Është për të pasur paksa pakënaqësi tek sheh njerëz të ndryshimshëm të të japin
mendje. Çfarë do t'u thuash në vështrim të parë, kur puna e do që njohuritë t'i
gjesh porsi fillimmbarim.
Më ka qëlluar shpeshherë që të më thonë deri edhe tek
mbiemri im Bozha që ardhka nga gjuhët sllave, ku fjala bozhe në përkthimin në
shqip do të thotë Zot. Por, po marr edhe qes...hjeqetësinë që besoj e kapte
edhe mendjen e madhe të krijimit. Llazar Gusho apo emri letrar i tij Lasgush
Poradeci. Por, si o njeri që di sa di edhe di si di, më thua pa u menduar në
thellësi...?! Por sot do ta pranokam unë këtë gjë...?! Edhe për qetësi do të të
mbush mendjen...?! Kur gjuha shqipe qenka në rrënjë të gjuhëve, si ka mundësi të
mos e ketë këtë fjalë edhe e paska një gjuhë që nuk e ka thellësinë e gjuhës
rrënjë...?! Por, edhe nëse mbështetemi në rrënjë të fjalës bozha, a të shkon
mendja tek fjalëbashkimi boz-ha, pra, bozë ha...! Sa për ë-në tek fjalëzbërthimi
bozëha ajo bie për arsye tingëllimi e kumbimi më me mirësi...! Do të më thuash se
boza nuk hahet, por pihet...! Por, po ashtu unë po të them ty, për të hyrë po
ashtu më në thellësi dhe nuk do bësh gabimin e fjalëshpejtësithënies...! Po kur e
grijmë me bukë, si bëjmë edhe për dhallën si do të themi: hamë apo pimë bozë...?!
Do ta pranoja porsi pasurim kuptimin e fjalës bozhe si përkthim të fjalës Zot,
por jo fjalën bozha kur në shqipe bëhet zbërthimi i plotë. Mendohu e thellohu
dhe do ta gjesh saktësinë...!
Po ashtu hasim njerëz që duan t'i bien rrugës me
shkurtime...! Shohim që pa arsye fillojnë e i largojnë fjalës shijehollësinë...!
Shohim kur përdorin në shkrimet kritike apo edhe në mendjedhëniet e gabuara. Po
ku ka bukuri më të madhe se përqendrimi dhe shijimi i fjalës...?! Sa e fyen
fjalën kur e përdor gabim...?! Fjalët e përdorura i shohim të shkruara edhe ato
janë fjalët don e din për fjalët do e do në shqipe të kulluar...?!
Përshemullsime: - A po e din? A e don apo jo? Por, a ka më bukurimadhështi se
përqendrimi dhe hollësishijimi...?! - A e di? - A e do apo jo? Po ashtu fjala
dhembje ka për rrënjë foljen dhemb, që qëndron në këmbë kudoqë ta hedhim si në
zgjedhime edhe në fillim të mendimit apo të rrënjës së fjalës...!
Fjala ,Vjena
kryeqyteti i Austrisë na vjen në zbërthimin e foljes vjen+a...! Vjen a..., nuk
vjen? Silvi Hoxha na pret me librin "Gjenerali i ushtrisësë së vdekur" nga
shkrimtari i shquar Ismail Kadare, kurse sapo takohemi në bashkësi, fillojmë e
flasim për gjeniun e letrave me emrin letrar, Lasgush Poradeci apo si pëlqejmë
ta thërrasim me emër të plotë Llazar Gusho për librin "Ftesë në studio" po nga
shkrimtari i shquar Ismail Kadare një libër ku hidhen kujtimet mbarësimtare nga
gjuha e rr...allë shqipe, nga mendimet madhështimtare mbi shkrimin që nga
Poezia që mban mbretërimin e ndjenjave dhe jetëplotësisë...!
Ndalemi tek pjesa
ku Llazar Gusho shprehet për përgjegjësinë që mban njeriu i ndjenjëthellësisë
për mosmbarësivajtjen e gjërave si dëshiron njeriu që mban këto ndjenja...! E
kemi fjalën për shprehjet: E vramë Vinçens Prendushin apo dhe: Poeti përgjigjet
përçdogjë...! po e shprehim me me tingëllim këtë shprehje për të fituar një
lartësimadhështi, duke e menduar me peshim më patingëllimtar shprehjen: Poeti
përgjigjet për gjithçka...! si e gjejmë të shkruar në libër fjalëpërfjalë...!
Në kujtime na vijnë edhe frymëzimet rrëmbimtare që na kanë dhënë krijimet e
autorit të shquar Fahri Balliu, një njeri që ka shijehollësi, duke e parë jetën
në përgjithësi...! Po ashtu na kujtohen edhe profesori Jörg Kuglin, si e kemi
bërë fjalë, herëmëherë flasim për nxitimin në shtypin me papërgjegjësi të disa
televizioneve apo gazetarëve ku zëvendësojnë ë-në me e-në duke i humbur fuqinë
gjuhës madhështimtare dhe të kulluar që kemi...!
Jörg Kuglin na kujton njohjet
e babait të tij dhe miqësimet që ai ka pasur nga Turqia: poetët Nazim Hikmet,
Orhan Veli, Rifat Oktaj dhe Xhevdet Melih Andaj apo shkrimtari i humorit Azis
Nesin dhe Jashar Qemali...! Antologji e poezisë turke ka qenë libër ku shohim
përkthime nga Fatos Arapi, Betim Muço e të tjerë...! Dritëro Agolli, bën një
parathënie të rrallë po ashtu ku më pas merr frymëzimet nga krijimet e ku vjen
edhe krijimi në vargje me Këngën e Turkeshës, poezi që më pas bëhet edhe këngë
e kënduar nga këngëtarja e shquar Irma Libohova. Ja se si thuhet shprehimisht
tek një kollonë e saj: Atje larg në Adana/ Me kopështe lulëzuar/ Ju betohem
ndonjëherë, Jo, nuk kam dashuruar...! Nuk duam ta shohim gjuhën porsi ndarje.
Vetë koha i ka përzgjedhur fjalët dhe nuk i ka lënë në rrugë, përkundrazi i ka
rrahur koha deri në shijehollësinë që marrim nga mendjet mençurimtare, që u
kanë dhënë shprehje e hapësirë e pasurim, gjë që duhet ta bëjnë edhe më me
mirësi edhe më me mundim edhe ata njerëz që kanë më për lehtësim hedhjen e
fjalëve në erë...? Por, kujdes me kur e hedh fjalën në erë, fjala ftohet edhe po
u ftoh fjala, ftohet edhe goja që e thotë fjalën pa mendim...!
Përse në shqip do
të duhet të themi me saktësi vëth edhe jo vath...?! Fjala vëth ka rrënjë fjalën
vë...! Vë në vesh vëthët...! Vë+th prapashtesa që tregon zvogëlim sendesh a
dukurish...! Pra, fjala vëth ka biukuri e saktësi dhe jo fjala vath. Se me shtimin edhe të një ë-je na vjen emir vathë...!
Nuk besoj se do të hysh në vathë me papjekuri edhe ti o njeri që nuk e mendon
fjalën me thellësi...?! Dhe fjala dhembje poashtu në krahasim me fjalën dhimbje
ka më me saktësi...! Fjala dhembje ka rrënjë fjalën dhemb...! Më dhemb
dhembja...! Folja dhemb merr zgjedhim duke qenë porsi rrënjë...! Mund ta
përdorim foljen dhimbte, por porsi pasurimshtim, por jo porsi
saktësigjerësi...! Kur flet mençurimi, dëgjoje me qetësi...! Fjalët me emra
qytetesh a fshatrash Vishegrad apo Bozhigrad...? Po edhe këtu nëse thellohesh e
gjen një fjalë në kohë në shqipe të kulluar...?! Vishegrad a nuk janë pothuajse
në ngjashmëri bashkëtingëlloret t-ë dhe d-ë, pra, me saktësi mund të themi
Vishen gratë apo bozë hanë gratë...! Për arsye kumbimi fjalëve u janë hequr apo
janë ndërruar me zanore apo bashkëtingëllorë në ndryshim...! Gracen është një
fshat në Kërrabë, rrugës kur shkon për në Elbasan. Gra me cen...?! Apo fjalë
fshatrash në Shqipëri si Palasa që mund ta zbërthejmë: Pa sa la...?! Përkundrazi
me ndryshimin që merr fjala me Pa+la+sa jep bukuripapërshkrime...!
Nuk jam me
mendimin se ne kemi fjalë të shumta të emrave të fshatrave apo qyteteve në
gjuhën sllave...?! Thellimi na bën që të çojmë mendjen tek mendimi që përmenda më
në lartësi...! Nuk ka mundësi që një gjuhë rrënjë të mos ketë pasurim në fjalë
edhe të mos ketë mundësi për pasurimpambarime...?! Krijimet e kanë bërë punën në
kohë dhe në natyrë kërkohet që t'i nxjerrësh nga këndet e fshehta, që t'i jepen
njerëzimit për mësimmençurim. Mendohu në fillim të një pune, rrugëtimi apo të
një mendimi, sepse një thellësi në ndjenja, sjell përvojëpërçimin, durimin dhe
lutjemençurimin në përfundimin që merr njeriu në çdogjë...!