë SHBA-ve, u kurua me kujdes, sepse kundërshtarët politikë nuk mund të jenë kurrë armiq midis tyre, pasi ata i bashkon dhe i lidh në mënyrë të pazgjidhëshme ardhmëria e shtetit të Kosovës.

Bashkëqeverisja e Rugovës dhe Haradinajt shënoi fillimin e thyerjes të akujve të ndarjes, ndërsa duarshtrëngimi midis Rugovës dhe Thaçit, shënoi kthesën në historinë moderne të Kosovës.

I kam lexuar reagimet ndaj kryeministrit Thaçi kur ai bëri nderimet e duhura me rastin e tre vjetorit të humbjes të Rugovës. Disa shprehin pakënaqësi me këtë vizitë, disa të tjera kujtojnë kohët e shkuara. Të dy palët veprojnë mbrapsht. Koha e ndarjes midis krahut të luftës dhe Rugovës ishte koha e keqkuptimit të madh, e cila nuk duhet kurrë të përsëritet. Vajtja e Thaçit tek varri i Rugovës nuk ka si të jetë hipokrizi, por është veç në vijim të atij duarshtrëngimi që nisi midis tyre kur Rugova ishte gjallë, i cili shpreh thelbin e mënyrë së qeverisjes. Koha e keqkuptimeve i takon vetëm të shkuarës. Vetëm kësaj kohe duhet t'i frikësohen shqiptarët, të cilën duhet ta arkivojnë, si një dëshmi e frikëshme, që vepronte kundër vetë atyre dhe të ardhmes të Kosovës, që ka filluar më 17 Shkurt 2008. Kosova ka rilindur më 17 Shkurt 2008 dhe krahas saj vigjilon Ëngjëlli i saj Mbrojtës, SHBA. Së cilës duhet t'i jemi mirënjohës në jetë të jetëve, sepse pa të kjo ditë nuk do të ishte kurrë ky realitet që na ngroh të gjithëve.