VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve - TË LUTEM KU PO SHKON?!Nga SHKËLZEN ZALLI

Të lutem, ku po shkon?!
Në male ku barërat grinden me erën,
Te ura e fshehur në zgavrat e lisave shëtitës,
mbi ujëra plot peshq e zigzage varkash të shpejta
nga njëri breg në tjetrin e malësorë që shfaqen
mes dushqeve
dihamat e qenëve e zërin e hollë të ndjekjes
atje ku kaprojtë ulen në oborrin e kullave
të mbetur jashtë me shiun e gjetheve të mugëta

Do të shkojë të shoh arratisjen e djemve
në plisat e qiellit të veshur me xhup e me çizme
shtëpijat e lagëta e orët që derdhen në përrua
qentë e çartun tek grinden në mjegullinë e janarit

Do të shkoj te vjeshta pa çatinë e zakonshme
të vjeshtës
qerrët e hutuara në grykën e janarit të krisur
Po shkoj duke lënë pas qytete të nxira
muzgjet e dehur relikat e parqeve të vdekur
mollët nën këmishën e barit të papjekur të buzëqeshjes
njerëzit me gishta të kafshuar buzë kërpudhës
të harrimit
e puset e fytyrës me ujë të ngrohtë e të qelbur...
Po shkoj por po lë trishtimin e ballkoneve
të heshtura
duartë që zgjaten si kërcenj lulesh të fishkura,
lajmet e pasditës me pluhurin e zjarrfikësve të etur
dyert që vetmbyllen pas flokëve bjond të vajzës
e supeve të zeza të kuletës të një vizitori
të zakonshëm
Do të lë këngët si masturbime të thara
në buzën e këngëtarit e në kasetat e radjos
poetët librat e dënuar në xhamat e shitores
e ndërrimin e gurëve nën qiellin e pambaruar...

Të lutem, ku po shkon?!