VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve

GËNJESHTRAT SI DËSHIRA

Nga MAUREEN DOWD, New York Times


E Djelë, 05.23.2010, 02:13pm (GMT1)

UASHINGTON - T.S. Eliot shkruante për përzierjen e kujtesës me dëshirën. Politikanët bien në hall kur dëshira iu përzihet me kujtesën.

Ata e dinë se po keqpasqyrojnë një përvojë, por nuk mund ta ndihmojnë veten e tyre. Dëshira e tyre për të qenë personi që ata e përshkruajnë është tejet e papërmbajtur.

Politikanët janë aktorë të kurthuar në të njëjtin rol, dhe disa herë pas here ndjejnë nevojën ta braktisin skenarin. Ata janë shitës të angazhuar në shitjen e vështirë, dhe disa raste rrëmbehen nga pasioni.

Ta marrim Richard Blumenthal-in. Prokurori i përgjithshëm 64-vjeçar i Konektikatit, i cili kandidon për vendin e Chris Dodd në senat, kishte një rezumé të pastër të cilën nuk kishte nevojë ta shkapërdante. Ai ka grada nga Harvardi dhe Yale Law School, duke pasë punuar pranë juristit Harry Blackmun në Gjykatën Supreme, dhe duke pasë kaluar gjashtë vjet në Trupat Rezervë të Marinës.

Por si politikanët e tjerë, Blumenthal shtoi një filigran këtu dhe një atje, jo sepse atij i duheshin ata për të fituar, por ndoshta për shkak se veprimet më heroike ushqyen dëshirat e tij më të brendshme.

Ai lëshoi javën e kaluar të "disa fjalë të pavend" ku tregoi se pati shërbyer në Vietnam, kur në fakt ai mori pesë paralajmërime gjobitjeje përpara se të bashkohet me Rezervën Detare të SHBA - vetëm pasi shmangu një problem ligjor të rekrutimit. (Ai kishte punë zyre dhe organizonte një tip loje Toys for Tots.)

Këto raste, megjithatë, nuk kanë të bëjnë vetëm me fjalët. Ato kanë lidhje më të thella me identitetin.

"Unë mendoj se gënjeshtra janë si dëshirat," tha Bella DePaulo, një profesore psikologjie në Universitetin e Kalifornisë në Santa Barbara. "Pra, kur ju dëshironi të ishit një lloj i caktuar i personit që ju e dini se ju nuk jeni, dhe ndoshta ju nuk jeni të gatshëm për të bërë atë që do t'ju shndërronte në atë person apo nuk keni kthim prapa, atëherë bëhet shumë joshëse të gënjyerit.

Kishte a nuk kishte faj në lidhje me shmangien e Vietnamit apo jo, Blumenthal u bë një avokat i ashpër për të drejtat e veteranëve. Ai thjesht doli dhe tha: "Kam shërbyer gjatë epokës së Vietnamit", pastaj tha: "Në Vietnam, ne duhej të përballnim poshtërime dhe fyerje," dhe askush nuk i tha," Mirë se vjennë shtëpi. "Unë them, 'Mirë se vjen në shtëpi." "Ai nuk arriti të redaktojë shumë nga lajmet që ia jepnin përfytyrimin e hiperbolës.

Kjo mund të ketë pasur diçka të bëjë me atë që Davidi Halberstam e quajti "patriotizmi i vijës së gabuar që kalon nëpër këtë vend". Shkruar në Vanity Fair më 2004 për vrazhdësinë e së drejtën për trimëri të John Kerry-t në Vietnam, Halberstam tha: "Ne kërkojnë që demokratët të punojmë paksa më shumë për të vërtetuar se ata janë me të vërtetë patriotë dhe jo disi në kamp me armiqtë tanë. "

Dan Quayle flet për Luftën e Vietnamit të cilën ai e shmangu kur familja e tij nxori një varg argumentesh për ta marrë atë në Indiana National Guard. Megjithatë ai e quajti veten një "Veteran të kohës së Vietnamit" në literaturën e fushatës kur konkurroi për në Senatit më 1980.

 

Pete Dawkins, republikani ish-fituesi i trofeut Heisman në West Point, humbi në një garë të Senatit në New Jersey në 1988 pasi e tepëroi me mbideklarata. Më e keqja ishte një letër për mbledhjen e fondeve në West Point ku Dawkins, një gjeneral i dekoruar brigade në pension, rrjeshëm pohoi se ai kishte qenë i plagosur në Vietnam dhe kishte shërbyer dy turne në vend të një turni.

 

Faqja e editorialeve e The Wall Street Journal krahason mëtimin e Blumenthal për Vietnamin me mëtimet e vajzave të telefonatave të Eliot Spitzer, dhe e quajti karakterin e tij me të meta. Por llomotitësit kronikë mund të kenë karriera mbresëlënëse të shërbimeve publike.

Kur Joe Biden u prir nga politikani britanik Neil Kinnock për të rritur shanset e tij presidenciale në vitin 1988, ai në mënyrë të qartë u mbi-identifikua me jetën e Kinnock: dy fëmijë keltë të klasës punonjëse me një talent për llafe që u rritën pa privilegje në territorin e thëngjillit të minierave. Ndonjëherë Biden ka kredituar Kinnock dhe një herë e bëri ky këtë, duke folur në një debat në vetë të parë, çka krijoi problem kur faktet nga jeta Kinnock të përmendura nga Biden dolën të ndryshme.

Por Biden është padyshim një njeri i mirë. Ai vazhdoi të jetë i vërtetë për Irakun, duke pasuar zëvendëspresidentin i cili nuk ishte aspak i tillë.

Al Gore u kritikua gjatë fushatës 2000 për një tendencë për të rritur të vërtetën, por ai ishte i pafajshëm në krahasim me ekzagjerimin e turpshëm që W. dhe Çeni bënë për mashtrimin e vendit lidhur me situatën e pushtimit të Irakut.

Më 2008, Hillari Klinton u kap me Tabelën pÄ—rmbledhÄ—se dy herë. Ajo shqetësohej që koha e saj si zonjë e parë nuk ishte thelbësisht e mjaftueshme, kështu që ndërtoi disa udhëtime jashtë vendit që të tingëllojë më presidenciale.

Ajo do të pranonte për "keqformulim" pas thënies se kishte ulur kokën poshtë për t'i shpëtuar nga zjarri snajper pas zbritjes në Bosnjë më 1996, kur në fakt ajo u takua me një vajzë të vogël që lexoi një poemë. Hillari e fryu gjithashtu rolin e saj në procesin e paqes irlandeze.

Por si veteranët të cilët e rrethuan Blumenthal duke thirrur "Ooh-Rah!" në një konferencë shtypi, irlandezët i ishin shumë mirënjohës Hillarit për mbështetjen e saj pa përmendur fjalë lajkatare. Ajo u bë një sekretare e respektuar e shtetit.

Me kleptomani politike, vë në dukje DePaulo, "gënjeshtrat tuaja ndodh shpesh të zbulojnë se kush dëshironi ju të jeni"./Elida Buçpapaj

--

May 22, 2010

Lies as Wishes

By MAUREEN DOWD

WASHINGTON

T. S. Eliot wrote about when memory mixes with desire. Politicians get in trouble when desire nixes memory.

They know they are misrepresenting an experience, but can't help themselves. Their desire to be the person they describe is too overpowering.

Politicians are actors trapped in the same part, and some occasionally feel the need to punch up the script. They are salesmen engaged in the hard sell, and some occasionally get carried away.

Consider Richard Blumenthal. The 64-year-old attorney general of Connecticut, who is running for Chris Dodd's seat in the Senate, had a fine résumé that needed no sprucing up. He has degrees from Harvard and Yale Law School, clerked for Justice Harry Blackmun on the Supreme Court, and spent six years in the Marine Corps Reserve.

But like other politicians, Blumenthal added a filigree here and there, not because he needed them to win, but perhaps because those more heroic actions fed his innermost desires.

He copped last week to "a few misplaced words" that indicated he served in Vietnam when in fact he received five deferments before joining the Marine Reserve stateside "” only after pulling a low draft number. (He had desk jockey duty and organized a Toys for Tots drive.)

These cases, however, are never merely about words. They're more profoundly about identity.

"I think that lies are like wishes," said Bella DePaulo, a psychology professor at the University of California at Santa Barbara. "So when you wish you were a certain kind of person that you know you're not, and maybe you're not willing to do what it would take to become that person or can't go back, then it becomes very tempting to lie."

Whether out of some residual guilt about avoiding Vietnam or not, Blumenthal became a fierce advocate for veterans' rights. He slipped from merely saying "I served during the Vietnam era" to saying "In Vietnam, we had to endure taunts and insults, and no one said, "˜Welcome home.' I say, "˜Welcome home.' " He failed to correct many news reports that printed his spurts of hyperbole.

It may have had something to do with what David Halberstam called the "patriotism fault line running through this country." Writing in Vanity Fair in 2004 about the right's scurrilous smear on John Kerry's bravery in Vietnam, Halberstam said, "We require Democrats to work a little harder to prove that they're really patriotic and not somehow in league with our enemies."

Dan Quayle supported the Vietnam War that he avoided when his family pulled strings to get him into the Indiana National Guard. Yet he called himself a "Vietnam-era veteran" in campaign literature when he ran for the Senate in 1980.

Pete Dawkins, the Republican former Heisman Trophy winner at West Point, lost a Senate race in New Jersey in 1988 after being ensnared in a web of overstatement. The worst was a fund-raising letter to West Point graduates in which Dawkins, a decorated retired Army brigadier general, falsely claimed that he had been wounded in Vietnam and served two tours there instead of one.

The Wall Street Journal editorial page compared Blumenthal's stretching on Vietnam to Eliot Spitzer's stretching out with call girls, and called his character flawed. But chronic puffer-uppers can have impressive public service careers.

When Joe Biden aped the British politician Neil Kinnock to boost his own presidential chances in 1988, he clearly overidentified with Kinnock's life: two scrappy, working-class Celtic kids with a talent for gab who rose without privilege in coal-mining territory. Sometimes Biden credited Kinnock and once he didn't, speaking at a debate in the first person, which created a problem when facts from Kinnock's life and Biden's diverged.

But Biden is obviously a decent guy. He went on to become a truth-teller on Iraq, succeeding the vice president who was anything but.

Al Gore was criticized during the 2000 campaign for a tendency to heighten the truth, but it was innocent compared with the vile exaggeration that W. and Cheney employed to trick the country into going along with an invasion of Iraq.

In 2008, Hillary Clinton got caught burnishing her résumé twice. She worried that her time as first lady was not substantive enough, so she built up some foreign trips to sound more presidential.

She had to concede she "misspoke" after saying she had run head down to evade sniper fire after landing in Bosnia in 1996, when actually she was met by a little girl who read a poem. Hillary also hyped her role in the Irish peace process.

But like the veterans who surrounded Blumenthal shouting "Ooh-Rah!" at a news conference, the Irish were so grateful to Hillary for her support that they did not mind the blarney. She's gone on to become a respected secretary of state.

With political kleptomania, DePaulo notes, "your lies often reveal who you wish you were."

Përktheu Elida Buçpapaj


Copyright © 2005-2008 Nulled by [x-MoBiLe]. All rights reserved.