NJË KOMB I TËRË NË UDHËKRYQ... Nga PANO HALLKO
E Martë, 09.02.2014, 03:17pm (GMT+1)
Duke u nisur për në Konferencën e Berlinit, kryeministri Rama, ndër të
tjera tha: "Europa duhet të dijë se shqiptarët janë një asset i paçmuar
për të". Padyshim kryeministri e kishte fjalën për bashkëjetesën
shembullore të shqiptarëve mes të gjitha feve dhe sekteve që lulëzuan
ndër shekuj, e kryesisht me shumë etje në këto 24 vite.
A kishte të
drejtë në këtë frazë ai? Thënë sipas Naimit të madh, ai kishte të
drejtë, sepse Naimi na thoshte: - "Bëni kujdes, pasi atë notë që i
vendos vetes çdo komb, atë notë i venë edhe të tjerët atij".
Por përtej harmonisë fetare të mirënjohur, çfarë bën ky kombi ynë, brenda dhe jashtë kufijve administrativë të Shqipërisë?
I
gjithë kombi është në një luftë të brendshme të shprehur në një
instinkt gati shtazarak (e që asnjë shtazë nuk e ka), instinktin e
vëllangrënies. Jo thjesht të vëllavrasjes, pasi atë vepër makabre po e
kryejmë tmerrësisht mrekullueshëm në 24 vitet e demokracisë së supozuar.
E tamam ky instinkt e ka çuar atë në një udhëkryq, aspak historik,
përkundrazi të pështirë. Shqipëria londineze, e cila ka edhe tagrin e
shtetit amë-pavarësisht sa e ka justifikuar këtë në 24 vite, në
funksionimin shtetëror të saj, ndeshet me pritat e ngritura nga ata që
ikën, në emër të interesave që mesa duket qëndrojnë e rezistojnë, të
trembura se mos mbi to ndonjëherë bie drita e ligjit.
Në kohën kur
lokomotiva e Europës, Gjermania, përmes kabinetit të Kancelares ka
lajmëruar vendet pjesëmarrëse se në konferencën përmbyllëse të shtypit
Angela Merkel do të paraqitet vetëm me Kryeministrin e Shqipërisë dhe jo
me të gjithë kryeministrat e Ballkanit, mërzitet Beogradi, por edhe ca
"shqipo" këtu nuk ndjehen mirë.
Por Europa na sheh në televizor...
Presidenti
i shtetit "amë" shkon në Austri e atje padit qeverinë e vendit të vet,
në thelb shtetin e tij, qytetari nr. 1 i të cilit ai është, në emër të
interesave të errëta të klaneve të partisë që "e lindi" (vërtet, cila
parti e lindi këtë?). Është po ky president, që duhej të ishte
nëpunësi numër 1 i këtij shteti, e jo militanti numër 1 i partisë që e
emëroi dhe iku, i cili mbledh komunarët "e djathtë", i kthen ata në
tokmakër traseje, e me kokat e tyre, i bie...ligjit të reformës
territoriale.
E kështu, presidenti hedh qeverinë e vendit të vet (në
thelb shtetin që ai drejton), në gjyq, pra në Gjykatën Kushtetuese. Pra
shteti në gjyq, në gjykatën e vet, që presupozohet se është kolonë e
pavarur e po këtij shteti. Themi shteti, pasi nuk bëhet fjalë për një
ligj, për hartimin e të cilit qeverisë "i mori koka erë". Jo, bëhet
fjalë për paketë të tërë ligjesh thelbësore, të cilat mëtojnë të
ndryshojnë faqen e këtij vendi në të gjitha kuptimet, e ta bëjnë të vijë
edhe erë shtet.
Askush nuk mund të ngatërrojë konceptet shtet dhe
qeveri, por kur qeveria ka edhe mbi tre të katërtat e votave-të pa
vjedhura kësaj here, atëherë besoj nuk ka vend për keqkuptime. Qëndrimi
i nëpunësve eunukë të këtij shteti është i njëjtë me atë që shpalli më
14 tetor të vitit 1925 në kuvendin zogollian, kur Eshref Frashëri kur
tha: - "Nuk kam ndërmend të lë karrigen, për punërat e shtetit". Kështu,
nëpunësi që duhet t'i bëjë gjëmën keqbërësit në emër të shtetit,
katandiset qenie biologjike, e kështu, mbetet që ai të marrë rrogën e
benefitet, pa shteti... "aty është, do bëhet"!...
Njerëz barkmëdhenj
(siç shumica dërrmuese e shqiptarëve u katandis në shoqërinë e
konsumit), banorë të Lazaratit të veriut-Dukagjin, shkojnë e bëjnë foto
pranë "trofeut" të tyre-helikopterit të shtetit të tyre, që ata me
plumbat e shtetit të tyre, e rrëzuan plot krenari, në mbrojtje të drogës
që e kultivonin ndër vite.
Në Kosovë ish-kryeministri (që ende
është në detyrë), e pranon që fituan "ata të tjerët", por thotë se
kryetarin e Kuvendit në Prishtinë do ta emërojë ai vetë, e se në krye të
qeverisë së atyre që fituan, do të jetë po vetë ai. Pra, edhe Kosova është në gjyq, pra në Gjykatën e saj Kushtetuese.
Në
Shkup të shtata partitë shqiptare-dhurata më e mirë për Gruevskin, në
vend që të "rrihen" me maqedonasit për zbatimin e Marrëveshjes së Ohrit,
e cila mbeti në thelb një kartë e përdalë, hanë mishin e njëri-tjetrit
përpara maqedonasve dhe kamerave të tyre, për t'u treguar atyre se janë
më besnikë karshi tyre, shumë më besnikë sesa ata e mendojnë. Dhe
maqedonasit, me "njerëzillëk xhentëllmenësh", ndërhyjnë për të ndarë...
shqiptarët!
Tenton njeriu të hyjë në websitin e Bashkisë së Ulqinit shqiptar të Malit të Zi, por gjen përgjigjen, citoj: "Webfaqeja
është vetëm në gjuhën serbe, se di sa mund të të hyj në punë".
Këmbëngul njeriu për faqen shqip të atij web-i, por merr sërish
përgjigjen e "kulturuar":
"http://opstinaulcinj.com/ Kjo faqe tjetër është edhe shqip, por më duket se është në punim e sipër dhe nuk është funksionale".
Çfarë do të (ri)shkruanin dy njerëz?
Mark
Milani, edhe po të ngjallej sot, do të rishkruante po ato që shkroi
dikur: - "Siç e kam thënë dhe diku tjetër, ata kërkojnë diçka dhe ajo që
kërkojnë është lavdia (sot euro e dollarë- P.H), sepse vetëm me anë të
saj ata mund të ngrenë lart si emrin e tyre, ashtu dhe atë të fisit (sot
lenë të pasur të pjellët e tyre dhe jo vetëm-P.H). Kjo vjen ngaqë këta
njerëz dikush i mëson së prapthi, e ai dikushi fillon t'i lavdërojë dhe
t'u aprovojë veprën e tyre të mbrapshtë. Në një vend ku nuk ka gjyqe
(siç sot nuk kemi drejtësi-P.H), i keqi ndihmohet nga më i keqi, ndërsa
gjyqi turk (pse jo ai grek, serb, maqedonas, italian &CO sot? P.H), i
ndihmon të dy së bashku, dhe si për çudi, një punë e shëmtuar
lavdërohet, madje mund të këndohet edhe në këngë. Një gjë të tillë
turqit (lexo: "avokatët" bashkëkohorë të shumëpaguar-P.H), e bëjnë për
ta shtuar krimin dhe të keqen në mes shqiptarëve. Në këtë mënyrë, duke u
mbështetur i keqi tek më i keqi, gjë për të cilën edhe vetë turqit kanë
ndihmuar jo pak, njerëzit detyroheshin të përballonin krime të tilla
si: i ati ndaj të birit, vëllai ndaj vëllait, fshatarët ndaj
njëri-tjetrit, aq sa të krijohej përshtypja se sundimi i së keqes dhe i
krimit ka mbirë në shpirtin e këtyre njerëzve dhe ata të ndodhur mes të
mirës dhe të devotshmes, pa dashje apo pa u menduar mirë (kjo e dyta ka
shumë mundësi P.H), i shkaktojnë aq shumë të këqija njëri-tjetrit".
(M.Milan- "Jeta dhe zakonet e shqiptarëve", faqe 85). Pra, këto do
të rishkruante Mark Milani edhe sot po ngrihej nga varri e të shikonte
bëmat e shqiptarëve, si "jashtë shtetit", ashtu edhe "brenda atdheut".
Mendoj se edhe Noli ynë i madh, nëse do të ngrihej nga varri, përsëri do të rishkruante vargjet e tij famozë: "Ç'thot'
ajo e vé e gjorë/- Mbretëreshë pa kurorë/Faqe-çjerrur, lesh-lëshuar/
Shpirt e zëmër përvëluar/Gjysm' e vdekur:-"O Shqiptarë!/Nënës, mos ia
bëni varrë!". Dhe udhëkryqi po aty. Deri kur?!..
PANO HALLKO
|