Aq shumë paske mall i nderuar sa që po dënesim me ngashërim tulipanët e bardhë si zambakët në qytetin tim në Prizren.Sa herë që shkoj në shtëpinë time më duket se po zvogëlohen dritaret e po rritrtet malli.Po aq paskeni edhe ju mall e dhembje për një çati si duket tani më të harruar vetëm e ciila po zgjohet si një vegim i lergët , shumë i largët nga fëmijëria.Një poezi e cila paska shpërthyer nga malli i shpirtit por gjithësesi ia keni arritur në një mënyrë mjeshtrore ta realizoni për mrekulli sa që po xhelozoj se si keni mundur ta realizoni kaq bukur . Urime nga shpirti, realizimk se jo mahi, pa@ shëndet i nderuari poet
ademzaplluzha@hotmail.com
Add Your Comment:
