Në Maqedoni gjithnjë është tentuar se si numrin e shqiptarëve ta minimizojnë, ndërsa atë të popullsisë maqedone ta hiperbolizojnë. Kështu është vepruar, por edhe tash veprohet në mënyrë të njëjtë. Në vitin 2002, një "demograf" maqedonas, anëtar i ASHAM-it, Todor Petrovi do të deklarojë se në Maqedoni nuk ka më shumë se 15 për qind shqiptarë. Për këtë u reagua me kohë në të përditshmen "Flaka" e titull "Kush dhe pse jep të dhëna kuturu për numrin e shqiptarëve të Maqedonisë".
Tani përsëri paraqiten "ethet" e regjistrimit të vitit 2012. Dhe tani dy parti politike maqedonase të afërta me pushtetin dolën me deklaratë se shqiptarët përbëjnë 17 për qind të popullatës së Maqedonisë. E injorojnë të dhënën zyrtare prej 25,2 (25,17) për qind. Sidoqoftë, këta të dhëna bien ndesh me të dhënat zyrtare të vendit.
Së drejti edhe këta të dhëna zyrtare janë të minimizuara (25,2%) ndaj atyre reale të bazuara në shtimin natyror të kësaj popullate, e cila sillet mbi 33 përqind (1994), që do të thotë se përqindja e kësaj popullate është dukshëm më e lartë nga ajo zyrtare.
Mu për këtë, do të mundohem që në bazë të të dhënave të disa fakteve demografike, një të dhënë të tillë ta demantoj se përqindja e popullsisë shqiptare nuk është 17 përqind dhe as ajo zyrtarja nuk përputhet me atë të shtimit natyror. Për këtë do të marrë të dhënat e BBC-së dhe atë të CIA-s, të cilët vërtetojnë se numri dhe me të edhe përqindja e kësaj popullate është dukshëm më e lartë se sa vërtetojnë të dhënat zyrtare, dhe mos të fasim për të dhënat e disa partive politike ose disa "demografëve" maqedonas.
Për fillim do të marrë lëvizjen e numrit dhe me të edhe të përqindjes së popullsisë shqiptare gjatë regjistrimeve të zhvilluara: 1948, 1953, 1961, 1981, 1994, 2002. kjo lëvizje do të dukej kështu:
Viti i regjistrimit |
1948 |
1953 |
1961 |
1971 |
1981 |
1994 |
2002 |
Nr. i popullsisë |
197.389 |
162.594 |
183.108 |
279.871 |
377.208 |
441.104 |
509.083 |
Përqindja (%) |
17.1 |
12.4 |
13.0 |
17.0 |
19.8 |
22.8 |
25.2 |
Nga tabela shihet se fjatë periudhës së viteve 1953, 1961 dhe nga gjysma e vitit 1971 të regjistrimit, kjo popullatë ka pasur një përqindje prej nën 15% (e dhënë e Todorovit). Përqindje të ulët të shtimit natyror kjo popullatë do të ketë në periudhat e viteve 1953 (12.4%) dhe 1961 (13.0%). Këto janë periudhat më të hidhura të shqiptarëve, periudha kur një numër i madh i shqiptarëve, nën trysninë slave u detyruan të migrojnë në Turqi. Kjo njihet edhe me emrin: Periudha Rankoviçiane, kur shumë fshatëra shqiptare të Manastirit, Prilepit, Krushevës, Velesit mbetën me disa apo pa asnjë banor shqiptar.
Me Kongresin e Brioneve, kur veprimtaria e këtij ministry të punëve të bredshme u kritikua nga mbarë popullata e idh Jugosllavisë dhe si e tillë u dënua edhe vet Rankoviqi. Pas Kongresit të Brioneve, për shqiptarët e ish Jugosllavisë filloi një jetë më e qetë dhe shumë shqiptarë e braktisën migrimin për në Turqi. Mu për këtë, në regjistrimet e pas Brioneve, numri dhe përqindja e shqeiptarëve ne Maqedoni filloi të rritet edhe atë prej 12.4 dhe 13.0 (1953 dhe 1961) në 17.0 përqind në viti 1971.
I njohur na është edhe getoizimi i shqiptarëve gjatë periudhës së viteve 1981-1991. Kjo ishte periudhë e diferencimeve, periudhë më e hidhur e këtij populli. Periudhë kur kritikohej nëna shqiptare vetëm e vetëm pse lind shumë fëmijë. Mu për atë do ta quajnë "lavatriçe", "fabrikë lindjesh", nacionaliste, shoviniste, iredetiste dhe mori etiketimesh tjera njerrë nga arsenali më i fëlliquri nacional-shovinistë maqedonas. Ndër masat më drastike për zvogëlimin e numrit të të lindurve-natalitetit, ku u garantohej shtesa fëmijnore vetëm fëmisë së parë dhe të dytë, ndërsa tjerët, i treti, i katërti e me rradhë nuk kishin shtesa fëmijnorë. Edhe kontrolli mjekësor për të me mbi dy fëmijë ishte me para dhe masa tjera antinjerëzore dhe anticivilizuese. (http://www.ina-online.net)