VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve

E KRITIKOJ TOPALLIN, PO JAM PROGEGE, PROSHKODËR, PROSHQIPËRI E PRODEMOKRACI

Nga ELIDA BUÇPAPAJ

E Enjte, 10.20.2011, 11:06am (GMT1)

ã€€

Replikat e shkëmbyera mes presidentit të republikës dhe kryetares së parlamentit e përmbytën shtypin e Tiranës, duke acaruar klimën midis krerëve të dy institucioneve. Do desha të reagoja më parë, por thashë pa të pres pak, sa të qetësohen ujërat, se mos më damkosin si antiPD, antiShkodër, antigegë, antiFishtë, antidemokraci, antiintegrim apo antiJozefinë. Sepse i tillë ishte instrumentalizimi që kishte gjeneruar një fushatë antiTopi që të merrte me vete. Në fakt unë e dua Shkodrën, jam e martuar me gegë dhe jam nënë gegësh, jam demokrate, jam prointegrimeve të Shqipërisë, jam shqiptare, jam patriote, jam gazetare dhe nuk kam frikë nga e vërteta dhe për më tepër jam një njeri i lirë, pa hipoteka dhe i kontribuoj vendit tim pa synuar që të vjel privilegje, poste, çka mendoj se në demokraci privilegjet rrjedhin prej meritokracisë.

Në fakt, unë kam shkruar shumë në favor të Jozefina Topallit, e kam marrë në mbrojtje pa fund, dhe meqë scripta manent, kjo mund të vërtetohet lehtas. Për gjatë viteve që Skënderi ishte kryeredaktor i Bota Sot dhe unë editorialiste, qendra e djathtë ishte qendra e vemendjes, pra Jozefina Topalli ishte përherë e pranishme. Por meqë gazeta Bota Sot ishte e pavarur dhe për këtë as nuk financohej nga partitë dhe as nuk merrte falenderime, kur në fakt shtypi aktual i Tiranës ishte dhe është totalisht partiak.

E kam marrë në mbrojtje Jozefina Topallin veçanërisht kur Ilir Meta e sulmoi atë fizikisht në Parlament, bëra detyrën time, dhe kështu do të veproja edhe sot, por kjo s'do të thotë se simpatitë politike të miat të shkojnë deri aty sa të më indoktrinojnë trurin dhe të gjykoj si të jem një lejfene e tranzicionit. Pra demokracia më jep të drejtë, t'i jap të drejtë kujt e meriton. Sa për presidentin Topi, kam pritur që më 21 janar të kishte një reagim tjetër, që më 8 maj të mos votonte për Edi Ramën dhe që të mos e kishte dërguar as këshilltarin dhe as kurorën e tij me rastin e largimit nga kjo botë të diktatorit të fundit komunist, por e kush nuk gabon në Shqipëri?

Gjithsesi Bamir Topi deri para pesë vjetësh ishte numri dy i PD-së, pra vinte direkt pas Berishës, ishte kryetari i grupit parlamentar të PD-së dhe PD bëri gjithçka që ai të zgjidhej President i vendit. Më kujtohet vera e vitit 2007, sa e nxehtë ishte, për faktin se rrezikohej që vendi të futej në krizë nëse kandidatura e Bamir Topit, e zgjedhur si më e mira nga PD dhe direkt nga Berisha, të mos merrte votat. Dhe më kujtohet se Fatos Nanon, Neritan Cekën dhe atë grup të deputetëve të majtë që e votoi, PD i shpalli heronj.

Ndërsa sot situata është me kokë poshtë, për shkak të luftës klanore në rradhët e kryesisë së PD-së, diçka e njohur dhe e shpallur, si "grupi i Jozefinës", "Grupi i Bamir Topit", "Grupi i Ridvan Bodes". Vetë deputetët e PD-së në mënyrë konfidenciale t'i tregojnë të gjitha dhe jo vetëm ne gazetarëve por çdokujt, pra nuk ka sekrete. Problemi është se kjo luftë brenda llojit dëmton jo vetëm qendrën e djathtë dhe shkakton erozion, por e dëmton edhe nivelin e demokracisë si brenda partisë më të madhe në vend, ashtu edhe në rrang vendi, sepse meqë e majta vjen me hipoteka nga e shkuara, qendra e djathtë, si antikomuniste, detyrimisht shihet si një parti që është e lidhur më shumë me fatet e kombit dhe interesat kombëtare. Në fakt lufta midis llojit e largon vëmendjen nga prioritetet dhe kthen si prioritet interesat e ngushta të klaneve dhe, në fund të fundit, demokracia shqiptare nuk është pronë e emrave të përveçëm, por është pronë e popullit shqiptar. Prandaj vendosa të shkruaj.

Po e nis kronologjikisht si zuri fill kjo histori, si një panair kotësie. Pikërisht ditën që presidenti i Republikës të Shqipërisë, simboli i unitetit të kombit dhe Komandanti i Forcave të Armatosura shkon në Shkodër, më 15 tetor, në një ceremoni zyrtare për të nderuar lart punën dhe kontributin e personaliteteve të shquara shkodrane në fushën e artit dhe të sportit, duke i dekoruar me Urdhrin "Mjeshtër i Madh" z. Ded Bregu, z. Petrit Osmani, znj. Liljana Kalleshi, z. Osman Mula, z. Sabah Bizi, z. Paulin Ndoja, z. Zef Gjoni dhe z. Luan Borova (Pas vdekjes) - të më falni nëse kam harruar dikë - ndërkohë duke shprehur në maksimum vlerësimin për Shkodër locen dhe figurat e saj të ndritura, por edhe duke marrë prej Shkodrës dhe shkodranëve mirënjohje për nderin që iu kishte bërë. Sepse Shkodra është zemra e demokracisë shqiptare, Shkodra më e vuajtura, më e duruara, më e bukura dhe më mira.

Pikërisht, ndërsa Topi i kishte shkuar në shtëpi Topallit, në Shkodër, sipas kodit të nderit të shqiptarëve, ku miku respektohet, por edhe armiku kur të vjen në shtëpi respektohet njëlloj, Kryetarja e Kuvendit të Shqipërisë Zonja Jozefina Topalli, e akuzon "Ramën dhe Topin si celulë antieuropianiste", akuzë e fortë, e hidhur.

Kësaj here Ed Rama u tregua xhentëllmen, i hapi rrugën Jozefinës duke iu përgjigjur me një "sikur" dhe duke thënë "unë jam ashtu si thotë zonja Topalli, nëse Zonja Topalli është Merilin Monroe". Pra përderi sa zonja Topalli nuk është Monroe, unë nuk kam si të jem ai që ajo më akuzon. Zonja Topalli në fakt e priti me indiferencë reagimin e Ramës, sepse krahasimi me Merilin Monroen në fakt nuk të ngjall reaksion negativ. Nga ana e tij, Presidenti i Republikës reagoi duke i bërë Zonjës Topalli një kërkesë që kjo e fundit ta flasë korrekt gjuhën shqipe, pra jo me dialekt por gjuhën letrare.

Kaq mjaftoi dhe reaksioni ishte rrufe, një fushatë sulmesh e denigrimesh ku u shkua deri aty sa figurat të cilat presidenti Topi dy ditë më parë i kishte nderuar në Shkodër me nderet më të larta e akuzonin për tradhti duke recituar vargjet e Fishtës, Mjedës e Fadil Krajës. O Zot i Madh. Ishte për të zënë kokën me duar. Nga ana e vet, Jozefina e akuzoi Topin Haxhi Qamil, antigegë e çfarë derivon prej kësaj, ndërsa shtypi rozë i Tiranës zjente dhe bubullonte, deri aty sa një pasardhës i Haxhi Qamilit sot e akuzon dhe kërcënon Topallin me kanun. Përsëri o Zot i Madh, për të zënë kokën me të dyja duart, dhe situata degjeneroi deri aty sa batutat midis palëve iu paraqitën opinionit publik nga një dorë opinionistësh si luftë dhe kontradikta midis katolikëve dhe myslimanëve.

Dhe këtu arriti kulmi. Prandaj mendova që t'i shkruaj këto rradhë, që të marrë fund kjo farsë e borgjezëve të rinj, të cilëve pushteti u ka zënë sytë dhe për hir të interesave vetjake janë gati t'i venë flakën deri bashkekzistencës paqësore tradicionale që ekziston mes myslimanëve, katolikëve dhe ortodoksëve shqiptarë. Opinioni shqiptar nuk indoktrinohet nga fushatat instrumentalizuese. As Shkodra, aq më pak, e para, e cila nuk indoktronohej nga diktatura duke u tallur me të me ato anekdotat aq të kripura.

Pra ajo që dua të them është se qendra e djathtë është në syrin e ciklonit për shkak të luftës midis klaneve, të cilat, në vend që të kenë sjellje të përgjegjëshme, harrojnë gjithçka, harrojnë ata që i përkrahën, harrojnë ata që i votuan, harrojnë ata që merituan të shpërbleheshin, si ndodh kudo në vendet demokratike, ku funksionon meritokracia dhe jo klanet apo kastat. Sepse duke qenë 6 vjet në pushtet dhe duke krijuar "armiq" brenda llojit, atëherë kjo është një goditje që i jepet jo vetëm PD-së, por edhe qendrës së djathtë, çka nuk duhet të tolerohet.

GEORGE CLOONEY LE TË BËHET SERB, POR KONSTANDINI I MADH ËSHTË DHE DO TË MBETET ILIR